SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Zagadnienia wybrane nauczania języka polskiego - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Zagadnienia wybrane nauczania języka polskiego
Kod przedmiotu 05.1-WP-EEiTP-ZWNJP
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Edukacja elementarna i terapia pedagogiczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów podyplomowe
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Jednostka obsługująca przedmiot Wydział Nauk Społecznych
Informacje o przedmiocie
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Ewa Pasterniak-Kobyłecka, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia - - 10
(w tym jako e-learning)
0,67
(w tym jako e-learning)
Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Podstawowe wiadomości z nauki o języku niezbędne do pracy z dzieckiem w klasach I-III. Umiejętność wykorzystywania reguł i prawideł gramatycznych. Osiągnięcie takiej kompetencji językowej, by przekaz wiedzy uczniom z klas I-III był merytorycznie poprawny, a nauczyciel potrafił korygować nieporadności językowe.

Wymagania wstępne

Podstawowe wiadomości z fonetyki, fleksji, słowotwórstwa, składni. Znajomość części mowy.

 

Zakres tematyczny

  1. „Język jest domem bytu…”. Kompetencja językowa. Gramatyka jako nauka o języku: działy, znak językowy, wyraz i desygnat. Przedmiot i zastosowanie fonetyki: dźwięki, kryteria podziału głosek polskich.
  2. Cel i zakres badań fonetycznych i fonologicznych. Przedmiot fonologii i jej stosunek do fonetyki: głoska, fonem, warianty fonemu, opozycje fonologiczne. Zasady pisowni polskiej: fonetyczna, morfologiczna, historyczna, konwencjonalna.
  3. Upodobnienia – ich rola i znaczenie. Rodzaje i typy upodobnień.
  4. Teoria wyrazów. Wyraz: fonetyczny, ortograficzny, gramatyczny, tekstowy, słownikowy (leksem). Fleksja polska – rodzaje deklinacji i koniugacji.
  5. Morfologia a słowotwórstwo. Morfemy i ich typy.
  6. Miejsce morfologii w systemie językowym. Podstawowe pojęcia i teorie słowotwórcze. Analiza słowotwórcza wyrazów.
  7. Słowotwórstwo rzeczowników, przymiotników, czasowników i przysłówków – zasady tworzenia nazw.
  8. Przedmiot badań składni – podstawowe pojęcia.
  9. Związek główny i związki poboczne w wypowiedzeniu. Składniki i ich rodzaje. Orzeczenie i podmiot. Dopełnienie, okolicznik, przydawka – klasyfikacja według kryterium formalnego i znaczeniowego.
  10. Rodzaje wypowiedzeń i ich klasyfikacja. Związki składniowe w zdaniu pojedynczym i złożonym. Charakter wypowiedzeń, ich analiza logiczno-gramatyczna.
  11. Język jako system znaków. Język a mowa. Zróżnicowanie współczesnego języka polskiego. Mowa dziecka.

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, pogadanka, praca w grupach, praca indywidualna

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

 

Zaliczenie z ćwiczeń kończy się zaliczeniem: Efekty kształcenia będą weryfikowane trzema sposobami: poprzez systematyczną kontrolę wykonania zadań przewidzianych programem, w razie konieczności okresowe sprawdziany (wejściówki) oraz wykonanie projektu (indywidualnie). 70% oceny końcowej stanowi ocena z projektu. Pozostałe 30% stanowić będą – wskazane oceny cząstkowe.

Projekt zajęć: Zgodność z tematem, struktura pracy, poprawny język, odpowiedni dobór literatury, twórczy sposób wykorzystania wiedzy o języku i literatury przedmiotowej.

Ocena końcowa: Ocena końcowa stanowi ocenę z ćwiczeń

Literatura podstawowa

  1. Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. Pod red. Renaty Grzegorczykowej, Romana Laskowskiego, Henryka Wróbla, Warszawa 1998, Wydawnictwo Naukowe PWN, cz. 1-2.
  2. GRZEGORCZYKOWA R., Wykłady z polskiej składni, Warszawa 2002, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. GRZEGORCZYKOWA R., Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, Warszawa 1982, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  4. KLEMENSIEWICZ Z., Zarys składni polskiej, Warszawa 1968 i inne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  5. MILEWSKI T., Językoznawstwo, Warszawa 2004, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. NAGÓRKO A., Zarys gramatyki polskiej, Warszawa 2006, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  7. STRUTYŃSKI J., Gramatyka polska, Kraków 2002, Wydawnictwo Tomasz Strutyński.
  8. TOKARSKI J., Fleksja polska, Warszawa 2001, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  9. WIERZCHOWSKA B., Fonetyka i fonologia, Wrocław 1980, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  10. WILKOŃ A., Typologia odmian współczesnej polszczyzny, Katowice 2000, Uniwersytet Śląski.

Literatura uzupełniająca

  1. BĄK P., Gramatyka języka polskiego. Zarys popularny, Warszawa 2004, Wiedza Powszechna.
  2. BUGAJSKI M., Język w komunikowaniu, Warszawa 2006, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. DŁUSKA M., Fonetyka polska. Artykulacja głosek polskich, Warszawa-Kraków 1983, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  4. Encyklopedia języka polskiego. Pod red. Stanisława Urbańczyka i Mariana Kucały, Wrocław-Warszawa-Kraków 1999, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  5. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Pod red. Kazimierza Polańskiego, Wrocław-Warszawa-Kraków 1999, Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
  6. GRZEGORCZYKOWA R., PUZYNINA J., Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne rodzime, Warszawa 1979, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  7. JADACKA H., System słowotwórczy polszczyzny (1945-2000), Warszawa 2001, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  8. JODŁOWSKI S., Podstawy polskiej składni, Warszawa 1976, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
  9. KLEMENSIEWICZ Z., Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego, Warszawa 2001, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  10. OSTASZEWSKA D., TAMBOR J., Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Warszawa 2004, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Marzenna Magda-Adamowicz, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 23-05-2018 23:09)