1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Pedagogika - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Metodyka czasu wolnego

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka czasu wolnego - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Ukazanie potrzeb i możliwości pracy opiekuńczo - wychowawczej w sferze czasu wolnego ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży. Celem zajęć jest przekazanie wiedzy z zakresu wychowania do czasu wolnego, kształtowania postaw i wzorów pozytywnego spędzania czasu wolnego, skuteczne oddziaływanie dydaktyczno-wychowawcze w zakresie przygotowania i organizacji różnych form spędzania czasu wolnego oraz z zakresu animacji czasu wolnego.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Podstawowa wiedza z zakresu funkcjonowania dziecka, społeczeństwa, rozwoju człowieka, negatywnych i pozytywnych zachowaniach wolnoczasowych.

Zakres tematyczny

Opiekun – wychowawca, nauczyciel – wychowawca kreatorem czasu wolnego dziecka. Motywacje i postawy wobec czasu wolnego. Rodzaje aktywności w wolnym czasie, wymiana pomysłów. Opracowanie scenariuszy zajęć wolnoczasowych, także podczas wyjazdów z dziećmi i młodzieżą. Przejawy niewłaściwego spędzania czasu wolnego (przemoc, agresja, subkultury, sekty, blokowiska, samotność w sieci.  Negatywne konsekwencje uzależnień od technologii informacyjnych (telewizja, komputery i gry komputerowe, Internet. Zagrożenia cyberprzestrzeni – zagrożenia zdrowotne, psychiczne,  moralne, społeczne itd. Korzystanie z instytucji kulturalnych jako współczesnej formy pożytecznego zagospodarowania wolnego czasu. Wykonanie projektu zespołowego dotyczącego zajęć wolnoczasowych.

Metody kształcenia

Metoda burzy mózgów, techniki aktywizujące, metoda projektowa, dyskusja, praca w małych grupach.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Podstawą zaliczenia laboratorium jest: ocena samodzielnie przygotowanych scenariuszy zajęć w wybranej grupie wiekowej dotyczących czasu wolnego (kryteria oceny: formułowanie adekwatnych celów zajęć, dobór odpowiednich do tematu metod i form pracy, innowacyjność, twórczość) – 50% oceny; ocena aktywnego udziału w zajęciach tj. poziomu wiedzy z zakresu metodyki form opieki i wychowania małego dziecka, umiejętności i kompetencji jej realizowania (50% oceny).

Oceną końcową z przedmiotu jest ocena z laboratoriów.

Literatura podstawowa

1. Bączek J. B. (2013). Animacja czasu wolnego. Praktyczny podręcznik dla animatorów, wyd. STAGEMAN POLSKA, Warszawa.
2. Fąk T., Kaik-Woźniak A. (2004). Gry i zabawy integracyjne, Legnica.
3. Gajewska G., Doliński A., Szczęsna A. (2008). Teoretyczne i metodyczne aspekty kalendarza wychowawcy. Scenariusze zajęć wychowawczych. T.5, Zielona Góra.
4. Kantor R., 2013, Zabawa w dobie społeczeństwa konsumpcyjnego. Szkice o ludyźmie, ludyczności i powadze. A w istocie jej braku, UJ, Kraków
5. Mroczkowska D., 2011, Czas wolny – refleksje, dylematy, perspektywy, wyd. DIFIN, Warszawa
6. Winiarski R. (red.), 2012, Rekreacja i czas wolny. Studia humanistyczne – psychologia wobec współczesności, Warszawa
7. Zajdel K., Prokosz M. (2014), Słownik, kompendium wiedzy nauczyciela i rodzica, Adam Marszałek, Toruń.
8. Zajdel K., Uwarunkowania sukcesu dydaktycznego nauczyciela w szkole, [w:] (Nie) Codzienność wychowawcza i dydaktyczna nauczyciela w szkole, (red.) Ewa Kobyłecka, Wydawnictwo Zielonogórskie.
9. Każdorazowo uaktualniana przez prowadzącego.

Literatura uzupełniająca

1. Krzysztof Zajdel, Podcast i inne nowatorskie metody nauczania jako twórcze narzędzia pracy pedagogów, [w:] K. Denek, L. Pawelski, A. Żukrowska (red.), Regionalizm i twórczość w edukacji, I Ogólnopolskie Sympozjum Naukowe pod patronatem Zespołu Dydaktyki Ogólnej Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, Szczecin 2011.
2. Zajdel K., Graffiti – a way of communication in the City (2011), (red.) Kaminska K., Szerlag A., [w:] The City: a learning experience, Libron, Krakow.
3. Zajdel K., Zmiany struktury i zaburzenia relacji w rodzinie a konsekwencje wychowawcze, Pedagogika rodziny, Family Pedagogy, Kwartalnik 1(3/4) 2011, Społeczna Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania, Łódź.
4. Czerepaniak Walczak M., 2007. Wychowanie do czasu wolnego, [w:] Dudzikowa M.,  Wychowanie. Pojęcia. Procesy. Konteksty, t.2. GWP, Gdańsk.
5. Pięta J., 2008. Pedagogika czasu wolnego, Almamer, Warszawa.
6. Zajdel K., „Different” or studends criticized online, Nauczyciel i Szkoła, 2017/1, nr 61
7. Każdorazowo uaktualniana I przekazywana studentowi.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Krzysztof Zajdel (ostatnia modyfikacja: 08-11-2019 09:22)