1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Architektura - pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta
5. Historia architektury powszechnej

Wygeneruj PDF dla tej strony

Historia architektury powszechnej - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

1.Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z najważniejszymi zagadnienia mi i problemami, związanymi z historią architektury powszechnej, w tym terminologią związaną z architekturą historyczną.

2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta odróżniania stylów architektonicznych i określania ich cech, przybliżonego datowania budynku na podstawie cech formalnych oraz umiejętności wykorzystania form architektury historycznej jako inspiracji twórczej.

3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest uświadomienie studentowi  społecznej roli architekta oraz kompetencji do popularyzacji zagadnień architektonicznych w społeczeństwie.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Nieformalne: znajomość najważniejszych zagadnień z zakresu historii powszechnej.

Zakres tematyczny

Program wykładów

1. Egipt – grobowce, świątynie grobowe, świątynie kultowe, domy mieszkalne. Mezopotamia – zikkuraty, świątynie, pałace. Persja – pałace.
2. Początki architektury greckiej – kultura egejska. Kształtowanie świątyni greckiej (porządki, typy świątyń). Akropolis Ateńska i wybrane świątynie greckie.
3. Greckie budowle użyteczności publicznej i domy mieszkalne. Kultura Etrusków, Rzym – porządki i konstrukcje, świątynie rzymskie.
4. Rzym – bazylika, teatr, amfiteatr, cyrk, termy, dom i pałac.
5. Początki architektury chrześcijańskiej (Rzym, Rawenna, Syria). Centralne budowle bizantyjskie (Konstantynopol, Saloniki).
6. Architektura karolińska i ottońska. Architektura romańska sakralna we Francji i Anglii.
7. Architektura romańska sakralna w Niemczech i Włoszech.
8. Architektura gotycka sakralna we Francji i Anglii.
9. Architektura gotycka sakralna we Włoszech, Niemczech i Hiszpanii.
10. Średniowieczne budowle użyteczności publicznej (ratusze, domy kupców, szpitale). Średniowieczne zamki, pałace i domy mieszkalne.
11. Wczesny renesans we Florencji. Renesansowe pałace Włoch (Florencja, Rzym, Wenecja). Rzym – bazylika św. Piotra.
12. Wybrane budowle włoskich architektów renesansowych. Manieryzm w Niderlandach, renesansowe pałace we Francji.
13. Włochy – barok spokojny, barok dynamiczny. Barok we Francji.
14. Barok i rokoko w Austrii i Niemczech.
15. Klasycyzm we Francji, Anglii i Holandii.

Program ćwiczeń

Szczegółowe przedstawienie wybranych obiektów omówionych podczas wykładu.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład konwencjonalny, wykład informacyjny, pokaz, prezentacje audio-wizualne.

Metody poszukujące: praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady:

Obecność na wykładach i pozytywna ocena z egzaminu (pisemny i ustny)

Ćwiczenia:

Obecność na ćwiczeniach i pozytywna ocena z dwóch kolokwiów.

 

Ocena końcowa to średnia ocen z egzaminu i ćwiczeń uwzględniających frekwencję i czynny udział w zajęciach.

Literatura podstawowa

1. Basista A., Historia architektury od początków do końca XVIII wieku, Białystok 2004.

2. Broniewski T., Historia architektury dla wszystkich, Wrocław 1990.

3. Koch W., Style w architekturze, Warszawa 1996.

4. Pevsner N., Historia architektury europejskiej , t. 1 i 2, Warszawa 1980.

5. Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001.

Literatura uzupełniająca

1. Basista A., Architektura – dlaczego jest, jaka jest, Kraków 2000.

2. Białostocki J., Sztuka cenniejsza niż złoto, Warszawa 1969

3. Bussagli M., Architektura: style, techniki, materiały, budowle, twórcy, Warszawa 2007.

4. Giedion S., Przestrzeń, czas i architektura, Warszawa 1968.

5. Mączeński Z., Elementy i detale architektoniczne w rozwoju historycznym, Warszawa 2008.

6. Norberg-Schulz C., Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999.

7. Ulatowski K., Architektura starożytnej Grecji, Poznań 1962.

8. Ulatowski K., Architektura włoskiego renesansu, Warszawa 1964.

Uwagi

Sala wykładowa i seminaryjna z możliwością zaciemnienia przystosowana do prezentacji multimedialnych (ekran).

Zmodyfikowane przez dr inż. Alena Kononowicz (ostatnia modyfikacja: 26-04-2019 00:09)