SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Krajoznawstwo - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Krajoznawstwo
Kod przedmiotu 04.4-WZS-TiRP-K
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Turystyka i rekreacja
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. Pola Kuleczka
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Laboratorium 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Umiejętność definiowania pojęć: krajoznawstwo, obiekt krajoznawczy, centrum krajoznawcze, zespół krajoznawczy, Inwentaryzacja Krajoznawcza Polski;

Umiejętność wskazania źródeł wiedzy krajoznawczej;

Wiedza nt. historii i rozwoju stowarzyszeń o charakterze krajoznawczym;

Wiedza nt. historii oraz rozwoju prasy krajoznawczej;

Wiedza nt. metod oraz form uprawiania krajoznawstwa;

Znajomość rodzajów krajobrazów naturalnych, występujących w Polsce;

Wiedza nt. ochrony dóbr oraz walorów krajoznawczych;

Znajomość oraz umiejętność zlokalizowania obszarów chronionych w Polsce.

Wymagania wstępne

Ogólna wiedza o kraju, zawarta w programach szkoły podstawowej, gimnazjum i szkoły średniej.

 

Zakres tematyczny

Wykłady:

  1. - „Piękna nasza Polska cała” – istota i znaczenie krajoznawstwa.
  2. Krajoznawstwo literackie.
  3. Uprawianie krajoznawstwa przez osoby niepełnosprawne.
  4. PTT i PTK a początki krajoznawstwa w Polsce.
  5. Rozwój polskiego krajoznawstwa po II wojnie światowej (PTTK).
  6. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze – struktura i działalność.
  7. nimatorzy ruchu krajoznawczego.
  8. Wydawnictwa o tematyce krajoznawczo-turystycznej.
  9. Formy uprawiania krajoznawstwa.
  10. Metody stosowane podczas popularyzowania krajoznawstwa.
  11. Muzea, ich rodzaje oraz znaczenie.

 

Ćwiczenia/Laboratoria:

  1. Podstawowe pojęcia dotyczące „krajoznawstwa”. Aspekty i płaszczyzna rozpatrywania „krajoznawstwa”. Źródła wiedzy krajoznawczej.
  2. Czynniki warunkujące uprawianie „krajoznawstwa”. Walory krajoznawcze. Systematyka walorów krajoznawczych.
  3. Obszary chronione występujące w Polsce – klasyfikacja.
  4. Rodzaje, typy i podtypy rezerwatów przyrody.
  5. Klasyfikacja typologiczna krajobrazów naturalnych w Polsce. Informacja krajoznawcza (elementy labilne i stabilne, problemy, rozwój).
  6. Inwentaryzacja Krajoznawcza Polski.
  7. Stan obecny i problemy ochrony dóbr i walorów krajoznawczych.
  8. Centralny Zlot Krajoznawców – historia i współczesność.
  9. Konkursy wiedzy o Polsce i regionie najbliższym.
  10. Zbieractwo i kolekcjonerstwo.
  11. Odznaki krajoznawcze i ich rola w popularyzowaniu krajoznawstwa.
  12. Proces poznawczy jako istotny element popularyzowania
    i utrwalania wiedzy krajoznawczej.

 

 

 

Metody kształcenia

  • Wykład, dyskusja, praca z książką;
  • Klasyczna metoda problemowa, burza mózgów;
  • Metoda realizacji zadań.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

  • Zaliczenie na ocenę na podstawie oceny z ćwiczeń oraz sprawdzianu końcowego.
  • Warsztaty - obecność obowiązkowa na wszystkich zajęciach terenowych, dyskusja i sprawozdanie ze spotkań krajoznawczych.
  • Wykłady kończą się egzaminem.  Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest sprawdzian ustny z zagadnień programowych, opracowanych w formie pytań. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie 60% poprawnych odpowiedzi na wybrane losowo pytania z punktowanymi odpowiedziami (student losuje 3 pytania z punktowanymi odpowiedziami) i ocena z projektu.
  • Ocena końcowa

    Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z ćwiczeń (25%), warsztatów (25) i wykładów (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z ćwiczeń, warsztatów i wykładów.

Literatura podstawowa

  1. Denek Kazimierz, Krajoznawstwo i turystyka w wychowaniu dzieci i młodzieży szkolnej. Warszawa 1989, Wydawnictwo PTTK „Kraj”;
  2. Krajoznawstwo jako czynnik edukacji społecznej. Pod red. Ryszarda Harajdy. Zielona Góra 1979, Wydawnictwo PTTK „Kraj”;

Literatura uzupełniająca

  1. Kruczek Zygmunt, Kurek Artur, Nowacki Marek, Krajoznawstwo. Zarys teorii i metodyki, Kraków 2003, Wydawnictwo „Proksenia”;
  2. Nauka a krajoznawstwo. Pod red. Ryszarda Harajdy i Poli Kuleczki, Zielona Góra 1989, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze;
  3. Sejmik Przedkongresowy. Krajoznawstwo wśród młodzieży. Idee przewodnie. „Znad Warty. Biuletyn Wielkopolskiej Korporacji Oddziałów PTTK”. Poznań 1999;
  4. Artykuły z kwartalnika „Wędrujemy” 2004-2018.

Uwagi


Zmodyfikowane przez doc. dr Krzysztof Dzieńdziura (ostatnia modyfikacja: 19-04-2019 11:52)