SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy wiedzy o urbanosferze - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Podstawy wiedzy o urbanosferze
Kod przedmiotu 06.4-WI-ZGKP-PWU-S18
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Zarządzanie gospodarką komunalną
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z historią i współczesnymi problemami kształtowania miast. Poznanie miasta jako złożonego układu wielosystemowego.

Wymagania wstępne

Formalne: brak

Nieformalne: wiedza z zakresu geografii i nauk o środowisku na poziomie szkoły średniej

Zakres tematyczny

Program wykładów: Historia osadnictwa ludzkiego – osady i obozy, wsie, protomiasta, miasta. Współczesny obszar miejski, pojęcia, charakterystyki. Siedlisko i czynniki je kształtujące; pojęcie urbanosfery. Czynniki kształtujące i modyfikujące urbanosferę – czynniki geograficzne, czynniki przyrodnicze, wpływ zabudowy i infrastruktury sieciowej na warunki siedliskowe, gospodarka komunalna, przemysł, komunikacja i zieleń jako elementy kształtujące siedliska miejskie. Gospodarka przestrzenią miejską w Polsce i krajach Unii Europejskiej na tle trendów światowych. Główne problemy polskiej miejskiej gospodarki przestrzennej. Problem rozlewania się miast (urban sprawl). Ochrona przestrzeni przed zjawiskami degradacji. Środowiskowe i antropogeniczne czynniki zróżnicowania przestrzeni miasta. Ochrona środowiska jako wyznacznik jakości gospodarki przestrzennej w mieście.

Program ćwiczeń audytoryjnych: Typowe układy urbanistyczne dla różnych okresów rozwoju miast na przykładach – zajęcia terenowe. Formy zagospodarowania terenów miejskich w dokumentacji planistycznej i w praktyce. Znaczenie terenów otwartych i miejskich terenów zieleni dla kształtowania ekosystemów miejskich i jakości życia mieszkańców.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy

Metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: ćwiczeniowa – praca z planistycznymi dokumentami gminnymi; studium przykładowe

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Celem uzyskania zaliczenia przedmiotu wszystkie formy prowadzonych zajęć muszą być zaliczone na ocenę pozytywną.

Poszczególne części zaliczane są na podstawie:

  • przygotowania prezentacji na wybrany temat spośród stanowiących zakres ćwiczeń, dla konkretnie wybranej przestrzeni miejskiej; prezentacja jest przygotowywana według założeń podanych na ćwiczeniach przez prowadzącego;
  • kolokwium pisemnego na koniec ćwiczeń;
  • kolokwium pisemnego z treści wykładowych – obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz otwartą ukierunkowaną na opis konkretnego krajobrazu poddanego zmianom wynikającym z działań z zakresu gospodarki komunalnej. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 30 pkt. Można otrzymać za część testową i 20 pkt. za część otwartą. Ocena z wykładu jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt.

Zgodnie z Regulaminem Studiów obecność na zajęciach jest obowiązkowa.

Warunkiem otrzymania pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jest zaliczenie części ćwiczeniowej i wykładowej. Ocena końcowa jest średnią z udziałem 50%W i 50%C. Ocena końcowa ustalona jest zgodnie z zasadą: od 3,00 do 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

  1. Czarnecki Wł., Planowanie miast i osiedli. PWN 1970
  2. Kozłowski S. (red.): Żywiołowe rozprzestrzenianie się miast – narastający problem aglomeracji miejskich w Polsce. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok-Lublin-Warszawa 2006
  3. Pęski W.:  Zarządzanie zrównoważonym rozwojem miast. Arkady. Warszawa 1999
  4. Regulski J., Planowanie miast. PWE 1986

Literatura uzupełniająca

  1. Benevolo L., Miasto w dziejach Europy. Warszawa 1995
  2. Biblioteka Monitoringu Środowiska. Tomy nt. stanu środowiska w miastach. Wyd. PIOŚ, WIOŚ
  3. Dubel K.: Uwarunkowania przyrodnicze w planowaniu przestrzennym. Ekonomia i Środowisko, Białystok 1998
  4. Fortini J.: Wpływ rzeźby terenu i zabudowy mieszkaniowej na kształtowanie się warunków klimatu lokalnego. IKŚ, Warszawa 1985
  5. Greinert A., Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Wyd. Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra 2000
  6. Kantarek A.A., O orientacji w przestrzeni miasta. Monografia 368, seria Architektura, Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki, Kraków 2008
  7. Kozłowski S. (red.), Żywiołowe rozprzestrzenianie się miast – narastający problem aglomeracji miejskich w Polsce. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok-Lublin-Warszawa 2006
  8. Lewińska J. (red.): Klimat miasta: vademecum urbanisty. IGPiK, Kraków 1991
  9. Lewińska J.: Klimat miasta: zasoby – zagrożenia – kształtowanie. IGPiK Kraków 2000
  10. Pęski W., Zarządzanie zrównoważonym rozwojem miast. Arkady. Warszawa 1999
  11. Wojtkun G.: Osiedle mieszkaniowe w strukturze miasta XX wieku. Wyd. Ucz. Politechniki Szczecińskiej. Szczecin 2004

Uwagi

brak


Zmodyfikowane przez dr inż. Ewelina Płuciennik-Koropczuk (ostatnia modyfikacja: 29-04-2019 08:17)