SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Diagnoza i terapia neurologopedyczna w okresie lingwalnym i postlingwalnym - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Diagnoza i terapia neurologopedyczna w okresie lingwalnym i postlingwalnym
Kod przedmiotu 12.9-WL-PODN-DTLP
Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
Kierunek Neurologopedia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów podyplomowe
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 6
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład - - 20
(w tym jako e-learning)
1,33
(w tym jako e-learning)
Egzamin
Ćwiczenia - - 50
(w tym jako e-learning)
3,33
(w tym jako e-learning)
Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie z metodami i metodyką diagnozy i terapii dziećmi i młodzieżą z zaburzoną zdolnością komunikacyjną spowodowaną uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego. Przygotowanie słuchaczy do samodzielnej diagnozy i terapii dzieci i młodzieży z zaburzoną zdolnością komunikacyjną spowodowaną uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego.

Wymagania wstępne

Podstawy logopedii.

Zakres tematyczny

Wykład: Wpływ wrodzonych i nabytych uszkodzeń i/lub dysfunkcji układu nerwowego oaz chorobowych zespołów genetycznych na rozwój mowy. Rozpoznanie zaburzeń mowy u dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym, chorobami psychicznymi, zespołem mózgowego porażenia dziecięcego, sprzężonymi zespołami chorobowymi oraz objawami niepłynności mówienia. Rodzaje metod alternatywnych i wspomagających, alternatywne metody kształcenia sprawności komunikacyjnych u dzieci i młodzieży z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego. Zasady budowania kontaktu terapeutycznego z dziećmi i młodzieżą z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego.

Ćwiczenia: Wpływ wrodzonych i nabytych uszkodzeń i dysfunkcji układu nerwowego oraz chorobowych zespołów genetycznych na rozwój mowy. Neurologopedyczna diagnoza i terapia dzieci z zaburzoną zdolnością komunikacyjną w przebiegu: upośledzenia umysłowego, chorób psychicznych, zespołu mózgowego porażenia dziecięcego, sprzężonych zespołów chorobowych, objawów niepłynności mówienia. Alternatywne metody w kształceniu sprawności komunikacyjnych u dzieci i młodzieży z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego. Podstawy kontaktu terapeutycznego z dziećmi i młodzieżą z uszkodzeniami i/lub dysfunkcjami układu nerwowego oraz ich opiekunami. Metodyka prowadzenia diagnozy i terapii neurologopedycznej dzieci i młodzieży.

Metody kształcenia

Wykład – wykład konwencjonalny, pokaz.

Ćwiczenia – dyskusja, praca z tekstem źródłowym, studium przypadku, pokaz.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia – średnia arytmetyczna ocen z kolokwiów, prac pisemnych, studium przypadków, projektów.

Wykład – egzamin pisemny.

Literatura podstawowa

Bilikiewicz A., Strzyżewski W. (red.), Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa 1992.

Czochańska J. (red.) Neurologia dziecięca, Warszawa 1990.

Gałkowski T., Szeląg E., Jastrzębowska G. (red.), Podstawy neurologopedii. Podręcznik akademicki, Opole 2005.

Sadowska L. (red.), Neurologiczne metody usprawniania dzieci z zaburzeniami w rozwoju, Wrocław 2004.

Tarkowski Z., Jąkanie wczesnodziecięce, Warszawa 1992.

Literatura uzupełniająca

Herzyk A., Afazja i mutyzm dziecięcy, Lublin 1992.

Leonard L.B., SLI – Specyficzne zaburzenia rozwoju językowego. Gdańsk 2006.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-09-2019 19:12)