SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teoria komunikacji społecznej i medialnej - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teoria komunikacji społecznej i medialnej
Kod przedmiotu 15.1-WH-DiksP-TSM-5 -Ć-S14_gen89QYM
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 7
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. zw. dr hab. Marian Bugajski
  • dr hab. Marzanna Uździcka, prof. UZ
  • dr hab. Magdalena Steciąg, prof. UZ
  • dr hab. Piotr Kładoczny
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie 
Wykład 30 2 - - Egzamin

Cel przedmiotu

Wiedza: zdobycie szczegółowej wiedzy o komunikowaniu ze szczególnym uwzględnieniem komunikacji społecznej i medialnej. Poznanie terminologii z zakresu nauki o komunikowaniu społecznym i medialnym.

Umiejętności: Zdobycie umiejętności analizy komunikacyjnej wypowiedzi medialnych. Zdobycie umiejętności analizy wypowiedzi w uwarunkowaniu medialnym i społecznym.

Kompetencja: Zdobycie świadomości poglądów z zakresu komunikowania społecznego i medialnego. Zrozumienie roli języka w przekazie medialnym i społecznym. Ukształtowanie świadomości odpowiedzialności za przekazy medialne i społeczne.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

WYKŁAD:

Język jako narzędzie komunikowania. Komunikowanie i komunikowanie się – komunikacja jako tworzenie wspólnoty. Społeczne i historyczne uwarunkowania współczesnej komunikacji językowej. Poziomy komunikowania społecznego. Relacje nadawczo-odbiorcze w przekazie medialnym i społecznym. Tożsamość a komunikowanie. Najważniejsze teorie i schematy komunikacyjne. Wpływ techniki na sposoby komunikowania. Komunikowanie medialne w kontekście materialnym i społecznym.

ĆWICZENIA

Rola milczenia i przemilczania w komunikacji. Męskie i kobiece style komunikacji. Relacje komunikacyjne w bliskich związkach. Komunikacja z osobami chorymi. Konflikty i bariery w komunikacji. Mediatyzacja życia. Komunikowanie masowe. Systemy komunikowania organizacyjnego i masowego. Komunikowanie publiczne i polityczne. Społeczeństwo informacyjne.

Metody kształcenia

wykład informujący, wykład problemowy, opis uzasadniający, rozmowa nauczająca, analiza tekstów źródłowych, analiza przypadku

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

udział w wykładzie, ocena przygotowania do dyskusji na ćwiczeniach, zdanie egzaminu

Literatura podstawowa

  1. M. Bugajski, Język w komunikowaniu, Warszawa 2006.
  2. B. Dobek-Ostrowska (red.), Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław 2001.
  3. B. Dobek–Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2004.
  4. T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 2004.
  5. M. Golka, Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne, Warszawa 2008.
  6. D. McQuail, Teoria komunikowania masowego, przeł. M. Bucholc, A. Szulżycka, Warszawa 2007.
  7. S. P. Morreale,  S. P. Spitzberg, J. K. Barge, Komunikacja między ludźmi. Motywacja, wiedza i umiejętności, Warszawa 2011.

Literatura uzupełniająca

  1. B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2007.
  2. T. Globan-Klas, Cywilizacja medialna, Warszawa 2005 (tu: Glokalizacja, czyli globalne z lokalnym, s. 174-210).
  3. E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, przekł. Olga i Wojciech Kubińscy oraz Magdalena Kacmajor, Gdańsk 2003.
  4. Norma a komunikacja, pod red. M. Bugajskiego i M. Steciąg, Wrocław 2009.
  5. Świadomość w komunikowaniu, pod red. M. Bugajskiego i M. Steciąg, Zielona Góra 2012.
  6. Tożsamość w komunikowaniu, pod red. M. Bugajskiego i M. Steciąg, Zielona Góra 2014.

Uwagi

Przewidziano także „lżejszą” formę zaliczenia końcowego tego przedmiotu, tj. zamiast egzaminu – pracę pisemną, niżej punktowaną; w przypadku wyboru pracy pisemnej obowiązuje sylabus przedmiotu uwzględniający ten fakt (dostępny w systemie).


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 17-06-2019 18:34)