SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Ekotoksykologia - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Ekotoksykologia
Kod przedmiotu 13.9-WB-OSOD-Ekot-W-S14_pNadGenMW1FE
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Ochrona środowiska / Ochrona zasobów naturalnych
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 3
Liczba punktów ECTS do zdobycia 6
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. Michał Stosik
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Egzamin
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Nabycie przez studenta wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej znajomości zagadnień związanych z nieodwracalnymi dla środowiska skutkami, powodowanymi wpływem ksenobiotyków na biotyczne składowe ekosystemów. W ramach zajęć laboratoryjnych student powinien opisać zastosowania: metod biologicznych w monitoringu środowiska oraz biosensorów w kontroli stanu jakości środowiska; badań bioindykacyjnych wody, gleby i powietrza; badań ekotoksykologicznych w świetle wymagań legislacyjnych ue i polski.

Wymagania wstępne

Znajomość podstaw biologii i ochrony środowiska, chemii, biochemii oraz toksykologii na poziomie szkoły średniej.

Zakres tematyczny

Wykład

Definicja toksykologii i ekotoksykologii. Pojęcie trucizny i klasyfikacja trucizn. Toksyczność substancji. Rodzaje zatruć. Wchłanianie, transport, dystrybucja, kumulacja, biotransformacja i wydalanie trucizn. Ocena oddziaływania trucizn na organizm (toksyczność, toksykokinetyka, toksykodynamika). Mutagenne, rakotwórcze i teratogenne działanie trucizn. Egzoestrogeny i egzoandrogeny. Substancje toksyczne skażające środowisko i ich oddziaływanie na rośliny, zwierzęta i żywność. Biokumulacja i biomagnifikacja trucizn w łańcuchu troficznym. Ocena ryzyka zatrucia i metody zapobiegania zatruciom. Epidemiologia chorób zawodowych (czynniki etiologiczne chorób zawodowych i ich struktura, fizyczne, chemiczne i biologiczne szkodliwości zawodowe, profilaktyka chorób zawodowych).

Zajęcia ćwiczeniowe

Metabolizm ksenobiotyków. Czynniki wpływające na toksyczność. Kancerogeneza chemiczna i mutageneza. Zanieczyszczenia atmosfery. Zanieczyszczenia wody

i lądu. Kontrola zanieczyszczeń. Skażenia radioaktywne. Toksykologia zawodowa.

Metody kształcenia

-  podająca (wykład w formie prezentacji multimedialnej),

-  praktyczna (ćwiczenia z wykorzystaniem technik multimedialnych)

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład

- egzamin końcowy, do którego student jest dopuszczany na podstawie uprzedniego zaliczenia ćwiczeń.

Egzamin: I termin – forma pisemna, dalsze terminy – ustna

Trzy pytania (pytanie I – 2 pkt, pytanie II – 2pkt, pytanie III – 2 pkt)

Czas trwania egzaminu / zaliczenia – 90 min.

Ocena – dostateczny – 4 pkt, dostateczny plus – 5 pkt, dobry – 6 pkt, dobry plus lub b. dobry – 6 pkt + oryginalność udzielonej odpowiedzi.

Ćwiczenia laboratoryjne

- warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Ocenie podlegają: testy sprawdzające wiedzę (zamknięte i otwarte)

– ocena pozytywna powyżej 60% uzyskanych punktów i test umiejętności praktycznych. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych.

Na ocenę końcową składa się ocena z laboratorium i z egzaminu (po 50%).

Literatura podstawowa

1. Zakrzewski Sigmund F. (tłumaczenie: Boczoń Wł., Koroniak H.). Podstawy toksykologii środowiska. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2000

2. Seńczuk W. (red.). Toksykologia. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 1994

3. Jabłoński L. (red.). Epidemiologia. Wyd. FOLIUM, Lublin 1996

Literatura uzupełniająca

1. Korczak C.W. Higiena. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1998

2. Dziubek Z. (red.). Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1996

Uwagi

brak


Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Michał Stosik (ostatnia modyfikacja: 01-05-2019 11:09)