SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy projektowania urbanistycznego II |
Kod przedmiotu | podst02_pNadGenXP88E |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Projekt | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z podstawowymi zasadami projektowania urbanistycznego w polskim systemie planowania przestrzennego, a także z uwarunkowaniami projektowo-planistycznymi wpływającymi na formę, kompozycję, złożoność i jakość struktury urbanistycznej,
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta tworzenia projektowych założeń i programów urbanistycznych dla wybranych terenów w zabudowie miejskiej i wykonanie na tej podstawie projektu szczegółowego planu zmian i uzupełnień w istniejącym stanie zagospodarowania tych terenów,
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest ukierunkowanie studenta na zrównoważony rozwój urbanistycznych struktur przestrzeni miejskich, poprzez ochronę i podwyższanie wartości użytkowych, kulturowych, krajobrazowych, przyrodniczych, społecznych i technicznych środowiska miejskiego.
Formalne:
Student wcześniej musi uzyskać zaliczenie z przedmiotów: Projektowanie architektoniczne obiektów usługowych, Teoria budowy miast, Podstawy projektowania urbanistycznego I.
Program wykładów:
Podstawowe zasady projektowania urbanistycznego – przykłady krajowe i zagraniczne. Wpływ techniki i technologii budowania na projektowaną formę urbanistyczną elementów zagospodarowania miasta. Wpływ stylów architektonicznych na kompozycję przestrzenną projektowanych układów zabudowy miejskiej. Wpływ uwarunkowań funkcjonalnych i środowiskowych na stopień złożoności planu zagospodarowania terenu zabudowy miejskiej. Kompozycja przestrzenna w projektowaniu urbanistycznym. Główne elementy kompozycji architektoniczno-urbanistycznej. Zagadnienia oddziaływania skali i proporcji elementów struktury przestrzennej na obserwatora. Standardy w projektowaniu urbanistycznym. Doświadczenia zagraniczne. Standardy obowiązujące w kraju związane z środowiskiem przyrodniczo-urbanistycznym miejskim i podmiejskim, z intensywnością użytkowania terenu, z warunkami zabudowy, zieleni, rekreacji, usług oraz komunikacji. Ogólny zarys systemu planowania przestrzennego w Polsce.
Program ćwiczeń projektowych:
Część wyjściowa opracowania projektowego:
1. Na wybranym do projektowego opracowania terenie zainwestowania miejskiego, student po przeprowadzeniu zespołowym oceny wymogów użytkowych, kulturowych, krajobrazowych, przyrodniczych, technicznych i społecznych, tworzy założenia projektowe wraz z programem ustalonych zmian i uzupełnień do zrealizowania w istniejącym stanie zagospodarowania tego terenu.
Część podstawowa opracowania projektowego:
2. Na podstawie przygotowanych urbanistycznych materiałów wyjściowych do projektu, student opracowuje dla wybranego obszaru zabudowy miejskiej, koncepcję szczegółowego planu przestrzennego zagospodarowania terenu w zakresie jakościowo-ilościowych zmian i uzupełnień w jego istniejącym stanie zainwestowania miejskiego.
Metody podające:
Wykłady dotyczące podstawowej wiedzy w zakresie zasad projektowania urbanistycznego w polskim systemie planowania przestrzennego, realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych,
Metody poszukujące:
Ćwiczenia projektowe dotyczące nabywania przez studenta praktycznych umiejętności, realizowane są w zespołach projektowych, wykonujących indywidualnie i wspólnie koncepcyjne zadania projektowe.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady:
Student poddaje się weryfikacji wiedzy w zakresie zasad projektowania urbanistycznego w polskim systemie planowania przestrzennego, poddaje się weryfikacji wiedzy dotyczącej rozróżniania uwarunkowań projektowo-planistycznych wpływających na formę, kompozycję, złożoność i jakość struktury urbanistycznej, wykazuje zainteresowanie samodzielnym poszerzaniem wiedzy, doświadczeń i umiejętności podczas wykonywania indywidualnie i w zespole projektowym urbanistycznych zadań koncepcyjno-projektowych na zajęciach i w terenie, wykazuje się samodzielną pracą i współpracą w zespole projektowym nad wyznaczonym urbanistycznym zadaniem inżynierskim na podstawowym poziomie złożoności, wykazuje poza zajęciami aktywność w studiach nad ochroną podstawowych wartości środowiska miejskiego.
Projekt:
Student uwzględnia w urbanistycznym zadaniu projektowym opracowane dane wyjściowe na poziomie poprawności oraz w stopniu zaawansowania zgodnym z zakresem programu ćwiczeń projektowych, przedstawia do weryfikacji wspólnie opracowaną z zespołem projektowym, koncepcję szczegółowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu w istniejącej zabudowie miejskiej w zakresie metodologicznym zgodnym z programem ćwiczeń projektowych, przeprowadza prezentację własnych opracowań koncepcyjno-projektowych, które wykonywane są na okresowych przeglądach z wykorzystaniem środków technicznych i materiałowych.
Zasady ustalania oceny:
Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „wiedza” jest wynik (W) z pisemnego egzaminu, uzyskany na podstawie testu z progami punktowymi:
Brak efektu kształcenia:
0,0 pkt = nd, 0,5 pkt = nd+,
Uzyskany efekt kształcenia:
1,0 pkt = dst, 1,5 pkt = dst+, 2,0 pkt = db, 2,5 pkt = db+, 3,0 pkt = bdb.
Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „umiejętności” jest wynik (U) z przeglądów okresowych (0,1UI, 0,2UII) i oddania końcowego (0,7UK) projektu.
Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „kompetencje” jest wynik (K) z liczby konsultacji projektowych, odbytych bezpośrednio z prowadzącym na zajęciach i na przeglądach okresowych, potwierdzających m.in. udział studenta w przedmiotowych zadaniach.
Łączna ocena za przedmiot (P) jest średnią arytmetyczną ocen z egzaminu (W) i projektu (U):
P = 0,5(W + U),
gdzie wartość oceny U zależy od oceny K:
U = K(0,1UI + 0,2UII + 0,7UK) dla oceny: negatywnej K = 0, pozytywnej K = 1.
Sala wykładowa z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych oraz w rzutnik folii.
Sala projektowa z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w stoły projektowe, w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych oraz
w rzutnik folii.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Bogusław Wojtyszyn, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2018 22:01)