Poznanie teoretycznych, metodycznych i praktycznych aspektów pozalekcyjnej aktywizacji opiekuńczo – wychowawczej w przestrzeni życiowej dzieci i młodzieży, ich rodzin oraz innych osób z lokalnego środowiska w ujęciu ekosystemowym.
Potrafi przeprowadzić wstępną diagnozę umiejętności ucznia oraz kreować sytuacje dydaktyczne służące aktywności i rozwojowi zainteresowań
uczniów oraz popularyzacji wiedzy. Potrafi dostosować sposób komunikacji do poziomu rozwojowego uczniów. Potrafi podejmować skuteczną współpracę w procesie dydaktycznym z rodzicami lub opiekunami uczniów, pracownikami szkoły i środowiskiem pozaszkolnym.
Zna i rozumie konwencjonalne i niekonwencjonalne metody nauczania, w tym metody aktywizujące i metodę projektów, proces uczenia się przez działanie, odkrywanie lub dociekanie naukowe oraz pracę badawczą ucznia, a także zasady doboru metod nauczania typowych dla danego przedmiotu lub rodzaju zajęć; kompetencje merytoryczne, dydaktyczne i wychowawcze nauczyciela, w tym potrzebę zawodowego rozwoju, także z wykorzystaniem technologii informacyjnokomunikacyjnej, oraz dostosowywania sposobu komunikowania się do poziomu rozwoju uczniów i stymulowania aktywności poznawczej uczniów, w tym kreowania sytuacji dydaktycznych; znaczenie autorytetu nauczyciela oraz zasady interakcji ucznia i nauczyciela w toku lekcji; moderowanie interakcji między
uczniami; rolę nauczyciela jako popularyzatora wiedzy oraz znaczenie współpracy nauczyciela w procesie dydaktycznym z rodzicami lub opiekunami uczniów,
pracownikami szkoły i środowiskiem pozaszkolnym; metodykę realizacji poszczególnych treści kształcenia w obrębie przedmiotu lub zajęć – rozwiązania merytoryczne i metodyczne, dobre praktyki, dostosowanie oddziaływań do potrzeb i możliwości uczniów lub grup uczniowskich o różnym potencjale i stylu uczenia się, typowe dla przedmiotu lub rodzaju zajęć błędy uczniowskie, ich rolę i sposoby wykorzystania w procesie dydaktycznym;
Jest gotowy do adaptowania metod pracy do potrzeb i różnych stylów uczenia się uczniów; popularyzowania wiedzy wśród uczniów i w środowisku szkolnym oraz pozaszkolnym; kształtowania umiejętności współpracy uczniów, w tym grupowego rozwiązywania problemów oraz stymulowania uczniów do uczenia się przez całe życie przez samodzielną pracę i projektowania pozalekcyjnej pracy opiekuńczo - wychowawczej i profilaktycznej.
Wymagania wstępne
brak
Zakres tematyczny
Rozumienie pozalekcyjnej aktywizacji opiekuńczo – wychowawczej w przestrzeni życiowej dzieci i młodzieży w ujęciu ekosystemowym oraz mechanizmów jej realizowania.
Rola innowacji pedagogicznych i rozwoju utrwalonych, pozytywnych zainteresowań wychowanków, pedagogów, rodziców (wszystkich uczestników w przestrzeni życia) w pozalekcyjnej aktywizacji opiekuńczo - wychowawczej.
Poznanie, konstruowanie i ewaluacja dobrych lokalnych praktyk pozalekcyjnej aktywizacji opiekuńczo – wychowawczej.
Potrafi przeprowadzić wstępną diagnozę umiejętności ucznia oraz kreować sytuacje dydaktyczne służące aktywności i rozwojowi zainteresowań
uczniów oraz popularyzacji wiedzy. Potrafi dostosować sposób komunikacji do poziomu rozwojowego uczniów. Potrafi podejmować skuteczną współpracę w procesie dydaktycznym z rodzicami lub opiekunami uczniów, pracownikami szkoły i środowiskiem pozaszkolnym.
Zna i rozumie konwencjonalne i niekonwencjonalne metody nauczania, w tym metody aktywizujące i metodę projektów, proces uczenia się przez działanie, odkrywanie lub dociekanie naukowe oraz pracę badawczą ucznia, a także zasady doboru metod nauczania typowych dla danego przedmiotu lub rodzaju zajęć; kompetencje merytoryczne, dydaktyczne i wychowawcze nauczyciela, w tym potrzebę zawodowego rozwoju, także z wykorzystaniem technologii informacyjnokomunikacyjnej, oraz dostosowywania sposobu komunikowania się do poziomu rozwoju uczniów i stymulowania aktywności poznawczej uczniów, w tym kreowania sytuacji dydaktycznych; znaczenie autorytetu nauczyciela oraz zasady interakcji ucznia i nauczyciela w toku lekcji; moderowanie interakcji między uczniami; rolę nauczyciela jako popularyzatora wiedzy oraz znaczenie współpracy nauczyciela w procesie dydaktycznym z rodzicami lub opiekunami uczniów, pracownikami szkoły i środowiskiem pozaszkolnym; metodykę realizacji poszczególnych treści kształcenia w obrębie przedmiotu lub zajęć – rozwiązania merytoryczne i metodyczne, dobre praktyki, dostosowanie oddziaływań do potrzeb i możliwości uczniów lub grup uczniowskich o różnym potencjale i stylu uczenia się, typowe dla przedmiotu lub rodzaju zajęć błędy uczniowskie, ich rolę i sposoby wykorzystania w procesie dydaktycznym;
Jest gotowy do adaptowania metod pracy do potrzeb i różnych stylów uczenia się uczniów; popularyzowania wiedzy wśród uczniów i w środowisku szkolnym oraz pozaszkolnym; kształtowania umiejętności współpracy uczniów, w tym grupowego rozwiązywania problemów oraz stymulowania uczniów do uczenia się przez całe życie przez samodzielną pracę i projektowania pozalekcyjnej pracy opiekuńczo - wychowawczej i profilaktycznej.
Dyskusja, uczenie się we współpracy, pokaz, metoda projektu.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Ćwiczenia: na ocenę z ćwiczeń składają się: ocena z udziału w dyskusjach realizowanych na zajęciach oraz z przygotowanego projektu pozalekcyjnej aktywizacji opiekuńczo – wychowawczej.
Wykład: Aktywny udział w dyskusji.
Ocena końcowa: jest średnią oceny z ćwiczeń i wykładu.
Literatura podstawowa
Denek K. (2011). Edukacja pozalekcyjna i pozaszkolna. Poznań.
Gajewska G. (2019). Współczesne tendencje, wyzwania, problemy w opiece i wychowaniu. Teoria, metodyka i praktyka w opinii studentów. W druku.
Gajewska G. (2002). Edukacja środowiskowa w przestrzeni życiowej dzieci i młodzieży. Toruń.
Gajewska G. (2008). Zajęcia pozalekcyjne i pozaszkolne W: Encyklopedia Pedagogiczna XXI wieku. T. VII, red. T. Pilch. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, s.721-734.
Gajewska G., Gajewska J. (2012). Współpraca z rodzicami. Wskazówki, programy, scenariusze spotkań. Tom 1, Zielona Góra.
Gajewska G., Szczęsna A., Turska E. (2008). Teoretyczno-metodyczne podstawy warsztatu wychowawcy kolonii. Scenariusze zajęć wychowawczych, programy kolonii, półkolonii, obozów, biwaków. Tom 10, Zielona Góra.
Gajewska G., Turska E. (2011). Teoretyczno-metodyczne aspekty opieki i wychowania w świetlicy: scenariusze spotkań, programy. Tom 12, Zielona Góra.
Zdaniewicz M. (2016). Zarządzanie czasem wolnym w warunkach współczesnej cywilizacji. Zielona Góra. Radziewicz – Winnicki A. (2014). Żywiołowość otaczającej współczesności a szansa na homeostazę społeczną. Studia, szkice i refleksje socjopedagogiczne. Zielona Góra.
Analiza artykułów z czasopism: „Problemy Opiekuńczo – Wychowawcze” oraz zasobów internetu oraz adekwatnych aktów prawnych.
Każdorazowo uaktualniana, ustalana i przekazywana przez prowadzącego.
Literatura uzupełniająca
Denek K. (2014). Pedagogiczne aspekty zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych prowadzonych w kontekście krajoznawstwa i turystyki. Rozprawy naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Nr 45.
Gajewska G., Turska E. (2011). Teoretyczno-metodyczne aspekty opieki i wychowania w świetlicy: scenariusze spotkań, programy. Tom 12, Zielona Góra.
Gajewska G., Szczęsna A., Turska E. (2008). Teoretyczno-metodyczne podstawy warsztatu wychowawcy kolonii. Scenariusze zajęć wychowawczych, programy kolonii, półkolonii, obozów, biwaków. Tom 10, Zielona Góra.
Gajewska G., Gajewska J. (2012). Współpraca z rodzicami. Wskazówki, programy, scenariusze spotkań. Tom 1, Zielona Góra
Każdorazowo uaktualniana, ustalana i przekazywana przez prowadzącego.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr hab. Grażyna Gajewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 09-11-2019 09:59)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
