SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Historia budowy miast II |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-AiUP-HistBudMiasII02w-W-S13_pNadGenDUS5K |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z historią budowy miast europejskich od czasów baroku do początków XIX wieku, w aspektach czynników oddziałujących na kształtowanie miast: -politycznego, -gospodarczego, -technicznego i kompozycji urbanistycznej.
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta pozyskiwania informacji z literatury oraz innych źródeł, a także analizowania, rozpoznawania interpretowania i wartościowania układów urbanistycznych historycznych miast lub ich fragmentów, jak również formułowanie wniosków.
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do samodzielnej oraz zespołowej pracy studialnej i projektowej w szczególności związanej z rewitalizacją zespołów urbanistycznych oraz wyrobienie świadomości społecznej roli architekta.
Formalne: zaliczenie przedmiotu „Historia Budowy Miast I”.
Nieformalne: ogólna znajomość historii architektury powszechnej i polskiej.
Program wykładów:
Rola pomnika w kształtowaniu przestrzeni placu. Przebudowa Rzymu przez Sykstusa V i jej wpływ na wielkie kompozycje urbanistyczne w Europie i Stanach Zjednoczonych w XVII i XVIII wieku. Miasta rezydencjonalne i rozwój sztuki ogrodniczej. Barokowe place włoskie i francuskie.
Działalność urbanistyczna Stanisława Leszczyńskiego w Nancy i jej pozycja w dziedzinie budowy miast. Nowe trendy w urbanistyce polskiej XVIII wieku - działalność urbanistyczna magnatów i szlachty. Komisje Dobrego Porządku. Próby uprzemysłowienia miast w Polsce przedrozbiorowej, działalność gospodarcza i urbanistyczna podskarbiego Tyzenhauza. Urbanistyka Księstwa Warszawskiego. Plan krajowy - program gospodarczy i urbanistyka w Królestwie Kongresowym.
Program seminarium:
W czasie zajęć seminaryjnych, skorelowanych z tematyką wykładów, dokonywana jest analiza porównawcza oraz odręczne szkice szczegółowych przykładów założeń urbanistycznych charakterystycznych dla poszczególnych epok, pod kątem: rozplanowania, funkcji i kompozycji. Barokowe place włoskie i francuskie. Wielkie barokowe założenia rezydencjonalne. Zespół placów w Nancy – nowy wzorzec kompozycyjno-funkcjonalny. Nowe trendy w urbanistyce polskiej – przebudowa miast prywatnych
i królewskich XVIII wieku. Typy rozwiązań urbanistycznych w Polsce. Kontynuacja wzorców barokowych i neoklasycznych w pierwszym trzydziestoleciu XIX wieku - osady przemysłowe.
Metody podające:
wykłady problemowe realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych;
Metody poszukujące:
seminaria realizowane są w sposób interaktywny, jako studia przypadków, z towarzyszącą im dyskusją, bazującą na analizie porównawczej i prezentacjach audio-wizualnych. Jednocześnie studenci sporządzają odręczne szkice analizowanych przykładów, w celu wyrobienia umiejętności syntetycznego ujmowania charakterystycznych cech kompozycji urbanistycznej.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady:
Student zdobywa zaliczenie na podstawie zdanego egzaminu (wg skali ocen min. 3,0 – maks. 5,0) oraz obecności na wykładach.
Seminarium:
Student oceniany jest za całokształt pracy, obecność na zajęciach, aktywność, zaangażowanie oraz systematyczność. Warunkiem zaliczenia jest: udział studenta w dyskusjach problemowych, analizujących - prezentowane w czasie zajęć - historyczne rozwiązania urbanistyczne oraz złożenie arkuszy z syntetycznymi szkicami, wykonywanymi synchronicznie. Oceniana jakość podania oraz umiejętność trafnego rozpoznania i szybkiego uchwycenia charakterystycznych cech kompozycji urbanistycznej.
Zasada ustalania oceny:
Oceną osiągniętych efektów kształcenia z wykładu jest zestawienie kryteriów na podstawie oceny z egzaminu (wg skali ocen min. 3,0 – maks. 5,0) oraz obecności. na wykładach.
Oceną końcową z seminarium jest wyliczenie na podstawie: listy obecności, oceny za złożone szkice (będącej średnią ocen z poszczególnych etapów) oraz oceny za aktywność, analizy przed grupą.
Ocena ogólna z przedmiotu jest średnią ocen z wykładu i seminarium.
1. Kalinowski W., Zarys historii budowy miast w Polsce do połowy XIX wieku., Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1966.
2. Ostrowski W., Kompozycja zespołów architektonicznych barokowego Rzymu, w: Studia z Historii Budowy Miast, Warszawa 1955.
3. Ostrowski W., Działalność urbanistyczna Stanisława Leszczyńskiego w Nancy i jej pozycja w dziedzinie budowy miast, w: „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”, 1957, Z. 3/4.
4. Ostrowski W., Świetna karta z dziejów planowania w Polsce 1815-1830, TUP, W-wa 1949.
5. Ostrowski W., Wprowadzenie do historii budowy miast - ludzie i środowisko, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1996.
6. Szafer T. P., Ze studiów budowy miast w Polsce XVIII i pocz. XIX w., „Studia z Historii Budowy Miast”, PAN, Warszawa 1955.
7. Tołwiński T., Urbanistyka. T.1, Budowa miast w przeszłości, Trzaska, Evert i Michalski, W-wa 1947.
8. Wróbel T., Zarys historii budowy miast, Ossolineum, Wrocław 1971.
1. Giedion S., Czas, przestrzeń i architektura. Narodziny nowej tradycji, PWN, W-wa 1968.
2. Książek M., Materiały pomocnicze do studiów w zakresie historii urbanistyki. Pomoc dydaktyczna., Wyd. Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, Kraków 1994.
3. Mumford L., The City in History. Its Origins, Its Transformations, and Its Prospects. Harmond-sworth, Pelican Books, 1975.
4. Trzebiński W., Działalność urbanistyczna magnatów i szlachty w Polsce XVIII wieku, PWN, 1962.
Sala wykładowa i seminaryjna z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz.
Zmodyfikowane przez dr inż. Alena Kononowicz (ostatnia modyfikacja: 25-04-2019 23:21)