SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy seksuologii |
Kod przedmiotu | 14.0-WP-PSChM-PS |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 6 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Uczestnicy dokonają weryfikacji osobistych postaw i fałszywych przekonań wobec seksualności. Zdobędą wiedzę na temat wyzwań, dylematów przed jakimi staje współczesna seksuologia. Po odbytych zajęciach będą potrafili dokonać rozróżnienia pojęć takich jak: tożsamość, orientacja seksualna, preferencja seksualna, zaburzenie seksualne itp. Zdobędą umiejętność stosowania wczesnej diagnozy i krótkiej interwencji wobec osoby z problemami seksualnymi, a także zdobędą podstawową wiedzę na temat metod leczenia zaburzeń seksualnych.
Brak.
Seksuologia w ujęciu medycznym, psychologicznym i pedagogicznym.
Deklaracja Praw Seksualnych.
Podstawowe pojęcia w seksuologii: tożsamość płciowa, role płciowe, orientacja płciowa, preferencje seksualne, realizacja płciowa.
Pomoc psychologiczna osobom transseksualnym i homoseksualnym.
Seksualność w ontogenezie człowieka: rozwój psychoseksualny człowieka.
Nadużycia seksualne wobec dzieci (pedofilia) i dorastających (efebofilia).
Seksuologia kliniczna: rodzaje zaburzeń seksualnych wg. ICD-10, metody leczenia zaburzeń seksualnych.
Seksuologia biologiczna: anatomia narządów płciowych, fizjologia kobiety, fizjologia mężczyzny, psychofizjologia seksualna.
Dyskusja panelowa, praca w grupach, praca z podręcznikiem, prezentacje multimedialne, studium przypadku, wykład konwersatoryjny.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Student powinien się wykazać aktywnością na zajęciach i opanowaniem zagadnień programowych.
Wykłady z przedmiotu kończą się egzaminem - testem wiedzy.
Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem z oceną. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena sposobu prezentacji i argumentacji własnych poglądów w toku zajęć oraz test wiedzy.
Ocena z przedmiotu jaką uzyskuje student - to średnia ocen uzyskanych z egzaminu i z ćwiczeń.
1. Beisert M. - Pedofilia. Geneza i mechanizmy zaburzenia, Gdańsk, 2012,
2. Buss D. M., Ewolucja pożądania, Gdańsk 2000
3. Gapik L, Woźniak A. (red.), Terapia w seksuologii. Zagadnienia wybrane, wyd. UAM, Poznań 2001
4. Giddens A., Przemiany intymności. Seksualność, miłość i erotyzm we współczesnych społeczeństwach, PWN, Warszawa 2007
5. Imieliński K.: Seksiatria, tom I i II, PWN, Warszawa
6. Imieliński K. (red.), Zarys seksuologii i seksiatrii, PZWL, Warszawa 1986
7. Jaczewski A., Rozwój erotyczny, Warszawa 1992
8. Pospiszyl K., Przestępstwa seksualne, Warszawa 2009
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Zbigniew Izdebski (ostatnia modyfikacja: 06-05-2019 17:32)