SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Andragogika - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Andragogika
Kod przedmiotu 05.5-WP-PEDD-AD
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Małgorzata Olejarz, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z wiedzą dotyczącą rozwoju refleksji andragogicznej i praktyki edukacyjnej dorosłych, andragogicznych teorii uczenia się, koncepcji pracy edukacyjnej z dorosłymi, badań nad edukacją dorosłych i całożyciowym uczeniem się. Rozwijanie u studentów umiejętności refleksyjnego, krytycznego i twórczego myślenia o współczesnych problemach edukacji dorosłych.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

Wykłady

Wprowadzenie do andragogiki: podstawowe pojęcia, przedmiot i społeczne funkcje andragogiki; miejsce andragogiki wśród nauk o edukacji, historyczny rozwój refleksji andragogicznej. Całożyciowe uczenie się jako centralna idea edukacyjna: przesłanki idei uczenia się przez całe życie, oblicza całożyciowego uczenia się. Andragogiczne koncepcje dorosłości: społeczne, psychologiczne i kulturowe aspekty rozwoju człowieka dorosłego. Andragogiczne teorie uczenia się: teoria Uczenia się Transformatywnego Jacka Mezirowa, teorie uczenia się z doświadczenia;  teoria uczenia się sytuacyjnego, biograficznego; podejście społeczno-kulturowe. Koncepcje pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi: model technologiczny, humanistyczny i krytyczny. Obszary i formy edukacji dorosłych. Badania nad edukacją dorosłych i całożyciowym uczeniem się: perspektywa biograficzna w teorii i praktyce andragogicznej.

Ćwiczenia

Dorosłość jako podstawowa kategoria pojęciowa andragogiki: koncepcje i kategoryzacje dorosłości, rozumienie dorosłości, „pozorna dorosłość”/"niedorosłość"; dorosłość w społeczeństwach tradycyjnych, otwartych i ponowoczesnych. Formalne i pozaformalne instytucje edukacji dorosłych: szkolnictwo wyższe, lokalne instytucje kształcenia i dokształcania dorosłych (badania). Specyfika i uwarunkowania uczenia się ludzi dorosłych; Sposoby organizacji i wspierania uczenia się dorosłych. Andragogiczne problemy starzenia się i starości: edukacja i uczenie się w okresie późnej dorosłości; Uniwersytety Trzeciego Wieku (badania). Edukacja dorosłych wobec zjawiska marginalizacji i wykluczenia społecznego: edukacja osób dorosłych niepełnosprawnych, ubogich, długotrwale bezrobotnych, niedostosowanych społecznie itd. (badania). Obszary nieformalnej edukacji dorosłych: uczenie się w miejscu pracy, edukacja w świecie kultury popularnej, uczenie się społeczne, uczenie się biograficzne.

Metody kształcenia

Wykład – konwencjonalny, wykład interaktywny.

Ćwiczenia – metoda warsztatowa, autorskie prezentacje studentów, praca w grupach, burza mózgów, dyskusja, badania terenowe.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady – warunkiem i podstawą zaliczenia jest pozytywna ocena z pracy pisemnej o charakterze problemowym ocenianej według podanych kryteriów lub z testu z progami punktowymi.

Ćwiczenia – warunkiem i podstawą zaliczenia jest pozytywna ocena z prezentacji wybranego tematu z zakresu edukacji dorosłych (przygotowanej w oparciu o badania terenowe) lub z pracy pisemnej o charakterze problemowym ocenianej według podanych kryteriów oraz aktywność na zajęciach.

Oceną końcową z przedmiotu będzie średnia arytmetyczna ocen z obu form zajęć (ćwiczeń i wykładu).

Literatura podstawowa

  1. Malewski M., Od nauczania do uczenia się: o paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wrocław 2010.
  2. Malewski M., Teorie andragogiczne: metodologia teoretyczności dyscypliny naukowej, Wrocław 1998.
  3. Malewski M., Andragogika w perspektywie metodologicznej, Wrocław 1990.
  4. Illeris K., Trzy wymiary uczenia się: poznawcze, emocjonalne i społeczne ramy współczesnej teorii uczenia się, Wrocław 2006.
  5. Knowles M., Holton E., Swanson R., Edukacja dorosłych: podręcznik akademicki, Warszawa 2009.

Literatura uzupełniająca

  1. „Dyskursy Młodych Andragogów” - czasopismo naukowe WPPS UZ - tomy: 2-19 (2001-2018).
  2. Dubas E., Zmieniająca się dorosłość: od dorosłości konwencjonalnej do dorosłości subiektywnej, [w:] Andragogiczne wątki, poszukiwania, fascynacje, red. E. Przybylska, Toruń 2001.
  3. Edukacja dorosłych wobec zjawiska marginalizacji, red. A. Fabiś, Mysłowice 2007.
  4. Inicjatywy kulturalne angażujące osoby 50+ jako przestrzeń indywidualnego rozwoju i kształtowania kapitału społecznego, red. S. Słowińska, Zielona Góra 2015.
  5. Kurantowicz E., O uczących się społecznościach: wybrane praktyki edukacyjne ludzi dorosłych, Wrocław, 2007.
  6. Kargul J., Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych: przesłanki do budowy teorii edukacji całożyciowej, Wrocław 2005.
  7. Bron A., Rozumienie uczenia się w teoriach andragogicznych, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja” 2006, 4.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Sylwia Słowińska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 10-11-2019 20:52)