SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Charakterystyka spektrum zaburzeń autystycznych - diagnoza różnicowa - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Charakterystyka spektrum zaburzeń autystycznych - diagnoza różnicowa
Kod przedmiotu 05.6-WP-EA-CSA
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Edukacja i rehabilitacja osób z autyzmem oraz zespołem Aspergera
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów podyplomowe
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Jolanta Lipińska-Lokś
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład - - 10
(w tym jako e-learning)
0,67
(w tym jako e-learning)
Egzamin
Ćwiczenia - - 5
(w tym jako e-learning)
0,33
(w tym jako e-learning)
Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przedstawienie istoty spektrum zaburzeń autystycznych i ich klasyfikacji oraz uwarunkowań. Ukazanie kryteriów diagnostycznych autyzmu, zespołu Aspergera (ICD-10, DSM-IV i zmian w DSM-5). Przedstawienie trudności funkcjonowania osób z ASD. Ukazanie skali problemu ASD i rozwoju zainteresowania się nim.

Wymagania wstępne

Brak wymagań wstępnych 

Zakres tematyczny

WYKŁADY: Autystyczne spektrum zaburzeń, autyzm, autyzm atypowy, zespół Aspergera, całościowe zaburzenia rozwojowe – ustalenia terminologiczne. Istota zaburzeń. Klasyfikacja zaburzeń. Kryteria diagnostyczne (ICD-10, DSM-IV, DSM-5). Diagnoza różnicowa zaburzeń ze spektrum autyzmu (Autyzm – zespół Aspergera). Patogeneza spektrum zaburzeń autystycznych (podejście genetyczne, podejście środowiskowe, podejście syntetyzujące). Teoria umysłu i jej zaburzenia w autyzmie.

ĆWICZENIA: Rys historyczny badań nad autyzmem. Epidemiologia autyzmu. Typologia osób z autyzmem, charakterystyka ich funkcjonowania i problemów. Zespół Sawanta. Proces diagnostyczny, możliwości i ograniczenia w diagnozie ASD. Autyzm a niepełnosprawność intelektualna.

Metody kształcenia

Wykłady: wykład tradycyjny, wykład konwersatoryjny, pokaz

Ćwiczenia: dyskusja, praca w grupach, pokaz  

 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie wykładów: egzamin pisemny z problematyki wykładów. Kryteria ocen: 3.0 (70%); 4.0 (80%); 5.0 (90%)

Zaliczenie z ćwiczeń: Praca pisemna. Aktywny udział w konwersacji

Ocena ostateczna:  Ocen z kolokwium z treści wykładu

Literatura podstawowa

  1. Chrzanowska I., Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności, Kraków 2015.
  2. Kruk-Lasocka J., Autyzm czy nie autyzm. Problemy diagnozy i terapii pedagogicznej małych dzieci, Wrocław 1999.   
  3. Pisula E., Autyzm. Przyczyny, symptomy, terapia, Gdańsk 2010.
  4. Podobnie postępuj w przypadku kolejnych pozycji bibliograficznych literatury podstawowej wciskając [Enter]. Pamiętaj o kolejności: autor, tytuł, wydawnictwo, miejsce, rok wydania! Przed wciśnięciem [Enter] skasuj ukryty tekst: „Podobnie …”.Winczura B., Dziecko z autyzmem. Terapia deficytów poznawczych a teoria umysłu, Kraków 2008.
  5. First M.B., DSM-5, Diagnostyka różnicowa, Wrocław 2016.

Literatura uzupełniająca

 

  1. Autyzm. Na granicy poznania,  red. B. Winczura, Kraków 2009.
  2. Dzieci z zaburzeniami łączonymi. Trudne ścieżki rozwoju, red. B. Winczura, Kraków 2012.
  3. Jaklewicz H., Autyzm wczesnodziecięcy – diagnoza, przebieg, leczenie, Gdańsk 1993.
  4. Pisula E., Autyzm. Od badań mózgu do praktyki psychologicznej, Sopot 2012.
  5. Rudzińska-Rogoża A., Lipińska-Lokś J., Osoba autystyczna w rodzinie i środowisku lokalnym. Doświadczenia lubuskie, Zielona Góra 2010. 

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Jarosław Bąbka, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 21-09-2017 17:06)