1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Pedagogika - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Metodyka interwencji w sytuacjach trudnych i niebezpiecznych

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka interwencji w sytuacjach trudnych i niebezpiecznych - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Przekazanie studentom wiedzy z zakresu metod podejmowania interwencji w sytuacjach niestandardowych, wymagających odpowiedniego podejścia psychologicznego do osoby (osób) wobec której interwencja jest podejmowana. Student nabędzie umiejętności identyfikacji osób stwarzających zagrożenie oraz sytuacji trudnych i uzyska wiedzę w jaki sposób współpracować z różnymi służbami w sytuacji kryzysowej. Student pozna zasady bezpieczeństwa w przypadku podejmowania czynności w sytuacjach trudnych i niebezpiecznych.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Podstawowa wiedza z zakresu interwencji kryzysowej oraz interwencji policyjnych.

Zakres tematyczny

Definiowanie i rodzaje sytuacji trudnych i niebezpiecznych oraz ich charakterystyka. Czynniki generujące zagrożenia (nadużywanie alkoholu, używanie środków psychoaktywnych, zaburzenia psychiczne, choroby przenoszone przez kontakt bezpośredni). Klient „trudny” i jego identyfikacja. Podstawy prawne i faktyczne podejmowania interwencji wobec osób niebezpiecznych i stwarzających zagrożenie. Zasady podejmowania czynności wobec osób z zaburzeniami psychicznymi oraz nosicieli wirusa HIV. Sposoby komunikowania się z osobą stwarzającą zagrożenie. Podstawy negocjacji w sytuacjach kryzysowych. Organizacja opieki i pomocy dla osób wobec których podjęto interwencję. Bezpieczeństwo osób podejmujących interwencję w sytuacjach niebezpiecznych. Prowadzenie interwencji w tłumie. Działania po zaistnieniu sytuacji kryzysowej (napad, atak terrorystyczny, katastrofa).

 

Metody kształcenia

Konwersatoria: prezentacje, dyskusja, symulacja zdarzeń

 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Konwersatoria:

 Na ocenę składają się: aktywny udział w zajęciach, dyskusjach, pozytywnie oceniony sprawdzian pisemny

Ocena końcowa:

Oceną końcową jest ocena z konwersatoriów

Literatura podstawowa

1. Lipczyński A., Psychologiczna interwencja w sytuacjach kryzysowych, Warszawa 2007.
2. Łagoda K., Częścik R. (red.),  Vademecum interwencji policyjnych, Szczytno 1997.
3. Carson, R., Butcher J., Mineka S., Psychologia zaburzeń, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2005.
4. Pietruczuk E., Dąbrowski M., Jakość kontaktu policjanta z obywatelem, Słupsk 2007.
5. Richard K.J., Burl Gilliland E., Strategie interwencji kryzysowej,  Warszawa 2005.

Literatura uzupełniająca

1. Jedliński K.,Jak rozmawiać z tymi co stracili nadzieję, Warszawa 1992.
2. Klonowska-Senderska I., Sitkowska K., Interwencje policyjne przeprowadzane w stosunku do osób dotkniętychzaburzeniem lub chorobą psychiczną, Kwartalnik Policyjny, 2012, nr 4(22),
3. Liedel K. (red.), „Terroryzm”.  Zagrożenia, prewencja, przeciwdziałanie,  nr 3,  2008.
4. Pływaczewski W., Kędzierska G. (red.), Leksykon policyjny,  Szczytno 2001.
5. Sit E., W matni, Policja, 2011, nr 4(73),
6. Walc A., Taktyczne aspekty zatrzymania osób, Szczytno 2001.  
7. Ustawa z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375, z późn. zm.).
8. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687).

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Ernest Magda (ostatnia modyfikacja: 06-11-2019 18:35)