SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Psychologia różnic indywidualnych |
| Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM- PRI |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Psychologia |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
| Semestr | 5 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 7 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
| Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest przedstawienie współczesnego stanu wiedzy w obszarze różnic indywidualnych, szczególnie ich determinantów, funkcjonalnego znaczenia oraz sposobów pomiaru.
Brak.
Psychologia różnic indywidualnych – podstawowe pojęcia i metodologia badań
Ewolucyjne źródła różnic indywidualnych (w tym różnice indywidualne u zwierząt)
Determinanty różnic indywidualnych. Metody badawcze genetyki behawioralnej.
Inteligencja – korelaty biologiczne i poznawcze
Związek inteligencji z osiągnięciami szkolnymi, akademickimi i zawodowymi
Koncepcja wielkiej piątki i inne koncepcje osobowości oparte na cechach. Funkcjonalne znaczenie osobowości
Temperament dziecka i człowieka dorosłego
Różnice międzypłciowe w cechach psychologicznych w świetle meta-analiz badań
Omówienie wybranych kluczowych konstruktów w psychologii różnic indywidualnych: stylu poznawczego, inteligencji emocjonalnej, potrzeby domknięcia poznawczego, potrzeby poznawczej, makiawelizmu i innych.
Wykład: wykład konwencjonalny, omawianie przykładów badań, meta-analiz i najważniejszych teorii.
Ćwiczenia: dyskusja, praca w grupach, demonstracje, pomiar własnych cech, prezentacje multimedialne.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykłady: pozytywna ocena z testowego egzaminu pisemnego (min. 50 % + 1 odpowiedzi poprawnych). Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń. Student może podwyższyć ocenę za udział w badaniu lub alternatywnie napisanie eseju z tematyki różnic indywidualnych.
Ćwiczenia: ocena z kolokwium pisemnego. Ocena z ćwiczeń może być podwyższona za przygotowaną prezentację. Wiedza może być dodatkowo weryfikowana przez wejściówki (ich waga w ostatecznej ocenie z ćwiczeń może wynosić maksymalnie 25 %). Student ma prawo do maksymalnie 3 nieobecności na ćwiczeniach.
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z ćwiczeń i z egzaminu.
Strelau (2014). Różnice indywidualne. Historia – determinanty – zastosowania. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR.
Klonowicz T.; Fajkowska-Stanik M. (2003). Psychologia różnic indywidualnych. Wybrane zagadnienia. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne
Marszał-Wiśniewska M., Uwikłany temperament: osobowość, temperament, środowisko, Warszawa 2011.
Marszał-Wiśniewska M., Łukaszewski W., Wytrwałość w działaniu: wyznaczniki sytuacyjne i osobowościowe, Gdańsk 2006.
Nęcka E., Psychologia twórczości, Gdańsk 2001,
Strelau J., Psychologia różnic indywidualnych, Warszawa 2002,
Zmodyfikowane przez dr Łukasz Budzicz (ostatnia modyfikacja: 26-04-2019 11:31)
