Satelitarne techniki pomiarowe - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Satelitarne techniki pomiarowe
Kod przedmiotu	13.2-WI-GeoTSP-STP-S17
Wydział	Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek	Geoinformatyka i techniki satelitarne
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2019/2020

Informacje o przedmiocie

Semestr	3
Liczba punktów ECTS do zdobycia	5
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr hab. Piotr Lubiński, prof. UZ

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Wykład	30	2	18	1,2	Egzamin
Laboratorium	30	2	18	1,2	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Poznanie metod pomiarowych i instrumentów używanych na istniejących i planowanych misjach kosmicznych. Zapoznanie z różnymi aspektami technik satelitarnych używanych w geodezji.

Wymagania wstępne

Matematyka. Fizyka. Podstawy geodezji. Podstawy programowania.

Zakres tematyczny

Instrumenty optyczne i radarowe używane do obserwacji teledetekcyjnych powierzchni Ziemi.

Instrumenty wykorzystywane do pomiarów in situ w przestrzeni okołoziemskiej: detektory cząstek naładowanych, spektrometry masowe, pomiary pól elektrycznych i magnetycznych, pomiary fal elektromagnetycznych, sondy Longmuira.

Satelitarne techniki pomiarowe wykorzystywane w geodezji. Propagacja sygnałów w atmosferze. Układy współrzędnych. Wyznaczanie pozycji satelity. Stacje naziemne. Metody pomiarów. Planowanie i opracowanie obserwacji. Formaty danych. Oprogramowanie wykorzystujące dane satelitarne. Przegląd głównych systemów satelitarnych używanych w geodezji i geologii.

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, ćwiczenia laboratoryjne, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład: pozytywna ocena z egzaminu pisemnego.

Laboratorium: pozytywna ocena z wykonania wszystkich ćwiczeń.

Ocena końcowa: 50% oceny z egzaminu i 50% oceny ćwiczeń laboratoryjnych.

Literatura podstawowa

1. Lamparski Jacek: GPS w geodezji, Wydawnictwo Gall, Katowice, 2003.

2. Czarnecki Kazimierz, Geodezja współczesna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2014.

3. Seeber Gunter, Satellite geodesy, de Gruyter, 2003.

4. Emery William, Introduction to Satellite Remote Sensing: Atmosphere, Ocean and Land Applications, Elsevier, 2017.

Literatura uzupełniająca

1. Alfred Kleusberg, P. J. G. Teunissen, GPS for geodesy, Springer 1998.

2. Szymoński Marek, Nawigacyjne wykorzystanie sztucznych satelitów Ziemi, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa, 1989.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. Piotr Lubiński, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 18-04-2019 10:12)