SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Ekotoksykologia |
Kod przedmiotu | 13.9-WB-OSOD-Ekot-W-S14_pNadGenMW1FE |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Ochrona środowiska / Ochrona zasobów naturalnych |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 6 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Nabycie przez studenta wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej znajomości zagadnień związanych z nieodwracalnymi dla środowiska skutkami, powodowanymi wpływem ksenobiotyków na biotyczne składowe ekosystemów. W ramach zajęć laboratoryjnych student powinien opisać zastosowania: metod biologicznych w monitoringu środowiska oraz biosensorów w kontroli stanu jakości środowiska; badań bioindykacyjnych wody, gleby i powietrza; badań ekotoksykologicznych w świetle wymagań legislacyjnych ue i polski.
Znajomość podstaw biologii i ochrony środowiska, chemii, biochemii oraz toksykologii na poziomie szkoły średniej.
Wykład
Definicja toksykologii i ekotoksykologii. Pojęcie trucizny i klasyfikacja trucizn. Toksyczność substancji. Rodzaje zatruć. Wchłanianie, transport, dystrybucja, kumulacja, biotransformacja i wydalanie trucizn. Ocena oddziaływania trucizn na organizm (toksyczność, toksykokinetyka, toksykodynamika). Mutagenne, rakotwórcze i teratogenne działanie trucizn. Egzoestrogeny i egzoandrogeny. Substancje toksyczne skażające środowisko i ich oddziaływanie na rośliny, zwierzęta i żywność. Biokumulacja i biomagnifikacja trucizn w łańcuchu troficznym. Ocena ryzyka zatrucia i metody zapobiegania zatruciom. Epidemiologia chorób zawodowych (czynniki etiologiczne chorób zawodowych i ich struktura, fizyczne, chemiczne i biologiczne szkodliwości zawodowe, profilaktyka chorób zawodowych).
Zajęcia ćwiczeniowe
Metabolizm ksenobiotyków. Czynniki wpływające na toksyczność. Kancerogeneza chemiczna i mutageneza. Zanieczyszczenia atmosfery. Zanieczyszczenia wody
i lądu. Kontrola zanieczyszczeń. Skażenia radioaktywne. Toksykologia zawodowa.
- podająca (wykład w formie prezentacji multimedialnej),
- praktyczna (ćwiczenia z wykorzystaniem technik multimedialnych)
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład
- egzamin końcowy, do którego student jest dopuszczany na podstawie uprzedniego zaliczenia ćwiczeń.
Egzamin: I termin – forma pisemna, dalsze terminy – ustna
Trzy pytania (pytanie I – 2 pkt, pytanie II – 2pkt, pytanie III – 2 pkt)
Czas trwania egzaminu / zaliczenia – 90 min.
Ocena – dostateczny – 4 pkt, dostateczny plus – 5 pkt, dobry – 6 pkt, dobry plus lub b. dobry – 6 pkt + oryginalność udzielonej odpowiedzi.
Ćwiczenia laboratoryjne
- warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Ocenie podlegają: testy sprawdzające wiedzę (zamknięte i otwarte)
– ocena pozytywna powyżej 60% uzyskanych punktów i test umiejętności praktycznych. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych.
Na ocenę końcową składa się ocena z laboratorium i z egzaminu (po 50%).
1. Zakrzewski Sigmund F. (tłumaczenie: Boczoń Wł., Koroniak H.). Podstawy toksykologii środowiska. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2000
2. Seńczuk W. (red.). Toksykologia. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 1994
3. Jabłoński L. (red.). Epidemiologia. Wyd. FOLIUM, Lublin 1996
1. Korczak C.W. Higiena. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1998
2. Dziubek Z. (red.). Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 1996
brak
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Michał Stosik (ostatnia modyfikacja: 01-05-2019 11:09)