SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Technika wysokich napięć |
Kod przedmiotu | 06.2-WE-EP-TWN |
Wydział | Wydział Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki |
Kierunek | Elektrotechnika |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
- zapoznanie studentów z podstawowymi procesami fizycznymi w zachodzącymi w trakcie eksploatacji układów wysokiego napięcia
- ukształtowanie wśród studentów zrozumienia specyfiki układów wysokonapięciowych w zakresie ich pomiarów i projektowania
Podstawy elektrotechniki, Podstawy elektroenergetyki, Inżynieria materiałowa
Wiadomości podstawowe. Przedmiot i zakres techniki wysokonapięciowej. Rozkłady pól elektrycznych. Przegląd narażeń napięciowych. Współczynnik niejednorodności pola i metody oceny naprężeń. Procesy jonizacyjne i dejonizacyjne.
Wytrzymałość materiałów i układów izolacyjnych. Rozwój wyładowania w dielektryku gazowym. Mechanizm iskry krótkiej. Prawo Paschena. Mechanizm kanałowy wyładowania. Wytrzymałość powietrza w warunkach rzeczywistych. Wytrzymałość udarowa powietrza. Wytrzymałość układów gazowo-ciśnieniowych. Mechanizmy przebicia dielektryków ciekłych. Wpływ zanieczyszczeń na wytrzymałość oleju. Mechanizmy przebicia dielektryków stałych. Starzenie dielektryków. Wytrzymałość układów złożonych. Formy wyładowań powierzchniowych.
Przepięcia. Ogólna charakterystyka przepięć. Zjawiska falowe w liniach elektroenergetycznych. Fale wędrowne w układach rzeczywistych. Przepięcia atmosferyczne wewnętrzne i zewnętrzne.
Ochrona przepięciowa i odgromowa. Zasady ochrony odgromowej. Ochrona przed przepięciami atmosferycznymi. Zasady koordynacji ochrony przepięciowej. Przepięcia wewnętrzne. Podstawy koordynacji izolacji.
Układy izolacyjne. Układy izolacyjne powietrzne. Izolatory liniowe i stacyjne. Układy izolacyjne bezpowietrzne. Izolacja kabli, transformatorów i maszyn wirujących.
Technika badań wysokonapięciowych. Pomiary wysokich napięć. Wysokonapięciowe pomiary eksploatacyjne urządzeń. Bezpieczeństwo badań wysokonapięciowych
wykład: wykład konwencjonalny
laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolokwiów pisemnych lub ustnych przeprowadzonych, co najmniej raz w semestrze
Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium.
Składowe oceny końcowej = wykład: 50% + laboratorium: 50%
1. Flisowski Z.: Technika Wysokich Napięć, WNT, Warszawa, 2005.
2. Szpor S., Dzierżek H., Winiarski W.: Technika wysokich napięć, WNT, Warszawa, 1978.
1. Kosztaluk R. (red): Technika badań wysokonapięciowych, WNT, Warszawa, 1985.
2. Mościcka-Grzesiak H. (red): Inżynieria wysokich napięć w elektroenergetyce, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1999.
3. Gacek Z.: Wysokonapięciowa technika izolacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 1996
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Radosław Kłosiński, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2018 00:14)