SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Fizyka teoretyczna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Fizyka teoretyczna
Kod przedmiotu 13.2-WF-FizD-FiTeo-Ć-S14_genARB1E
Wydział Wydział Fizyki i Astronomii
Kierunek Fizyka
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 10
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Krzysztof Urbanowski
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 45 3 - - Egzamin
Ćwiczenia 60 4 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami fizyki teoretycznej, stanowiącymi podstawę dla rozwoju całej fizyki współczesnej, obejmującymi opis własności materii, zarówno postaci dyskretnego układu punktów materialnych jak i ośrodka ciągłego, czy zespołów zbudowanych z wielkich liczb cząsteczek

Wymagania wstępne

Znajomość wiedzy w zakresie podstaw fizyki oraz matematyki wyższej w ramach prowadzonych zajęć kursowych.

Zakres tematyczny

WYKŁAD: 

Mechanika klasyczna: Kinematyka i dynamika punktów materialnych i brył sztywnych. Przekształcenia Galileusza. Więzy, zasada d'Alemberta, równania Lagrange'a. Zasady wariacyjne i prawa zachowania. Twierdzenie Noether. Przestrzeń fazowa, równania Hamiltona. Niezmienniki przekształceń kanonicznych, całki ruchu. Kinematyka relatywistyczna – przekształcenia Lorentza, przestrzeń Minkowskiego. Elementy dynamiki relatywistycznej. Elementy mechaniki sprężystych ośrodków rozciągłych.

Mechanika statystyczna: Elementy klasycznej mechaniki statystycznej. Elementy kwantowej mechaniki statystycznej.

ĆWICZENIA:

Przykłady rozwiązywania równań Newtona, zagadnienie Keplera, zagadnienie dwóch punktów materialnych, równanie Eulera dla ciała sztywnego. Równania Lagrange’a i Hamiltona, zasady wariacyjne, przestrzeń fazowa, stabilność trajektorii fazowych. Elementy kinematyki i dynamiki relatywistycznej. Elementy klasycznej i kwantowej mechaniki statystycznej.

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, ćwiczenia rachunkowe

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład: Egzamin pisemny i ustny. Warunek zaliczenia – pozytywna ocena z egzaminu.
Ćwiczenia: Aktywna obecność na ćwiczeniach, zaliczenie kolokwiów.
Przed przystąpieniem do egzaminu student musi uzyskać zaliczenie z ćwiczeń.
Ocena końcowa: średnia ważona ocen z egzaminu (60%) i ćwiczeń (40%).

Literatura podstawowa

[1] L. D. Landau, E. M. Lifszic, Teoria pola, PWN, Warszawa 1976.

[2] W. Garczyński, Mechanika teoretyczna, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1978.

[3] I. I. Olchowski, Mechanika teoretyczna, PWN, Warszawa 1978.

[4] J. R. Taylor, Mechanika klasyczna, PWN, Warszawa 2006.

[5] K. Huang, Mechanika statystyczna, PWN, Warszawa 1987

Literatura uzupełniająca

[1] I. Arnold, Metody matematyczne mechaniki klasycznej, PWN, Warszawa 1981.

[2] H. Goldstein, Classical mechanics

.[3] F. Schutz, Chaos deterministyczny PWN, Warszawa 1995.

Uwagi


Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Mirosław Dudek (ostatnia modyfikacja: 13-09-2017 11:11)