SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej
Kod przedmiotu 05.5-WP-PEDD-MPOW
Wydział Wydział Nauk Społecznych
Kierunek Pedagogika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Elżbieta Turska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Poznanie i adekwatne, refleksyjne zastosowanie metod i form pracy opiekuńczo-wychowawczej; rozwijanie umiejętności dostosowania metod i form pracy do wymagań grupy oraz indywidualnych potrzeb wychowanków; rozwijanie umiejętności aktywizowania uczniów w oparciu o poznane metody i formy pracy; rozwijanie umiejętności przygotowania dokumentacji pracy opiekuńczo-wychowawczej (scenariusze zajęć); uświadomienie indywidualnych zasobów i ograniczeń w pracy opiekuńczo-wychowawczej; rozwijanie umiejętności interpersonalnych potrzebnych w pracy opiekuńczo-wychowawczej.

 

Wymagania wstępne

Podstawy pedagogiki i psychologii ogólnej.

Zakres tematyczny

Wprowadzenie do pracy z grupą: ustalenie kontraktu grupowego. Zasady funkcjonowania grup, zasady integracji grupy, dynamika rozwoju grupy. Podstawowe problemy komunikacji w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Bariery komunikacyjne i ich znaczenie w procesie wychowania. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych. Agresja, asertywność, uległość w pracy opiekuńczo-wychowawczej. Wykorzystanie zachowań asertywnych w relacjach wychowawczych. Budowanie obrazu własnej osoby w oparciu o relacje w grupie. Wzmacnianie poczucia własnej wartości. Rozwijanie umiejętności współpracy i rozwiązywania konfliktów. Dokumentacja w pracy opiekuńczo-wychowawczej.Samodzielna realizacja zajęć wychowawczych według przygotowanych scenariuszy.

Metody kształcenia

Praca w grupach, gry dydaktyczne, inscenizacje, gry symulacyjne, praca z książką, metody ekspresyjne, dyskusja, burza mózgów.

 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Ćwiczenia

Ćwiczenia kończą się zaliczeniem z oceną, która jest średnią ocen: 1) ocena samodzielnie przygotowanych scenariuszy zajęć wychowawczych (kryteria oceny: formułowanie adekwatnych celów zajęć, dobór odpowiednich do tematu metod i form pracy, innowacyjność, twórczość) (30%), 2) ocena samodzielnie realizowanych zajęć wychowawczych w wyznaczonej grupie (kryteria oceny: adekwatność doboru metod i form pracy z grupą; przemienność aktywności, tempa pracy, form organizacyjnych, realizacja postawionych celów, zastosowanie założeń etycznych w pracy z grupą) (30%), 3) ocena aktywnego udziału w zajęciach (40%).

Ocena końcowa

Oceną końcowa jest ocena z ćwiczeń.

Literatura podstawowa

  1. Gajewska G., Pedagogika opiekuńcza i jej metodyka: wybrane zagadnienia teorii, metodyki i praktyki opiekuńczo-wychowawczej, Zielona Góra 2004.
  2. Gajewska G., Doliński A., Teoretyczno-metodyczne aspekty warsztatu pedagoga, Zielona Góra 2007.
  3. Kamińska U., Metodyka pracy wychowawczo-opiekuńczej, Katowice 2002.
  4. Vopel K.W., Poradnik dla prowadzących grupy, Kielce 1999.

Literatura uzupełniająca

  1. Dąbrowska-Jabłońska I., red., Terapia dzieci i młodzieży: metody i techniki pomocy psychopedagogicznej, Kraków 2006.
  2. Gajewska G., Doliński A., Szczęsna A., Teoretyczno-metodyczne aspekty zajęć wychowawczych z dziećmi i młodzieżą, T. I-XII, Zielona Góra 2002-2011. 
  3. Hamer H., Klucz do efektywności nauczania, Warszawa 1994.
  4. Król-Fijewska M., Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Warszawa 2007.
  5. Nęcka E., Trening twórczości: podręcznik dla psychologów, pedagogów, nauczycieli, Kraków 1998. Schenk C., Relaksacja-sposób na stres, Warszawa 1996.
  6. Oyster C.K., Grupy, Poznań 2002.
  7. Vopel K., Jak pobudzić kreatywność grupy, Kielce 2003.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Elżbieta Turska (ostatnia modyfikacja: 13-11-2019 00:38)