Wytrzymałość materiałów - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Wytrzymałość materiałów
Kod przedmiotu	06.4-WI-EKP-Wytrzmater-S16
Wydział	Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek	Energetyka komunalna
Profil	praktyczny
Rodzaj studiów	pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2019/2020

Informacje o przedmiocie

Semestr	3
Liczba punktów ECTS do zdobycia	6
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr inż. Piotr Ziembicki

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	30	2	18	1,2	Egzamin
Laboratorium	30	2	18	1,2	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zaznajomienie z wytrzymałościowymi aspektami projektowania i eksploatacji elementów maszyn, urządzeń i instalacji technicznych w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Wymagania wstępne

Formalne: Mechanika techniczna

Nieformalne: Brak.

Zakres tematyczny

Program wykładów:

Siły wewnętrzne w prętach, pojęcia naprężenia i odkształcenia. Własności mechaniczne materiałów, wykres rozciągania. Związki fizyczne. Rozciąganie i ściskanie prętów, układy prętowe. Skręcanie prętów. Zginanie prętów prostych. Oś ugięta belki. Ścinanie prętów. Wyboczenie prętów. Podstawy teorii stanu naprężenia i odkształcenia. Wytężenie materiału, hipotezy wytężeniowe. Wytrzymałość złożona prętów. Naprężenia termiczne. Powłoki osiowo - symetryczne i rury grubościenne. Tarcze wirujące i płyty kołowo - symetryczne. Zmęczenie materiału. Metody numeryczne w wytrzymałości materiałów

Program laboratorium:

Obliczenia naprężeń i odkształceń w prętach i układach prętowych. Obliczenia naprężeń w prętach skręcanych. Wyznaczanie momentów gnących, naprężeń oraz ugięcia belek. Wyznaczanie naprężeń w powłokach obciążonych ciśnieniem. Obliczenia naprężeń w wirujących tarczach.

Metody kształcenia

metody podające: wykład informacyjno- problemowy.

metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda laboratoryjna.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Podstawą do zaliczenia ćwiczeń jest obecność na wszystkich zajęciach, systematyczne przygotowanie się do każdych zajęć oraz opracowanie, oddanie w terminie i zaliczenie projektu.

Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki kontroli wiadomości przeprowadzonej w formie egzaminu.

Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,6 oceny z wykładu oraz 0,4 oceny z ćwiczeń audytoryjnych .

Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku.

Ocena łączna ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,30 – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

Z. Dyląg, A.Jakubowicz, Z. Orłoś: Wytrzymałość materiałów. Tom 1, 2, WNT W-wa,1997
J. Lewiński, A. Wilczyński, D. Witemberg: Podstawy wytrzymałości materiałów, Wyd. Pol. Warszawskiej, W-wa 1994

Literatura uzupełniająca

J. Misiak: Mechanika techniczna, WNT W-wa, 1996.

R. Bąk: Kurs wytrzymałości materiałów. Skrypt Pol. Śl., Gliwice, 1991

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr inż. Piotr Ziembicki (ostatnia modyfikacja: 11-05-2019 17:44)