SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Technika wysokich napięć - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Technika wysokich napięć
Kod przedmiotu 06.2-WE-EP-TWN
Wydział Wydział Informatyki, Elektrotechniki i Automatyki
Kierunek Elektrotechnika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. inż. Adam Kempski, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę
Wykład 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

- zapoznanie studentów z podstawowymi procesami fizycznymi w zachodzącymi w trakcie eksploatacji układów wysokiego napięcia

- ukształtowanie wśród studentów zrozumienia specyfiki układów wysokonapięciowych w zakresie ich pomiarów i projektowania

Wymagania wstępne

Podstawy elektrotechniki, Podstawy elektroenergetyki, Inżynieria materiałowa

Zakres tematyczny

Wiadomości podstawowe. Przedmiot i zakres techniki wysokonapięciowej. Rozkłady pól elektrycznych. Przegląd narażeń napięciowych. Współczynnik niejednorodności pola i metody oceny naprężeń. Procesy jonizacyjne i dejonizacyjne.
Wytrzymałość materiałów i układów izolacyjnych. Rozwój wyładowania w dielektryku gazowym. Mechanizm iskry krótkiej. Prawo Paschena. Mechanizm kanałowy wyładowania. Wytrzymałość powietrza w warunkach rzeczywistych. Wytrzymałość udarowa powietrza. Wytrzymałość układów gazowo-ciśnieniowych. Mechanizmy przebicia dielektryków ciekłych. Wpływ zanieczyszczeń na wytrzymałość oleju. Mechanizmy przebicia dielektryków stałych. Starzenie dielektryków. Wytrzymałość układów złożonych. Formy wyładowań powierzchniowych.
Przepięcia. Ogólna charakterystyka przepięć. Zjawiska falowe w liniach elektroenergetycznych. Fale wędrowne w układach rzeczywistych. Przepięcia atmosferyczne wewnętrzne i zewnętrzne.

Ochrona przepięciowa i odgromowa. Zasady ochrony odgromowej. Ochrona przed przepięciami atmosferycznymi. Zasady koordynacji ochrony przepięciowej. Przepięcia wewnętrzne. Podstawy koordynacji izolacji.
Układy izolacyjne. Układy izolacyjne powietrzne. Izolatory liniowe i stacyjne. Układy izolacyjne bezpowietrzne. Izolacja kabli, transformatorów i maszyn wirujących.
Technika badań wysokonapięciowych. Pomiary wysokich napięć. Wysokonapięciowe pomiary eksploatacyjne urządzeń. Bezpieczeństwo badań wysokonapięciowych

Metody kształcenia

wykład: wykład konwencjonalny
laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen z kolokwiów pisemnych lub ustnych przeprowadzonych, co najmniej raz w semestrze
Laboratorium - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium.
Składowe oceny końcowej = wykład: 50% + laboratorium: 50%

Literatura podstawowa

1. Flisowski Z.: Technika Wysokich Napięć, WNT, Warszawa, 2005.
2. Szpor S., Dzierżek H., Winiarski W.: Technika wysokich napięć, WNT, Warszawa, 1978.

Literatura uzupełniająca

1. Kosztaluk R. (red): Technika badań wysokonapięciowych, WNT, Warszawa, 1985.
2. Mościcka-Grzesiak H. (red): Inżynieria wysokich napięć w elektroenergetyce, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 1999.
3. Gacek Z.: Wysokonapięciowa technika izolacyjna, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 1996

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Radosław Kłosiński, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2018 00:14)