1. SylabUZ
2. Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
3. semestr zimowy 2018/2019
4. Ratownictwo medyczne - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Psychologia w ratownictwie medycznym

Wygeneruj PDF dla tej strony

Psychologia w ratownictwie medycznym - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem zajęć jest przekazanie studentowi wiedzy na temat psychologicznych mechanizmów funkcjonowania jednostki w sytuacjach trudnych (kryzysowych, traumatycznych).

Przedstawienie wiadomości dotyczących powstawania i przebiegu stresu. Przekazanie informacji związanych z radzeniem sobie ze stresem. Ukazanie roli wsparcia psychologicznego.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

brak

Zakres tematyczny

Treść wykładów

• Podstawowe koncepcje psychologiczne a rozumienie zdrowia i choroby.
• Wybrane zagadnienia funkcjonowania psychicznego człowieka: procesy poznawcze, emocjonalne, motywacyjne.
• Różnice indywidualne: temperament, osobowość, inteligencja a praktyka lekarska.
• Czynniki psychospołeczne a zdrowie: emocje, rola osobowości, czynniki sytuacyjne, wsparcie społeczne.
• Stres i radzenie sobie z sytuacjami trudnymi. Psychologia człowieka chorego somatycznie: reakcja pacjenta na chorobę, ból, śmierć.
• Specyfika kontaktu ratownika z pacjentem: wyzwania i zagrożenia, efekt placebo, błędy jatrogenne.

 

Treści ćwiczeń:

• Psychologia zdrowia: psychologiczne aspekty promocji zdrowego stylu życia.
• Relacja ratownik – poszkodowany, rodzina poszkodowanego
• Zachowanie ratownika w trakcie wykonywania działań wobec otoczenia
• Sytuacje trudne dotyczące poszkodowanych i uczestników akcji ratunkowej
• Rola wsparcia w sytuacjach trudnych
• Techniki radzenia sobie ze stresem związanym z akcją ratunkową
• Zapobieganie występowaniu paniki
• Świadomość własnych kompetencji i ograniczeń

Metody kształcenia

Wykład klasyczny, wykład problemowy, prezentacja multimedialna, omówienie przypadku, analiza przypadku klinicznego, gry dydaktyczne, dyskusja dydaktyczna („burza mózgów”), film, pokaz czynności  z objaśnieniem, instruktaż, ćwiczenia  w parach i małych grupach.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład – egzamin przeprowadzony w formie pisemnej (test jednokrotnego lub wielokrotnego wyboru), warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie 50% punktów możliwych do zdobycia. Do egzaminu student jest dopuszczany na podstawie zaliczenia ćwiczeń.

Ćwiczenia - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zajęć, przewidzianych do realizacji w ramach programu. Ocenie podlegają: kolokwia sprawdzające wiedzę przed lub po każdym bloku tematycznym – ocena pozytywna powyżej 50% uzyskanych punktów, test praktycznych umiejętności. W przypadkach nieobecności, Student powinien uzupełnić braki w terminie uzgodnionym z prowadzącym zajęcia.

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.

Literatura podstawowa

1. Badura-Madej W. Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. Katowice: Wydawnictwo Śląsk 1999.
2. Będkowska- Korpała, B., Gierowski J. (red.) Psychologia lekarska w leczeniu chorych somatycznie. WUJ, 2007
3. Bishop, G.D.  Psychologia zdrowia. Zintegrowany umysł i ciało. Wrocław: Wydawnictwo Astrum 2007.
4. Doliński,D. Strelau J. Psychologia. GWP
5. Jakubowska-Winecka A., Włodarczyk D. Psychologia w praktyce medycznej. PZWL, Warszawa 2007
6. James R I, Gilliand B., Strategie interwencji kryzysowej, PARPA, Warszawa 2005.
7. Kliszcz J. Psychologia w ratownictwie. Wyd. Difin 2012
8. Kubacka – Jasiecka D. i Lipowska-Teutsch A. Oblicza kryzysu psychologicznego i pracy interwencyjnej. Wydawnictwo ALL, Kraków 1997.
9. Lis-Turlejska M. Traumatyczny stres – Koncepcje i badania. Instytut Psychologii PAN,  Warszawa 1998.
10. Makara-Studzińska, M. Komunikacja z pacjentem. Wyd. Czelej, 2012
11. Steciwko, A. Barański J., Porozumiewanie się lekarza z pacjentem i jego rodziną. Elsevier, Wrocław 2012
12. Syrek E., Zdrowie i wychowanie a jakość życia, Wyd. UŚ, Katowice 2008

Literatura uzupełniająca

1. Sheridan Ch. L., Radmacher S.A., Psychologia zdrowia: wyzwanie dla biomedycznego modelu zdrowia.  IPZ PTP, Warszawa 1998.
2. Wrona-Polańska H. (red.),  Psychologia zdrowia w służbie człowieka, Wyd. UP, Kraków 2012

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Ewa Skorupka (ostatnia modyfikacja: 05-06-2018 17:38)