SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Rodzaje dziennikarstwa V (dziennikarstwo specjalistyczne) - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Rodzaje dziennikarstwa V (dziennikarstwo specjalistyczne)
Kod przedmiotu 15.1-WH-DiksD-Dspe-S17
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Dziennikarstwo i komunikacja społeczna
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. Magdalena Steciąg
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wiedza: zapoznanie studenta z różnymi rodzajami dziennikarstwa specjalistycznego, na przykład: motoryzacyjnym, technicznym, przyrodniczym, parentingowym, technicznym, oraz ze specyfiką pracy dziennikarza specjalisty; poznanie i zrozumienie przez studenta różnic między dziennikarstwem ogólnoinformacyjnym lub/ i neutralnym a wyspecjalizowanym lub/i zaangażowanym, wyćwiczenie schematów gatunkowo-stylistycznych dziennikarstwa specjalistycznego.

Umiejętności: kształcenie umiejętności samodzielnego wyszukiwania informacji z zakresu poszczególnych rodzajów dziennikarstwa specjalistycznego i pisania tekstów specjalistycznych dla szerszej publiczności.

Kompetencja: rozpoznawanie szans i ograniczeń dziennikarstwa specjalistycznego w kreowaniu społeczeństwa informacyjnego.

Wymagania wstępne

Brak

Zakres tematyczny

Co to jest dziennikarstwo specjalistyczne – współczesne tendencje do specjalizacji w świecie mediów i ich konsekwencje. Jak wyszukiwać informacje - research specjalistyczny. Jak pisać teksty specjalistyczne dla niespecjalistów – analiza gatunków dziennikarstwa specjalistycznego. Informacja, popularyzacja, agitacja, populizacja – różne formy cyrkulacji wiedzy specjalistycznej w dyskursie publicznym.

Metody kształcenia

Analiza tekstów źródłowych i ćwiczenia praktyczne, kształtujące kompetencje dziennikarskie (językowe, stylistyczne, kompozycyjne, argumentacyjne, interpretacyjne) w służbie opisu zagadnień specjalistycznych; dyskusje, kształtujące świadomość wagi perspektywy poznawczej w sposobie obrazowania świata w tekstach dziennikarskich, a także podejmujące problematykę zaangażowania dziennikarza i czystości jego intencji komunikacyjnych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie z oceną na podstawie obserwacji aktywności podczas zajęć, sposobu wykonania ćwiczeń praktycznych i prac pisemnych.

Literatura podstawowa

  1. Biblia dziennikarstwa, red. A. Skworz, A. Niziołek, Kraków 2010.
  2. Modele współczesnego dziennikarstwa, red. K. Wolny-Zmorzyński, P. Urbaniak, K. Bernat, Wrocław 2015.
  3. Pisarek W., Nowa retoryka dziennikarska, Kraków 2002.
  4. Steciąg M., Informacja, wywiad, felieton, Zielona Góra 2012.
  5. Wojtak M., Analiza gatunków prasowych, Lublin 2008.

Literatura uzupełniająca

  1. Słownik terminologii medialnej, red. W. Pisarek, Kraków 2006.
  2. Słownik wiedzy o mediach, red. E. Chudziński, Warszawa-Bielsko Biała 2010.

Uwagi

Brak.


Zmodyfikowane przez dr Krystian Saja (ostatnia modyfikacja: 21-11-2020 14:34)