1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Pedagogika - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Metodyka logopedyczna II - opóźniony rozwój mowy, jąkanie

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka logopedyczna II - opóźniony rozwój mowy, jąkanie - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Teoretyczne przygotowanie studentów do samodzielnego prowadzenia diagnozy i terapii logopedycznej. Przyswojenie niezbędnej wiedzy teoretycznej i trening umiejętności praktycznej realizacji diagnozy logopedycznej w zakresie rozwoju mowy i płynności (jąkanie, giełkot) mówienia, wspomagania opóźnionego rozwoju mowy i terapii jąkania. Ćwiczenie umiejętności dostosowania metod terapeutycznych w zakresie niepłynności mówienia do indywidualnych potrzeb pacjenta w zależności od przyczyn i wieku.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Anatomia i fizjologia narządów mowy. Etapy prawidłowego rozwoju mowy. Typologia zaburzeń komunikacji językowej. Wprowadzenie do metodyki diagnozy i terapii logopedycznej.

Zakres tematyczny

Wykłady

Istota opóźnionego rozwoju mowy – problemy definicyjne. Klasyfikacje opóźnień w rozwoju mowy. Objawy opóźnienia w rozwoju mowy. Wskaźniki i stopnie opóźnienia w rozwoju mowy. Przyczyny opóźnienia rozwoju mowy (psychospołeczne, biologiczne). Problem niepłynności mowy (jąkanie, giełkot) w literaturze. Etiologia zaburzeń płynności mowy. Rozwojowa niepłynność mowy a jąkanie wczesnodziecięce: cechy mowy dziecka jąkającego się. Stadia rozwoju jąkania. Jąkanie pierwotne i wtórne, logofobia.

Konwersatoria

Diagnostyka funkcjonalna dziecka z niesamoistnym opóźnionym rozwojem mowy – elementy MFDR, metody diagnozowania opóźnień (CHAT, Delacato). Metody stymulacji rozwoju zaburzeń zdolności komunikacyjnej dziecka. Praca z rodziną dziecka z opóźnionym rozwojem mowy. Diagnoza różnicowa jąkania i giełkotu, prezentacja testów diagnostycznych. Metody terapii: mówienie rytmiczne, wystukiwania sylab, metoda echa, metoda Cooperów, M. Chęćka, L. Arutiunian, program kompleksowej terapii van Ripera, ćwiczenia wspomagające płynne mówienie (relaksacja, trening autogenny, ćwiczenia oddechowe); terapia grupowa; metody wspierające terapię jąkania.

Metody kształcenia

Wykłady – wykład tradycyjny.

Konwersatoria – metoda projektu, praca z książką, metoda przypadków, praca w grupach, klasyczna metoda problemowa, burza mózgów.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Konwersatoria - Na ocenę z konwersatorium składają się wyniki osiągnięte z projektu (50%) oraz studium przypadku (50%).

Wykłady - Ocena z egzaminu. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z konwersatorium.

Ocena końcowa - Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z konwersatorium (50%) i z egzaminu (50%). Warunkiem zaliczenia przedmiotu są pozytywne oceny z konwersatorium i egzaminu.

Literatura podstawowa

1.     Adamczyk B., Terapia jąkania dla ubogich, ale chętnych, „Logopedia” 1999, 26.

2.     Byrne R., Pomówmy o zacinaniu, Warszawa 1989.

3.     Chęciek M., Etapy w zmodyfikowanym programie psychofizjologicznej terapii jąkania się, „Logopedia” 1997, 24.

4.     Jastrzębowska G., Opóźnienia rozwoju mowy, [w:] Podstawy neurologopedii, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Opole 2005.

5.     Jastrzębowska G., Istota i klasyfikacje opóźnień rozwoju mowy, „Audiofonologia” 1997, 10.

6.     Tarkowski Z., Jąkanie wczesnodziecięce, Warszawa 1992.

7.     Tarkowski Z., Jąkanie, Giełkot, [w:] Logopedia: pytania i odpowiedzi: podręcznik akademicki red. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Opole 1999.

8.     Zaleski T., Opóźnienia w rozwoju mowy, Warszawa 2002.

 

Literatura uzupełniająca

1.     Jastrzębowska G., Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej, Opole 1998.

2.     Kostecka W., Pomoc logopedyczna dziecku jąkającemu się, „Logopedia” 1999, 26.

3.     Styczek I., Logopedia, Warszawa 1981.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Anita Famuła-Jurczak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 18-11-2019 06:42)