SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Audiologia i foniatria |
Kod przedmiotu | 12.1-WP-LOG-AUFO |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Logopedia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | podyplomowe |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | - | - | 5 (w tym jako e-learning) |
0,33 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Wykład | - | - | 5 (w tym jako e-learning) |
0,33 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie słuchacza z problematyką medyczną wchodzącą w zakres działania foniatrii i audiologii, powiązaniem logopedii z innymi dziedzinami medycyny, w tym z foniatrią i audiologią, ukazanie znaczenia wzajemnej współpracy pomiędzy logopedą a foniatrą/audiologiem.
Anatomia i fizjologia narządów mowy.
Wykład
Wyjaśnienie pojęć i przedmiot zainteresowań – foniatria, audiologia, otolaryngologia, otorynolaryngologia. Schemat badania laryngologicznego. Zarys metod rehabilitacji stosowanych w foniatrii i audiologii. Diagnostyka i leczenie chorób: niedosłuch, głuchota, zaburzenia mowy, chrypka, bezgłos, szumy uszne, zaburzenia połykania, zaburzenia równowagi, zawroty głowy.
Ćwiczenia
Metodyka badania audiologicznego: metody badania narządu słuchu u dorosłych i dzieci / audiometria tonalna, audiometria impedancyjna, otoemisja, audiometria odpowiedzi wywołanych. Zaburzenia i schorzenia narządu słuchu. Metody terapii stosowane w schorzeniach narządu słuchu. Zastosowanie aparatów słuchowych, systemów wspomagających słyszenie u osób niedosłyszących. Metodyka badania foniatrycznego. Zaburzenia i schorzenia narządu głosu i mowy. Metody terapii stosowane w schorzeniach narządu głosu i mowy.
Wykład – wykład konwencjonalny, pokaz.
Ćwiczenia – dyskusja, praca z tekstem źródłowym, klasyczna metoda problemowa, studium przypadku, pokaz.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ćwiczenia – na ocenę z ćwiczeń składają się wyniki osiągnięte na kolokwiach (50%) oraz aktywność na zajęciach (25%) i ocena z pracy samodzielnej (25%).
Wykład – kolokwium pisemne z problematyki wykładów (90% poprawnych odpowiedzi – ocena bdb, 75% – db, 60% – dst).
Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z ćwiczeń (50%) i z wykładu (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z ćwiczeń i wykładu.
1. Obrębowski A., Narząd głosu i jego znaczenie w komunikacji społecznej, Poznań 2008.
2. Pruszewicz A., Foniatria kliniczna, Warszawa 1992.
3. Pruszewicz A., Audiologia kliniczna: zarys, Poznań 2003
4. Śliwińska-Kowalska M., Audiologia kliniczna, Łódź 2005.
1. Janczewski G., Otolaryngologia praktyczna, Gdańsk 2005.
2. Marciniak T., Anatomia prawidłowa człowieka, Warszawa 1965.
3. Sinkiewicz A., Poradnik dla laryngektomowanych, Bydgoszcz 1992.
4. Śliwińska-Kowalska M., Głos narzędziem pracy: poradnik dla nauczycieli, Łódź 1999.
Zmodyfikowane przez dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 01-01-2017 17:46)