Zapoznanie studenta z metodami badania ekstremów funkcji wielu zmiennych, rachunkiem całkowym wielu zmiennych, a także z pojęciem całki powierzchniowej i podstawami analizy fourierowskiej.
Wymagania wstępne
Analiza matematyczna 1 i 2. Logika i teoria mnogości. Algebra liniowa 1 i 2.
Zakres tematyczny
Wykład
I. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych II
Ekstrema (3 godz.)
Ekstrema warunkowe. Charakteryzacja wypukłości funkcji (4 godz.)
Zastosowanie całki podwójnej: obliczanie pól figur na płaszczyźnie, obliczanie pól powierzchni w przestrzeni, środek masy, momenty bezwładności (2 godz.)
Całka potrójna i jej zastosowania. Przechodzenie do granicy pod znakiem całki (2 godz.)
III. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe
Odwzorowania regularne i dyfeomorfizmy pomiędzy przestrzeniami o różnych wymiarach (5 godz.)
Całka krzywoliniowa i powierzchniowa pierwszego rodzaju (3 godz.)
Całka krzywoliniowa drugiego rodzaju. Twierdzenie Greena (7 godz.)
IV. Elementy analizy fourierowskiej (materiał do samodzielnego opracowania przez studenta,
w formie pisemnej, na podstawie materiałów wskazanych przez wykładowcę)
Szeregi trygonometryczne.
Szereg Fouriera funkcji. Kryteria zbieżności szeregów Fouriera.
Twierdzenie Fejéra
Ćwiczenia
I. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych II
Wyznaczanie ekstremów lokalnych funkcji (4 godz.)
Znajdywanie ekstremów warunkowych i globalnych (5 godz.)
II. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych
Obliczanie całek podwójnych. Znajdywanie pól obszarów (3 godz.)
Badanie regularności i dyfeomorficzności odwzorowań pomiędzy przestrzeniami o różnych wymiarach. Opis parametryczny krzywej i powierzchni (3 godz.)
Obliczanie całek krzywoliniowych pierwszego rodzaju. Długość krzywej (2 godz.)
Obliczanie całek powierzchniowych pierwszego rodzaju (2 godz.)
Obliczanie całek krzywoliniowych drugiego rodzaju (3 godz.)
Zastosowania wzoru Greena.Obliczanie pól obszarów (2 godz.)
Kolokwium (2 godz.)
Metody kształcenia
Tradycyjny wykład; ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania i dyskutują, a także przygotowują notki biograficzne matematyków, których nazwiska pojawiają się na wykładzie; praca w grupach; praca z książką i przy pomocy internetu.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Dwa kolokwia z zadaniami o zróżnicowanym stopniu trudności, pozwalającymi na sprawdzenie, czy student osiągnął efekty kształcenia w stopniu minimalnym.
Egzamin w postaci testu z progami punktowymi.
Ocena z przedmiotu jest średnią arytmetyczną oceny z ćwiczeń i oceny z egzaminu. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z egzaminu.
Literatura podstawowa
Witold Jarczyk, Notatki do wykładu z analizy matematycznej, http://www.wmie.uz.zgora.pl/~`wjarczyk/materialy.html
Witold Jarczyk, Zadania z analizy matematycznej, http://www.wmie.uz.zgora.pl/~`wjarczyk/materialy.html
Literatura uzupełniająca
Józef Banaś, Stanisław Wędrychowicz, Zbiór zadań z analizy matematycznej, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1993.
Andrzej Birkholc, Analiza Matematyczna. Funkcje wielu zmiennych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002.
Witold Kołodziej, Analiza matematyczna, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1986.
Walter Rudin, Podstawy analizy matematycznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002.
Uwagi
Zmodyfikowane przez dr Robert Dylewski, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 17-09-2019 13:25)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.