SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Konwersatoria tematyczne V - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Konwersatoria tematyczne V
Kod przedmiotu 08.0-WH-HistT-konwtem5.st.2014-K-S14_pNadGenVACP5
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Językoznawstwo
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów trzeciego stopnia z tyt. doktora
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Magdalena Steciąg, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Konwersatorium 30 2 - - Egzamin

Cel przedmiotu

Wiedza: zapoznanie studenta z teorią dyskursu i metodologią jego analizy w różnych dyscyplinach i tradycjach badawczych (ze szczególnym uwzględnieniem lingwistycznej analizy dyskursu).

Umiejętności: umiejętność dobierania i posługiwania się zróżnicowanymi narzędziami badawczymi w analizie dyskursu/ dyskursów współczesności i przeszłości. 

Kompetencja: podnoszenie świadomości językowej, rozwijanie kompetencji dyskursywnej i krytycznej refleksyjności w obserwacji zdarzeń komunikacyjnych.

 

 

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Nazwa szczegółowa przedmiotu: Badania nad dyskursem.

Co to jest dyskurs – przedmiot analizy dyskursu. Dyskurs w siatce pojęć pokrewnych: gatunek i styl, wypowiedź/tekst i sytuacja komunikacyjna. Interdyscyplinarność badań nad dyskursem: lingwistyczna analiza dyskursu, socjologiczna analiza dyskursu, semiotyczna analiza dyskursu, krytyczna analiza dyskursu. Podział przestrzeni dyskursywnej: wielość dyskursów i konkurencja o hegemonię w wyrażaniu rzeczywistości społecznej. Dyskurs i świat – zależności między dyskursem a rzeczywistością społeczną: teorie i przykłady analiz. Uczestnicy dyskursu: podmioty, tożsamości i role społeczne. Ramowanie dyskursu – ramy interpretacyjne i scenariusze komunikacyjne w analizie dyskursu. Między dyskursami – łańcuchy intertekstualne i gatunkowe w analizie dyskursu.

 

Metody kształcenia

Metody: wykład problemowy, dyskusja, studia przypadków.

Środki: teksty źródłowe, prezentacje multimedialne.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Aktywny udział w zajęciach, przygotowanie prezentacji „studium przypadku” (praca w grupach), zaliczenie egzaminu.

 

Literatura podstawowa

Czyżewski M., Kowalski S., Piotrowski A. (1997, 2012), Rytualny chaos. Studium dyskursu publicznego, Kraków: Aureus.

Czerwiński M. (2015), Kultura, dyskurs, znak, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Duszak A. (1998), Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Duszak A., Fairclough N. (red.) (2008), Krytyczna Analiza Dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do analizy społecznej. Kraków: Universitas.

Grabias S. (1997), Język w zachowaniach społecznych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Horolets A. (red.) (2008), Analiza dyskursu w socjologii i dla socjologii. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Labocha J. (2008), Tekst, wypowiedź, dyskurs w procesie komunikacji językowej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

van Dijk T. S. (red.) (2001), Dyskurs jako struktura i proces. Przeł. G. Grochowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Witosz B. (2012), Badania nad dyskursem we współczesnym językoznawstwie polonistycznym, w: Oblicza Komunikacji (5), s. 61-77.

Literatura uzupełniająca

Bobrowska E. (2007), Obrazowanie społeczeństwa w mediach, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Bourdieu P. (1991), Language and Symbolic Power, Harvard: Harvard University Press.

Fairclough N. (1989), Language and Power, London: Longman.

Foucault M. (2002), Porządek dyskursu, przeł. M. Kozłowski, Gdańsk: słowo / obraz / terytoria.

Howarth D. (2008), Dyskurs, przeł. S. Gąsior-Niemiec, Warszawa: Oficyna Naukowa.

Kloch Z. (2006), Odmiany dyskursu. Semiotyka życia publicznego w Polsce po 1989 roku, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Postman N. (2002), Zabawić się na śmierć. Dyskurs publiczny w epoce show-biznesu, przeł. Lech Niedzielski, Warszawa: Wydawnictwo Muza.

Steciąg, M. (2012), Dyskurs ekologiczny w debacie publicznej, Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Wasilewski J. (2012), Opowieści o Polsce: retoryka narracji, Warszawa: Headmade.

 

Uwagi

 

 


Zmodyfikowane przez dr hab. Anna Wojciechowska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 30-09-2016 15:56)