SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Psychologia agresji i konfliktów w praktyce klinicznej |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PAKPK |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 10 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
Występuje w specjalnościach | Psychologia kliniczna |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Pogłębienie wiedzy z zakresu powstawania i funkcjonowania fenomenu agresji i zachowań agresywnych oraz psychologii rozwiązywania konfliktów.
Przedstawienie istoty konfliktu psychicznego oraz społecznego i mechanizmów determinujących wybuch, przebieg i zakończenie sytuacji konfliktowej; Znaczenie przyjmowanej roli w czasie narastania konfliktu. Strategie rozwiązywania konfliktów z perspektywy jednostki jak i grupy. Psychologiczne i kulturowe uwarunkowania konfliktów. Relacja psycholog - klient i możliwe obszary konfliktu. Znaczenie konfliktów intra- i interpersonalnych dla funkcjonowania człowieka w różnych sytuacjach. Relacja psycholog - klient i możliwe obszary konfliktu. Znaczenie konfliktów intra- i interpersonalnych dla funkcjonowania człowieka w różnych sytuacjach.
Różnice pojęciowe: agresja, agresywność, zachowania agresywne. Bio - psycho - społeczno - kulturowe uwarunkowania agresji. Konieczne elementy w radzenia sobie w zakresie osobistego radzenia sobie z agresją, doświadczeniami bycia sprawca i ofiarą.
Podstawowa wiedza z zakresu psychologii w tym: z psychologii poznawczej, rozwojowej, społecznej i klinicznej na temat rozwoju kontroli emocjonalnej i jej zaburzeń oraz motywacji prospołecznych.
Definicje agresji, rodzaje agresji, agresywność, gotowość do agresji;
Koncepcje i modele agresji: koncepcja biologiczna, socjobiologiczna, psychoanalityczna Z. Freuda; teoria frustracja-agresja; teoria społecznego uczenia się; Ogólny Model Agresji (GAM) Andersona i Bushmana;
Wyznaczniki i uwarunkowania agresji: prowokacja, pobudzenie emocjonalne, normy społeczne, nastawienie wobec agresji, jej rodzinne i osobowościowe uwarunkowania.
Znaczenie przyjmowanej roli w czasie narastania konfliktu. Podniesienie umiejętności w zakresie osobistego radzenia sobie z agresją, doświadczeniami bycia sprawca i ofiarą. Relacja psycholog - klient i możliwe obszary konfliktu. znaczenie konfliktów intra- i interpersonalnych dla funkcjonowania człowieka w różnych sytuacjach.
Przestępczość a agresja. Podejmowanie roli agresora i ofiary. Przemoc i terroryzm.
Teoria i praktyka rozwiązywania konfliktów: teorie antropologiczne, socjologiczne i filozoficzne, historyczne.
Geneza teorii i współczesne teorie konfliktów. Modele dynamiki konfliktów. Fazy przebiegu procesu konfliktu.
Czynniki intensyfikujące przebieg konfliktu. Kierowanie konfliktem. Analiza własnych stanów i predyspozycji oraz preferencji w sytuacji konfliktowej. Rola, funkcje i znaczenie konfliktów dla rozwoju jednostki i grup – ujęcie psychologiczne. Podstawowe konflikty– formy i propozycje ich rozwiązywania.
Praca w grupach, burza mózgów, dyskusja, projekt, prezentacja.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Kolokwium, praca pisemna i realizacja projektu profilaktycznego lub diagnostycznego, obecność na zajęciach. Brak obecności na więcej niż 70% zajęć uniemożliwia otrzymanie oceny pozytywnej. na ocenę składają się: ocena z projektu oraz z kolokwium (test z progami punktowymi).
Literatura podstawowa:
1. Anderson, C.A., Bushman, B.J. (2002). Human Aggression. Annual Review of Psychology, 53, 27-51.
2. Archer, J. (2010). What is Indirect Aggression in Adults?, K. Osterman [eds.] Indirect and Direct Aggression (pp.3-16). Frankfurt am Main: Peter Lang.
3. Archer, J., Mc Daniel, P. (1995). Violence and gender: Differences and similarities across society. In: B.R.Ruback, N.A.Weiner (eds.), Interpersonal violent behaviors (pp.63-87). New York: Springeries.
4. Bandura, A., Walters, R.H. (1968). Agresja w okresie dorastania. Wpływ praktyk wychowawczych i stosunków rodzinnych. Warszawa: PWN.
5. Chełpa, S., Witkowski, T.(1999).Psychologia konfliktów, Wrocław: Unus
6. Psychologia rozwiązywania problemów społecznych. Wybrane zagadnienia (red.), 1998, Poznań: Bonami, s. 320
1. Deutsch,M., Coleman,P.T.(red)(2005).Rozwiązywanie konfliktów. Kraków:UJ
2. Bjorkqvist, K., Lagerspetz, K.M.J., Kaukiainen, A. (1992). Do Girls Manipulate and Boys Fight? Developmental Trends in Regard to Direct and Indirect Aggression. Aggressive Behavior, 18, 117-127.
3. Butovskaya M., Timentschik V., Burkova V. (2006). Aggression and Conflict Resolution : Gender Differences in: Osterman K, Bjorkvist K [eds.] Contemporary Research on Aggression, 3-10, Vasa: Abo Akademi.
4. Dalay A., Owens L. (2006). Narcissism, Self – Esteem and Bullying in Adolescents, Osterman K, Bjorkvist K [eds.] ContemporaryResearch on Aggression, 78-85, Vasa: Abo Akademi.
5. Dominiak – Kochanek D., Frączek A., Konopka K. (2012). Styl wychowania w rodzinie a aprobata agresji w zyciu społecznym przez młodych dorosłych, Psychologia Wychowawcza, 1-2, s. 66-85.
Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 07-05-2019 18:34)