1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2018/2019
4. Pedagogika specjalna / Wczesne wspomaganie rozwoju, rewalidacja i terapia pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Metodyka rewalidacji uczniów ze spektrum autyzmu I

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka rewalidacji uczniów ze spektrum autyzmu I - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie studenta ze specyfiką zaburzeń ze spektrum autyzmu, charakterystyką rozwoju dziecka z ASD i metodyką pracy z uczniem. Wyposażenie studenta w umiejętności wstępnego rozpoznania symptomów zaburzeń z spektrum autyzmu. Kształtowanie pozytywnej postawy wobec odmienności zachowań dzieci z zaburzeniami rozwoju.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Podstawy pedagogiki specjalnej, podstawy rewalidacji, podstawy dydaktyki specjalnej.

Zakres tematyczny

Konwersatoria

1) Autystyczne spektrum zaburzeń – charakterystyka zaburzeń, specyfiki rozwoju, komunikowania się dzieci. 2) Narzędzia diagnostyczne w ASD. Możliwości i ograniczenia pomocy psychologiczno-pedagogicznej, terapii i rewalidacji uczniów z ASD. 3) Zasady i metody pracy z dziećmi z ASD. 4) Projektowanie pomocy dzieciom z ASD i ich rodzicom. 5) Rola wsparcia społecznego wobec rodzin dzieci z ASD.

Metody kształcenia

Konwersatoria

Dyskusja, pokaz, metoda problemowa, metoda działań praktycznych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Konwersatoria

Średnia ocen z: 1) Kolokwium – pozytywna ocena, po uzyskaniu 60% poprawnych odpowiedzi. 2) Prezentacja – pozytywna ocena merytoryczna. 3) Projekt zajęć rewalidacyjnych z dziećmi z ASD.

Ocena z przedmiotu

Oceną końcową z przedmiotu jest ocena z konwersatoriów.

Literatura podstawowa

1. Autyzm: na granicy zrozumienia, red. B. Winczura, Kraków 2009.
2. Gałkowski T., Dziecko autystyczne w środowisku rodzinnym i szkolnym, Warszawa 1995
3. Jaklewicz H., Autyzm wczesnodziecięcy: diagnoza, przebieg, leczenie, Gdańsk 1993.
4. Osoba autystyczna w rodzinie i środowisku lokalnym: doświadczenia lubuskie, red. A. Rudzińska-Rogoża, J. Lipińska-Lokś J., Zielona Góra 2010.
5. Pisula E., Autyzm: przyczyny, symptomy, terapia, Gdańsk 2010.

Literatura uzupełniająca

1. Maciarz A., Biedasiewicz M., Dziecko autystyczne z Zespołem Aspergera: studium przypadku, Zielona Góra 2000.
2. Grand C., Autyzm i zespół Aspergera, Warszawa 2012.
3. Stein-Szała K., Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym „Dalej Razem” jako czynnik dający poczucie bezpieczeństwa rodzinom z dzieckiem z autyzmem, [w:] Zewnętrzne i wewnętrzne aspekty bezpieczeństwa indywidualnego i zbiorowego, red. J. Lipińska-Lokś, G. Miłkowska, A. Napadło-Kuczera, Zielona Góra 2013.
4. Dzieci o specjalnych potrzebach komunikacyjnych: diagnoza – edukacja – terapia, red. B. Winczura, Kraków 2013.
5. Shore S.M., Pytaj i odpowiadaj: jak być rzecznikiem własnych potrzeb oraz ujawniać swoją diagnozę? Poradnik dla osób ze spektrum autyzmu, Szczecin 2008.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Jolanta Lipińska-Lokś (ostatnia modyfikacja: 27-04-2018 17:58)