1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Inżynieria środowiska - pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
5. Meteorologia z elementami klimatologii (wybieralny)

Wygeneruj PDF dla tej strony

Meteorologia z elementami klimatologii (wybieralny) - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest nabycie umiejętności obserwowania otaczającej atmosfery, interpretacji zjawisk i procesów w niej zachodzących. Studenci potrafią zidentyfikować zagrożenia dla stanu atmosfery i odpowiednio posłużyć się wynikami tych obserwacji. Studenci nabywają umiejętności posługiwania się podstawowymi przyrządami i technikami pomiarowymi; dokonywania oceny wiarygodności i przydatności danych, wykorzystywania materiałów źródłowych: meteorologicznych, klimatologicznych oraz kompetentne ich opracowywanie.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Formalne: brak.

Nieformalne: podstawy fizyki, chemii, geografii i biologii na poziomie szkoły średniej.

Zakres tematyczny

Program wykładów: Podstawowe pojęcia klimatyczne: Podstawowe definicje, Zmiany klimatu, Budownictwo wobec zmian klimatu, Strefy klimatyczne, Geneza klimatu Polski, Typy klimatu wg wybranych podziałów; Budowa atmosfery: Sfery i strefy przejściowe, Skład atmosfery, Zanieczyszczenia atmosfery: Rodzaje, Źródła, Skutki, Ruch zanieczyszczeń w atmosferze, Obecny stan atmosfery nad Europą i nad Polską; Elementy klimatu: Energia słoneczna, Bilans energii, Temperatura, Ciśnienie, Wiatr, Opady, Szkodliwe zjawiska pogodowe; Klimat terenów zabudowanych: Dynamika atmosfery, Przepływ materii i energii w przyrodzie, Elementy modyfikujące klimat, Czynniki kształtujące mikroklimat miast, Mikroklimat terenów zabudowanych, Tereny przydrożne, Planowanie przestrzenne a mikroklimat, Zasoby OZE w Polsce, Zasoby OZE w skali globalnej i europejskiej; Elementy prognozowania pogody: Sieć monitoringu sytuacji meteorologicznych, Polski System Burzowy, Typy chmur, Informatyka w prognozowaniu pogody.

Program ćwiczeń laboratoryjnych: Budowa, zasada działania i obsługa podstawowych przyrządów pomiarowych. Metodologia pomiarów i opracowanie wyników pomiarów i obserwacji. Ocena wiarygodności i przydatności danych pomiarowych. Wykorzystanie źródłowych materiałów klimatologicznych.

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny, informacyjno- problemowy. Ćwiczenia laboratoryjne, pokaz, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Laboratorium: warunkiem zaliczenia jest obecność na wszystkich zajęciach, opracowanie i wygłoszenie referatu semestralnego, przedstawienie kompletu sprawozdań, znajomość klasyfikacji chmur oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium końcowego pytania problemowe. 

Wykład: warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie 100% zajęć laboratoryjnych, terenowych i pracy projektowej. Egzamin końcowy – w formie pisemnej; obejmuje 20 pytań zamkniętych i 2 otwarte. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej. Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt.

Podstawą ustalenia oceny końcowej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu oraz 0,5 oceny z ćwiczeń laboratoryjnych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena końcowa ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.

 

Literatura podstawowa

1. Bac S., Rojek M., Meteorologia i klimatologia w inżynierii środowiska, Wydawnictwo UP we Wrocławiu, Wrocław 2012
2. Kossowska-Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M. Meteorologia i klimatologia: Pomiary, obserwacje, opracowania, PWN, Warszawa 2000
3. Woś A. ABC meteorologii. PWN. Warszawa 2004
4. Alloway B.J., Ayres D.C., Chemiczne podstawy zanieczyszczenia środowiska, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 1999

Literatura uzupełniająca

1. Literatura uzupełniająca
2. Rojek M., Żyromski A., Agrometeorologia i klimatologia. Wydawnictwo AR we Wrocławiu, Wrocław 2004
3. Bac S., Koźmiński C., Rojek M., Agrometeorologia, PWN, Warszawa 1998
4. Kędziora A., Podstawy agrometeorologii, PWRiL, Warszawa 1999
5. Woś A., Meteorologia dla geografów, PWN, Warszawa 2002
6. Kossowska-Cezak U., Martyn D., Olszewski K., Kopacz-Lembowicz M. Meteorologiai klimatologia: Pomiary, obserwacje, opracowania. PWN. Warszawa 2000
7. Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2011

Uwagi

brak

Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 02-10-2020 09:18)