1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Zarządzanie gospodarką komunalną - pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
5. Inżynieria krajobrazu

Wygeneruj PDF dla tej strony

Inżynieria krajobrazu - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Student zapoznawany jest z zadaniami inżynierii ekologicznej, podstawami rozwoju krajobrazów miejskich i otwartych na świecie, zasadami technicznego organizowania przestrzeni w różnych formach użytkowania.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Formalne: brak

Nieformalne: brak

Zakres tematyczny

Program wykładów: Pojęcia harmonii i chaosu przestrzennego. Wpływ warunków naturalnych na możliwości technicznego kształtowania krajobrazu. Kształtowanie rzeźby terenu. Zabudowa w środowisku. Techniki zabezpieczania roślinności wysokiej na placu budowy. Roboty inżynieryjno-techniczne a krajobraz. Kształtowanie obszarów miejskich. Kształtowanie obszarów podmiejskich i wiejskich. Kształtowanie ciągów komunikacyjnych. Zbiorniki i cieki wodne w krajobrazie. Remonty, konserwacja i pielęgnacja elementów terenów zieleni jako element prac inżynieryjno-technicznych. Prawo ochrony środowiska w odniesieniu do robót inżynieryjnych.

Program ćwiczeń audytoryjnych: Założenia do planowania i projektowania kształtowania terenów. Wskazanie sposobów minimalizacji negatywnych oddziaływań podczas prac przygotowawczych i realizacji inwestycji oraz metod naprawy zaistniałych negatywnych skutków jej realizacji. Zajęcia terenowe - studia przypadków w zakresie technicznego kształtowania terenów miejskich.

Program ćwiczeń projektowych: Opracowanie projektu organizacji przestrzeni związanej z prowadzeniem robót na terenach miejskich, na podstawie faktycznych lokalizacji.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy; wykład konwersatoryjny

Metody poszukujące: projektowa; problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: studium przykładowe, obserwacji i pomiaru w terenie

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Celem uzyskania zaliczenia przedmiotu wszystkie formy prowadzonych zajęć muszą być zaliczone na ocenę pozytywną.

Poszczególne części zaliczane są na podstawie:

• przygotowania prezentacji na wybrany temat spośród stanowiących zakres ćwiczeń, dla konkretnie wybranej przestrzeni miejskiej; prezentacja jest przygotowywana według założeń podanych na ćwiczeniach przez prowadzącego;
• wykonania koncepcji projektowej organizacji przestrzeni związanej z prowadzeniem robót na terenach miejskich – zaliczenie na ocenę; brane pod uwagę są: kompletność opracowania, zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi, prawidłowość merytoryczna opracowania;
• egzaminu pisemnego z treści wykładowych – obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz otwartą ukierunkowaną na opis konkretnego krajobrazu poddanego zmianom wynikającym z działań z zakresu gospodarki komunalnej. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 30 pkt. Można otrzymać za część testową i 20 pkt. za część otwartą. Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt.

Zgodnie z Regulaminem Studiów obecność na zajęciach jest obowiązkowa.

Warunkiem otrzymania pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jest zaliczenie części ćwiczeniowej i projektowej, a następnie wykładowej. Do egzaminu z treści wykładowych dopuszczona może być tylko osoba, która uprzednio uzyskała zaliczenia części ćwiczeniowej i projektowej. Ocena końcowa jest średnią ważoną z udziałem 50%W, 35%C, 15%P. Ocena końcowa ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: od 3,00 do 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

1. Begemann W., Schiechtl H.M., Inżynieria ekologiczna w budownictwie wodnym i ziemnym. Wyd. Arkady, Warszawa 1999
2. Greinert A., Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Monografia 97. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra 2000
3. Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 1996

Literatura uzupełniająca

1. Jeż J., Przyrodnicze aspekty bezpiecznego budownictwa. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2001
2. Szczepanowska H. B.: Drzewa w mieście, Hortpress, Warszawa 2001
3. Przegląd Komunalny; czasopismo, Wyd. Abrys
4. Zieleń Miejska, czasopismo, Wyd. Abrys

Uwagi

brak

Zmodyfikowane przez dr inż. Ewelina Płuciennik-Koropczuk (ostatnia modyfikacja: 29-04-2019 08:31)