1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Pedagogika - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Poradnictwo i orzecznictwo psychopedagogiczne

Wygeneruj PDF dla tej strony

Poradnictwo i orzecznictwo psychopedagogiczne - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

 

Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami z zakresu poradnictwa psychologicznego i pedagogicznego. Omówienie procedur orzekania i opiniowania oraz udzielania pomocy dzieciom ze zaburzeniami rozwojowymi i specyficznymi trudnościami w nauce. Kształtowanie podstawowych umiejętności udzielania porad i wsparcia w poradnictwie.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Podstawowa wiedza z zakresu psychologii ogólnej i rozwojowej.

Zakres tematyczny

Wykład

Działalność poradni psychologiczno-pedagogicznej: postępowanie diagnostyczne, profilaktyczne, terapeutyczne, psychoedukacyjne i doradcze. Opiniowanie psychopedagogiczne: rodzaje opinii, odczytywanie i interpretacja opinii, rola opinii poradni psychologiczno-pedagogiczne w procesie edukacji, wykorzystanie opinii psychopedagogicznej w pracy nauczyciela. Orzecznictwo psychopedagogiczne: procedury orzekania, rodzaje orzeczeń, obszary zastosowania. Poradnictwo psychopedagogiczne: formy pomocy psychologicznej i pedagogicznej, działalność terapeutyczna i psychoedukacyjna, doradztwo zawodowe, profilaktyka zachowań ryzykownych i zaburzeń okresu dzieciństwa i adolescencji, interwencja kryzysowa, terapia rodzin. Pomoc psychopedagogiczna uczniom ze specjalnymi wymaganiami edukacyjnymi: dzieci z ADHD, z zaburzeniami zachowania, dyslektyczne, niepełnosprawne, lękowe i depresyjne. Obszary dostosowania wymagań edukacyjnych wobec ucznia z trudnościami. Diagnoza w obszarze poradnictwa i orzecznictwa. Pomoc psychopedagogiczna uczniom zdolnym.

Ćwiczenia

Poradnictwo i pomoc psychopedagogiczna w praktyce: kształtowanie umiejętności doradczych, profilaktycznych i terapeutycznych, umiejętności dostosowania różnych form pomocy do zgłaszanych problemów.

Metody kształcenia

Wykłady – wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny.

Ćwiczenia – aktywne metody pracy z grupą: prezentacje multimedialne, burza mózgów, dyskusja, analiza przypadków, ćwiczenia w grupach, praca z dokumentem.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady

Ocena z wykładów jest wystawiana na podstawie kolokwium zaliczeniowego i/lub rozprawki naukowej.

Ćwiczenia

Ćwiczenia z przedmiotu kończą się zaliczeniem na ocenę. Każdy student zobowiązany jest do wykonania i przedstawienia prezentacji multimedialnej i/lub rozprawki naukowej, po wcześniejszym skonsultowaniu i omówieniu ich z prowadzącym. Notowana jest aktywność i przygotowanie podczas zajęć poprzez ocenianie aktywności lub okresowe kolokwia.  Warunki zaliczenia nieobecności ustalane są indywidualnie z osobą prowadzącą.

Literatura podstawowa

1. Grzegorzewska I., Cierpiałkowska L. Borkowska A.R. (2019) Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. warszawa: PWN
2. Czabała Cz., Kluczyńska S. Poradnictwo psychologiczne. Warszawa, 2015
3. Corey G. Teoria i praktyka poradnictwa. Warszawa, 2005  oraz 

             Każdorazowo ustalana przez prowadzącego

Literatura uzupełniająca

 

1. Bogdanowicz M., Integracja percepcyjno-motoryczna – metody diagnozy i terapii, Warszawa 1990.
2. Gąsowska T., Pietrzak-Stępkowska Z., Praca wyrównawcza z dziećmi mającymi trudności w czytaniu i pisaniu, Warszawa 1994.
3. Gruszczyk-Kolczyńska E., Dzieci ze specjalnymi trudnościami w uczeniu się matematyki, Warszawa 1994.
4. Rentflejsz-Kuczyk A., Jak pomóc dzieciom dyslektycznym? Poradnik dla nauczycieli i rodziców, Warszawa 1998.
5. Testy psychologiczne w poradnictwie wychowawczo-zawodowym, red. M. Chojnowski, Warszawa 1980.
6. Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 22-04-2019 21:30)