SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Bezpieczeństwo energetyczne - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Bezpieczeństwo energetyczne
Kod przedmiotu 06.4-WI-EKP-Be-S16
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Energetyka komunalna
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 6
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. inż. Grzegorz Benysek
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 18 1,2 Egzamin
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z  wiedzą z zakresu podstaw gospodarki energetycznej.

Wymagania wstępne

Formalne: Termodynamika techniczna

Nieformalne: brak

Zakres tematyczny

Program wykładów:

Wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii. Węgiel. Zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju poprzez zaspokojenie krajowego zapotrzebowania na węgiel i zagwarantowanie stabilnych dostaw. Wykorzystanie węgla przy zastosowaniu sprawnych i niskoemisyjnych technologii: zgazowanie węgla oraz przerób na paliwa ciekłe lub gazowe. Maksymalne zagospodarowanie metanu uwalnianego przy eksploatacji węgla w kopalniach. Gaz. Zwiększenie możliwości pozyskiwania gazu ziemnego (w tym łupkowego) na terytorium Polski. Zapewnienie alternatywnych źródeł i kierunków dostaw gazu do Polski. Rozbudowa systemu przesyłowego i dystrybucyjnego gazu ziemnego. Zwiększenie pojemności magazynowych gazu ziemnego. Pozyskanie przez polskie przedsiębiorstwa dostępu do złóż gazu ziemnego poza granicami kraju. Pozyskanie gazu z wykorzystaniem technologii zgazowania węgla. Ropa naftowa. Dywersyfikacja dostaw ropy naftowej do Polski z innych regionów świata, m.in. poprzez budowę infrastruktury przesyłowej z regionu Morza Kaspijskiego. Rozbudowa i budowa magazynów (magazyny kawernowe, bazy przeładunkowo-magazynowe). Uzyskanie przez polskich przedsiębiorców dostępu do złóż ropy naftowej poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Zwiększenie ilości ropy przesyłanej tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Utrzymanie udziałów Skarbu Państwa w kluczowych spółkach sektora, a także w spółkach infrastrukturalnych. Ograniczenie ryzyka wrogiego przejęcia podmiotów zajmujących się przerobem ropy naftowej, świadczących usługi w zakresie przesyłu i magazynowania ropy naftowej.

Dywersyfikacja struktury wytwarzania energii elektrycznej poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej. Dostosowanie systemu prawnego dla sprawnego przeprowadzenia procesu rozwoju energetyki jądrowej w Polsce. Wykształcenie kadr dla energetyki jądrowej. Informacja i edukacja społeczna na temat energetyki jądrowej. Wybór lokalizacji dla pierwszych elektrowni jądrowych. Wybór lokalizacji składowiska odpadów promieniotwórczych. Utworzenie zaplecza badawczego dla programu polskiej energetyki jądrowej na bazie istniejących instytutów badawczych.

Rozwój odnawialnych źródeł energii. Wzrost udziału odnawialnych źródeł energii w finalnym zużyciu energii. Osiągnięcie w 2020 roku 10% udziału biopaliw w rynku paliw transportowych, oraz zwiększenie wykorzystania biopaliw II generacji. Ochrona lasów przed nadmiernym eksploatowaniem, w celu pozyskiwania biomasy oraz zrównoważone wykorzystanie obszarów rolniczych na cele OZE. Wykorzystanie do produkcji energii elektrycznej istniejących urządzeń piętrzących stanowiących własność Skarbu Państwa. Zwiększenie stopnia dywersyfikacji źródeł dostaw oraz stworzenie optymalnych warunków do rozwoju energetyki rozproszonej opartej na lokalnie dostępnych surowcach – ustawa o OZE.

Ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko. Ograniczenie emisji CO2 do 2020 roku przy zachowaniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa energetycznego. Ograniczenie emisji SO2 i NOx oraz pyłów (w tym PM10 i PM2,5) do poziomów wynikających z obecnych i projektowanych regulacji unijnych. Ograniczanie negatywnego oddziaływania energetyki na stan wód powierzchniowych i podziemnych. Minimalizacja składowania odpadów poprzez jak najszersze wykorzystanie ich w gospodarce. Zmiana struktury wytwarzania energii w kierunku technologii niskoemisyjnych.

Program  ćwiczeń audytoryjnych:

Rozwiązywanie praktycznych przykładów obliczeniowych

Metody kształcenia

  • Wykład – wykład problemowy, burza mózgów, egzamin.
  • Ćwiczenia – analiza źródeł literaturowych, dyskusja, proste badania ankietowe, prezentacje, kolokwia.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

  • Ćwiczenia: podstawą zaliczenia jest pozytywna ocena z  kolokwium
  • Wykład – warunkiem zaliczeń jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu końcowego. 4 pytania problemowo – rachunkowe, oceniane od 0 do 10 punktów: 0-19 – niedostateczna; 20-24 – dostateczna;  25-27 - plus dostateczna; 28-32 – dobra; 33-36 - plus dobra; 37-40 - bardzo dobra.
  • Ocena łączna ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,30 – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

  1. Prezes URE: Polska polityka energetyczna – wczoraj, dziś, jutro, Biblioteka Regulatora, Warszawa, 2010.
  2. Ministerstwo Gospodarki: Polityka energetyczna Polski do 2030 roku, Warszawa, 2009.
  3. Klugmann E., Klugmann-Radziemska E.: Alternatywne źródła energii. Energetyka fotowoltaiczna, Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok, 1999.
  4. Marecki J.: Podstawy przemian energii, WNT, Warszawa, 1995.

Literatura uzupełniająca

  1. Szargut J., Ziębik A., Kozioł J. i inni: Racjonalizacja użytkowania energii w zakładach przemysłowych. Poradnik audytora energetycznego. Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii. Warszawa, 1994
  2. Sarnik M.: Podstawy fotowoltaiki. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2008.
  3. O'Hayre R.: Fuel Cell Fundamentals, John Wiley & Sons, 2006.
  4. Lewandowski W.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa, 2001.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Piotr Ziembicki (ostatnia modyfikacja: 15-05-2018 12:43)