SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Metodyka animacji kultury |
| Kod przedmiotu | 14.7-WP-PEDP-MAK |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Pedagogika |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
| Semestr | 4 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 7 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
| Laboratorium | 45 | 3 | 27 | 1,8 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów ze strategiami, metodami, formami i technikami pracy kulturalno-oświatowej i animacji kultury, z procedurą wyprowadzania zasad działalności kulturalnej i animacji, metodyką pracy z uczestnikami – amatorami, z procedurą tworzenia planów i programów pracy kulturalnej i działań animacyjnych
Zaliczony kurs z przedmiotów: teorie kultury i animacji oraz instytucje kultury.
Wykłady
Geneza i eksplikacja pojęcia animacja kultury; role społeczno-zawodowe animatorów kultury; projektowanie działań animacyjnych w różnych środowiskach społecznych; zasady, metody, formy i techniki pracy animatora w powiązaniu z różnymi strategiami animacji kultury; uczestnicy działalności kulturalnej i animacyjnej, w tym specyfika, formy i typologia amatorskiego ruchu artystycznego.
Laboratoria
Działalność imprezowa – klubowa i masowa; instytucje animacji kultury i inne przestrzenie życia społecznego objęte działaniami animacyjnymi.
Wykłady – metoda podająco-systematyzująca.
Laboratoria – metoda symulacyjno-aktywizująca – przeprowadzenie działań animacyjnych w grupie konwersatoryjnej połączone z organizacją imprezy z wykorzystaniem grupy ćwiczeniowej; metoda hospitacyjna – obserwacja uczestnicząca zajęć w zespołach amatorskich w instytucjach kultury.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Samoocena studenta w trakcie ćwiczeń oraz obserwacja jego pracy grupowej oraz indywidualnej stanowi ewaluację wewnętrzną prowadzoną przez nauczyciela akademickiego.
Ocena uzyskana z testu z progami punktowymi z wykładu jest oceną końcową.
1. Dyczewski L., Animator kultury lokalnej, (w) Kultura polska w procesie przemian, Lublin 1993.
2. Gajda J., red., Animacja kulturalna jako problem pedagogiczny, Lublin 1994.
3. Gajda J. Żardecki W., red., Dylematy animacji kulturalnej, Lublin 2001.
4. Jankowski D., Wychowawcze perspektywy działalności kulturalno-oświatowej, Poznań 1988.
5. Jankowski D., Kargul J., Kowalewski F., Przyszczypkowski K., Podstawy działalności kulturalno-oświatowej, Poznań 1996.
6. Jedlewska B., Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 2001.
7. Kargul J., Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Toruń 1997.
8. Kopczyska M., Animacja społeczno-kulturalna, Warszawa 1993.
9. S. Słowińska, red., Inicjatywy kulturalne angażujące osoby 50+ jako przestrzeń indywidualnego rozwoju i kształtowania kapitału społecznego, Zielona Góra 2015.
10. S. Słowińska, red., Inicjatywy i ludzie w kulturze lubuskiej. Nowe przestrzenie, Zielona Góra 2012.
brak
Zmodyfikowane przez dr Marek Zadłużny (ostatnia modyfikacja: 12-11-2019 18:05)
