1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2019/2020
4. Pedagogika - drugiego stopnia z tyt. magistra
5. WM2: Być dobrym rodzicem

Wygeneruj PDF dla tej strony

WM2: Być dobrym rodzicem - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest wskazanie dróg poszukiwania rozumienia kim jest dobry rodzic w ujęciu pedagogicznym oraz rola nauczyciela, wychowawcy, pedagoga w tym zadaniu.

Zna i rozumie B.2.W4. zasady pracy opiekuńczo-wychowawczej nauczyciela: obowiązki nauczyciela jako wychowawcy klasy, metodykę pracy wychowawczej, program pracy wychowawczej, style kierowania klasą, ład i dyscyplinę, poszanowanie godności dziecka, ucznia lub wychowanka, różnicowanie, indywidualizację i personalizację pracy z uczniami, funkcjonowanie klasy szkolnej jako grupy społecznej, procesy społeczne w klasie, rozwiązywanie konfliktów w klasie lub grupie wychowawczej, animowanie życia
społeczno-kulturalnego klasy, wspieranie samorządności i autonomii uczniów, rozwijanie u dzieci, uczniów lub wychowanków kompetencji komunikacyjnych i umiejętności
społecznych niezbędnych do nawiązywania poprawnych relacji; pojęcia integracji i inkluzji; sytuację dziecka z niepełnosprawnością fizyczną i intelektualną w szkole ogólnodostępnej, problemy dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i ich funkcjonowanie, problemy dzieci zaniedbanych i pozbawionych opieki oraz szkolną
sytuację dzieci z doświadczeniem migracyjnym; problematykę dziecka w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej; zagrożenia dzieci i młodzieży: zjawiska agresji i przemocy, w tym agresji elektronicznej, oraz uzależnień, w tym od środków.

Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych.
B.2.U4. nawiązywać współpracę z nauczycielami oraz ze środowiskiem pozaszkolnym; psychoaktywnych i komputera, a także zagadnienia związane z grupami nieformalnymi, podkulturami młodzieżowymi i sektami;

Jest gotów do podwyższania poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego. B.2.K3. Jest gotów do samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Podstawy pedagogiki i jej różnych specjalności oraz jej metodyk.

Zakres tematyczny

Dobry rodzic, czyli kto w ujęciu pedagogicznym – różne aspekty i punkty widzenia. Pozytywne rodzicielstwo, społeczeństwo dobrych rodziców. Marzenia i rzeczywistość. Codzienność współczesnego dobrego rodzica. Męski i żeński punkt widzenia na dobrego rodzica. Nie popełniać błędów rodziców. Współuczestnictwo dobrego rodzica ze społeczeństwem, instytucjami obowiązkowymi (szkoła, przedszkole, służba zdrowia). Stawanie się dobrym rodzicem – w poszukiwaniu dobrych rad. Projektowanie warsztatów pedagogicznych.

Zna i rozumie B.2.W4. zasady pracy opiekuńczo-wychowawczej nauczyciela: obowiązki nauczyciela jako wychowawcy klasy, metodykę pracy wychowawczej, program pracy wychowawczej, style kierowania klasą, ład i dyscyplinę, poszanowanie godności dziecka, ucznia lub wychowanka, różnicowanie, indywidualizację i personalizację pracy z uczniami, funkcjonowanie klasy szkolnej jako grupy społecznej, procesy społeczne w klasie, rozwiązywanie konfliktów w klasie lub grupie wychowawczej, animowanie życia
społeczno-kulturalnego klasy, wspieranie samorządności i autonomii uczniów, rozwijanie u dzieci, uczniów lub wychowanków kompetencji komunikacyjnych i umiejętności
społecznych niezbędnych do nawiązywania poprawnych relacji; pojęcia integracji i inkluzji; sytuację dziecka z niepełnosprawnością fizyczną i intelektualną w szkole ogólnodostępnej, problemy dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i ich funkcjonowanie, problemy dzieci zaniedbanych i pozbawionych opieki oraz szkolną
sytuację dzieci z doświadczeniem migracyjnym; problematykę dziecka w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej; zagrożenia dzieci i młodzieży: zjawiska agresji i przemocy, w tym agresji elektronicznej, oraz uzależnień, w tym od środków.

Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych.
B.2.U4. nawiązywać współpracę z nauczycielami oraz ze środowiskiem pozaszkolnym; psychoaktywnych i komputera, a także zagadnienia związane z grupami nieformalnymi, podkulturami młodzieżowymi i sektami;

Jest gotów do podwyższania poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego. B.2.K3. Jest gotów do samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej.

Metody kształcenia

Wykład dialogowy, problemowy, prezentacja multimedialna, metoda sytuacyjna, współuczestnicząca.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady i zaliczenie końcowe

Wykonanie pisemnych wypowiedzi na każdym wykładzie, aktywność na spotkaniach. Znajomość wykładanych treści i umiejętność wypowiadania się na ich temat z zastosowaniem literatury przedmiotu. Ocena końcowa jest sumą aktywnego współuczestnictwa na wszystkich wykładach, wykonywania wspólnie prac podczas spotkań.

Literatura podstawowa

1. Brągiel, J. (2018). Postmodernistyczne przemiany w rodzinie. Roczniki Pedagogiczne, vol. 10, nr 4, s.10-21, ISSN: 2080-850X, DOI: http://dx.doi.org/10.18290/rped.2018.10.4-2.
2. Faber A., Mazlish E., Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci: twoja droga do szczęśliwej rodziny, Poznań 1990.
3. Fredrickson B.L., Pozytywność: naukowe podejście do emocji, które pomaga zmienić jakość życia, Poznań 2011.
4. Gajewska G., Wybrane elementy ogólnej metodyki współpracy wychowawców, pedagogów, opiekunów z rodziną, [w:] Współpraca z rodzicami. Programy, spotkania, scenariusze spotkań, T.I, red. G. Gajewska, J. Gajewska, Zielona Góra 2012.
5. Seligman M.E.P., Optymistyczne dziecko: jak wychowywać dzieci, aby nauczyć je optymizmu i dawania sobie ze wszystkim rady, Poznań 1997.
6. Steede K., 10 błędów popełnianych przez dobrych rodziców, Gdańsk 2007.
7. Zawadzka D., I ty możesz być super tatą, Warszawa 2007.

Każdorazowo uaktualniana, ustalana i przekazywana przez prowadzącego

Literatura uzupełniająca

1. Faber A., Mazlish E., Jak mówić do nastolatków, żeby do nas słuchały i jak słuchać, żeby z nami rozmawiały, Poznań 2006.
2. Dröscher V.B., Rodzinne gniazdo: jak zwierzęta rozwiązują swoje problemy rodzinne, Warszawa 1988.
3. Gajewska G., Doliński A., Teoretyczno-metodyczne aspekty warsztatu pedagoga: scenariusze zajęć wychowawczych, T. I, Zielona Góra 2007.
4. Gajewska G., Pedagogika opiekuńcza: elementy metodyki, Zielona Góra 2009.
5. Ghazal M., Zjedz zupkę i ... bądź cicho!: nowe spojrzenie na konflikty rodzice-dzieci, Warszawa 1995.
6. Hajduk E., Człowiek dobry, Kraków 2005.
7. Maciarz A., Macierzyństwo w kontekście zmian społecznych, Warszawa 2004.
8. Moir A., Jessel D., Płeć mózgu, Warszawa 1993.
9. Kotarbiński T., Medytacje o życiu godziwym, Warszawa 1967.
10. Rostowska T., Transmisja międzypokoleniowa w rodzinie w zakresie wybranych wymiarów osobowości, Łódź 1995.
11. Seligman M.E.P., Optymizmu można się nauczyć: jak zmienić swoje myślenie i swoje życie, Poznań 1993.
12. Strony internetowe: np. www.dobryrodzic.pl; www.unicef.pl (raporty o opiece na świecie).
13. Woititz J.G., Jak stworzyć dziecku wymarzone dzieciństwo i uniknąć błędów naszych rodziców, Gdańsk 2001.
14. Zalecenie REC 19 Komitetu Ministrów Rady Europy skierowane do państw członkowskich w zakresie polityki wspierania pozytywnego rodzicielstwa, 2006.

Każdorazowo uaktualniana, ustalana i przekazywana przez prowadzącego.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr hab. Grażyna Gajewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 12-11-2019 14:14)