SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Mechanika budowli II |
Kod przedmiotu | Mechanika budowli II 01WBUD_pNadGen78NC7 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z obliczania reakcji podpór i sił wewnętrznych w układach statycznie niewyznaczalnych.
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta praktycznemu rozumieniu zagadnień kształtowania tarczowych i powłokowych struktur w ustrojach budowlanych.
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do praktycznego zastosowania wiedzy z mechaniki budowli i wytrzymałości materiałów, przydatnej w procesie projektowania konstrukcji budynków i obiektów inżynierskich. Jednocześnie student jest zdolny do wyrażania opinii dotyczących koncepcji projektowych w zakresie schematów konstrukcyjnych.
Matematyka, podstawy analizy matematycznej i rachunku wektorowego oraz różniczkowego
Wykład:
Siły wewnętrzne a naprężenia. Materiały konstrukcyjne. Stal, beton, mury, drewno. Działanie siły normalnej. Prawo Hooke'a. Hipoteza płaskich przekrojów. Koncentracja naprężeń. Skręcanie prętów. Ścinanie. Działanie momentu zginającego. Zginanie proste. Zasady projektowania elementów zginanych. Działanie siły poprzecznej. Obliczanie naprężeń stycznych. Ścinanie w belkach złożonych. Docisk. Naprężenia główne w belkach. Koło Mohra. Trajektorie naprężeń głównych. Równanie różniczkowe linii ugięcia belek. Wyznaczanie linii ugięcia metodą bezpośredniego całkowania. Stany graniczne nośności i użytkowalności belek. Wymiarowanie belek. Układy kratowe. Analiza statyczna kratownic. Wyznaczanie sił wewnętrznych metodą zrównoważenia węzłów. Metoda Cremony. Metoda Rittera. Podstawy obliczania połączeń elementów konstrukcyjnych. Układy statycznie niewyznaczalne. Właściwości układów statycznie niewyznaczalnych w porównaniu z układami statycznie wyznaczalnymi. Podstawowe informacje o stanach naprężeń w układach powierzchniowych (płyty, tarcze, powłoki).
Ćwiczenia:
Rozwiązywanie zadań bezpośrednio związanych z treściami wykładu.
Metody podające: kształcenie audytoryjne, konwencjonalne, klasyczne. Metody poszukujące: kształcenie interaktywne, kreatywne, symultaniczne.
Wykład konwencjonalny. Ćwiczenia projektowe
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład i ćwiczenia
Zaliczenie na podstawie dwóch kolokwium i egzaminu z progami punktowymi:
56% - 65% pozytywnych odpowiedzi – dst
66% - 75% dst plus
76% - 85% db
86% - 93% db+
94% - 100% bdb.
Zaliczenie przedmiotu:
Oceną końcową jest ocena łączna z wykładu i ćwiczeń.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Bogusław Wojtyszyn, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 28-04-2019 22:20)