SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Fizyka sportu - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Fizyka sportu
Kod przedmiotu 16.1-WL-WF3PP-PW2FS-S19
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Wychowanie fizyczne / nauczycielska
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Andrzej Mroczkowski
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu mechaniki budowy ciała człowieka i jego funkcjonowania z punktu widzenia biofizyki. Zapoznanie z wybranymi urządzeniami fizycznymi mogącymi mieć zastosowanie w procesie treningowym sportowca.

Wymagania wstępne

Wiedza ogólna z fizyki z zakresu szkoły średniej.

Zakres tematyczny

Wykład: Zasady dynamiki dla ruchu postępowego i obrotowego. Moment bezwładności i jego wyznaczanie dla ciał człowieka. Wykorzystanie zasady zachowania momentu pędu w sporcie. Środek ciężkości ciała człowieka. Moment siły i maszyny prosty. Funkcjonowanie stawów w oparciu o dźwignie jednostronna i dwustronną. Wykorzystanie trenażerów w treningu sportowca na przykładzie trenażera równia pochyła i obrotowego. Analiza parametrów strukturalnych, geometrycznych, energetycznych układu ruchu człowieka.  Stopnie swobody.  Ruchomość par biokinematycznych. Układ sterowania ciała człowieka. Sterowanie ruchem ze sprzężeniem zwrotnym i prostym. Uczenie się ruchu z wykorzystaniem zrumienia prawa mechaniki.  Wykorzystanie elektrogoniometrii i elektromiografii.

Laboratorium: Efektywności techniki sportowej wyjaśniana językiem fizyki. Wyznaczanie siły statycznej i momentu sił kończyny górnej i i dolnej przy użyciu ramy stabilizacyjnej. Wykonanie diagramów obrazujących topografie momentów sił mięśniowych oraz porównanie przedstawicieli różnych dyscyplin sportowych. Obliczanie wielkości fizycznych opisujących ruch mechaniczny postępowy obrotowy człowieka. Wyznaczanie środka ciężkości ciała człowieka metoda bezpośrednią i pośrednią. Wykorzystanie fotokinemetrii do analizy ruchu mechanicznego człowieka. Ocena skuteczności techniki sportowej na podstawie filmu. Pomiary siły dynamicznej człowieka Wykorzystanie trenażerów do doskonalenie  określonych cech motorycznych oraz nawyków ruchowych.  Wyznaczanie momentu bezwładności ciała człowieka metoda pośrednią i bezpośrednia. Pomiary koordynacji ruchowej, sterowanie ruchem. Wykorzystywanie wiedzy mechanicznej w nauczaniu wybranej techniki sportowej. Wykorzystanie fizyki  na lekcji wychowania fizycznego w szkole.

Metody kształcenia

Wykład: metoda podająca, wykład informacyjny, wykład problemowy.

Laboratorium: oparte na obserwacji i pomiarze oraz działalności praktycznej (metoda laboratoryjna).

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład: przeprowadzony w formie pisemnej (test jednokrotnego lub wielokrotnego wyboru), warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie 50% punktów możliwych do zdobycia. Do egzaminu student jest dopuszczany na podstawie zaliczenia z laboratorium.

Laboratorium:  wykonanie sprawozdań z zajęć laboratoryjnych, ocena za kolokwium 

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna oceny z laboratorium i egzaminu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: - średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.

Literatura podstawowa

  1. Ernst K. Fizyka sportu. PWN Warszawa 1992
  2. Piekara A. Mechanika ogólna. PWN Warszawa 2000
  3. Biomechanika układu ruchu człowieka. Bober T. Zawadzki J.Katedra Biomechaniki Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. - Wyd. 3 popr. - Wrocław. Wydawnictwo BK, 2006.
  4. Pilawski A. (red.): Podstawy biofizyki, PZWL, 1985.
  5. Biomechanika narządu ruchu człowieka: praca zbiorowa (red). D.Tejszerska, E. Świtoński, M.Gzik ; [aut. Agnieszka Głowacka et al.].Gliwice, Katedra Mechaniki Stosowanej, Wydział Mechaniczno-Technologiczny, Politechnika Śląska. Radom Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji, PIB, 2011.
  6.  Czasopisma i e-booki dostępne w Bibliotece Uniwersyteckiej UZ, cyfrowe bazy danych – nauki medyczne i nauki o zdrowiu; http://www.bu.uz.zgora.pl/

Literatura uzupełniająca

  1. Jaroszyk F. (red.) Biofizyka podręcznik akademicki, Wydawnictwo  Lekarskie PZWL, Warszawa 2008
  2. Rogers E.M. Fizyka dla dociekliwych. PWN Warszawa 2005
  3. Wróblewski A. Wstęp do fizyki. PWN. Warszawa 1996
  4. Górecki M. Mechanika. PWN. Warszawa 2000
  5. Adamczewski I. Fizyka medyczna i elementy biofizyki. PZWL. Warszawa 2007

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Grażyna Biczysko (ostatnia modyfikacja: 13-04-2021 10:59)