SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Pedagogika penitencjarna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Pedagogika penitencjarna
Kod przedmiotu 05.6-WP-PEDP-PPEN
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Barbara Toroń-Fórmanek, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Przekazanie studentom podstawowej wiedzy, sposobów, form, technik i środków w celu eliminowania u wychowanków postaw społecznie nieakceptowanych. Wskazanie optymalnego postępowania resocjalizacyjnego względem jednostki lub grupy wychowawczej ze wskazaniem etiologii (diagnozy), prognozy pedagogicznej i resocjalizacyjnej, działań terapeutycznych oraz postpenitencjarnych względem osób społecznie niedostosowanych.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki, socjologii, kryminologii i prawa.

Zakres tematyczny

Treści wykładów:

Teorie przestępczości w ujęciu interdyscyplinarnym.

Teoria socjalizacji wg K. Hurrelmanna i J. Tillmana.

Środowisko rodzinne w genezie zachowań dewiacyjnych i przestępczych.

Oddziaływania penitencjarne w jednostkach totalnych.

Mediacja i kuratela kalo instytucje sprawiedliwości i resocjalizacji.

Treści ćwiczeń:

Podział metod resocjalizacyjnych wg Czapówa.

Przykłady programów resocjalizacyjnych.

Pedagogiczna efektywność oddziaływań penitencjarnych.

Systemy wartości a zaburzone zachowania społeczne.

Rozwój religijny a resocjalizacji i profilaktyka społeczna.

Metody kształcenia

Wykład - wykład konwersatoryjny,

Ćwiczenia - dyskusja, metoda projektów.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Wykłady kończą się egzaminem. Metodą weryfikacji efektów kształcenia jest test z progami punktowymi.

Ćwiczenia

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem na ocenę. Metodami weryfikacji efektów kształcenia są: ocena projektu, opanowanie podstawowych zagadnień z przedmiotu oraz prezentacja wybranego zagadnienia programowego w toku studiów.

Ocena końcowa

Oceną końcową jest średnia ocen z egzaminu i zaliczenia ćwiczeń.

Literatura podstawowa

  1. Ciosek M. (2003), Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa
  2. Hołyst B. (2001), Więziennictwo nowe wyzwania. II Polski Kongres Penitencjarny. Kalisz
  3. Hołyst B. (2006), Kryminologia. Warszawa
  4. Hołyst B. (2007), Socjologia kryminalistyczna. Warszawa
  5. Janiszewski B. (1992), Recydywa wielokrotna w prawie karnym. Poznań
  6. Jaworska A. (2009), Resocjalizacja. Zagadnienia prawne, społeczne i metodyczne. Kraków
  7. Lelental S. (2001), Kodeks karny wykonawczy. Komentarz. Warszawa
  8. Machel H. (2003), Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk
  9. Pytka L. (2005), Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne, diagnostyczne i metodyczne. Warszawa
  10. Szczygieł G. (2002), Społeczna readaptacja skazanych w polskim systemie penitencjarnym. Białystok
  11. Szymanowska A. (2003), Więzienie i co dalej. Warszawa
  12. Toroń B. (2012), Zagrożeni i skazani na resocjalizację, Zielona Góra
  13. Toroń B. (2013), Przestępczość skazanych kobiet i mężczyzn w perspektywie biograficznej, Kraków
  14. Urban B. (2007), Resocjalizacja I, II tom. Warszawa
  15. Wysocka E. (2008), Diagnoza w resocjalizacji. Warszawa

Literatura uzupełniająca

  1. Majchrzyk Z. (2005), Motywacje zabójczyń. Warszawa
  2. Miller A. (2006), Gdy runą mury milczenia. Poznań
  3. Pytka L. (1995), Pedagogika resocjalizacyjna. Wybrane zagadnienia teoretyczne i metodyczne. Warszawa
  4. Stepniak P. (1997), Środowisko otwarte jako alternatywa dla więźnia. Poznań
  5. Urban B., Stanik J. (2007), I, II tom Resocjalizacja. Warszawa

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Barbara Toroń-Fórmanek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 03-12-2019 11:03)