1. SylabUZ
2. Wydział Prawa i Administracji
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Administracja - drugiego stopnia z tyt. magistra
5. Komparatystyka prawnicza

Wygeneruj PDF dla tej strony

Komparatystyka prawnicza - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem wykładu jest przekazanie ogólnych informacji na temat metodologicznych założeń komparatystyki prawniczej, przedstawienie konkurencyjnych metod i narzędzi badawczych oraz zapoznanie słuchaczy z podstawowymi problemami wynikającymi z coraz szerszego stosowania tej metodologii w naukach prawnych oraz w ramach prac legislacyjnych. Celem przedmiotu jest również pokazanie studentom alternatywnych rozwiązań prawnych w innych kulturach prawa i wskazanie na relatywność poszczególnych rozwiązań.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Brak.

Zakres tematyczny

1. Wprowadzenie do komparatystyki prawniczej

• Komparatystyka prawnicza i bliskie jej dyscypliny - studia obcego prawa,  prawo międzynarodowe prywatne, prawo międzynarodowe publiczne, prawo ponadnarodowe, historia prawa, socjologia prawa, filozofia prawa, antropologia prawa
• Ekonomiczna analiza i komparatystyka prawnicza
• Komparatystyka prawnicza i antropologia
• Komparatystyka prawnicza i język

2. Sfery prawa porównawczego

• Prawo porównawcze prawa prywatnego
• Prawo porównawcze prawa administracyjnego
• Prawo porównawcze prawa konstytucyjnego
• Prawo porównawcze prawa kryminalnego
• Prawo porównawcze prawa cywilnego

3. Prawo porównawcze i cywilizacja

• Tradycja prawna Azji Wschodniej
• Żydowska tradycja prawna
• Islamska tradycja prawna
• Latynoamerykańska tradycja prawna
• Mieszane systemy prawne
• Demokracja i zachodnia tradycja prawna

Metody kształcenia

• Wykład konwencjonalny.
• Wykład problemowy.
• Wykład konwersatoryjny.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie pisemne na ocenę.

Literatura podstawowa

1. R. Tokarczyk, Komparatystyka prawnicza, Warszawa 2008.
2. H. Rot, Między geografią prawną, komparatystyką prawniczą i teorią prawa [w:] H. Rot (red.),Główne kultury prawne współczesnego świata, Warszawa 1995.
3. M. Ancel, Znaczenie i metody prawa porównawczego, Warszawa 1979.
4. R. Tokarczyk, Rozważania o funkcjach komparatystyki prawniczej, Nauka Polska nr 1, 1987.
5. R. Tokarczyk, Wybrane aspekty międzynarodowej unifikacji prawa, [w:] M. Sawczuk (red.),Jednolitość prawa cywilnego sądowego a jego odrębności krajowe, Lublin 1997.

Literatura uzupełniająca

1.  K. Zweigert, H.Kotz, An Introduction to Comparative Law, Oxford 1998, cz. I.
2.  P. Lagrand, Paradoxically Derrida: For a Comparative Legal Studies", 27 Cardozo Law Rev. 631, s. 655-660.
3.  R. Sacco, Legal Formants: A Dynamic Approach to Comparative Law., The American Journal of Comparative Law, tom 39 (1991), s. 343-401.
4.  A. Watson, "From Legal Transplants to Legal Formants", The American Journal of Comparative Law, tom 43, s.469-476.
5.  E. Drozd, "Przeniesienie własności nieruchomości", Warszawa-Kraków 1974, rozdz. 1 i 2.
6.  J. Szczerbowski, "Szkoda czysto majątkowa w kontekście unifikacji prawa prywatnego w Europie", Olsztyn : [Uniw. Warmińsko-Mazurski. Wydział Prawa i Administracji], 2013, (wybrane zagadnienia).

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Maciej Kłodawski (ostatnia modyfikacja: 16-09-2016 22:48)