SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Gramatyka kontrastywna języków - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Gramatyka kontrastywna języków
Kod przedmiotu 09.1-WH-FGP-GKO
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Filologia germańska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania niemiecki
Sylabus opracował
  • dr hab. Jarochna Dąbrowska-Burkhardt, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Konwersatorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Gramatyka kontrastywna opisuje różnice i podobieństwa w budowie dwóch lub więcej języków. Porównań można dokonywać na płaszczyźnie całej gramatyki (całego systemu) lub tylko na wybranym fragmencie (podsystemie), np. porównując składnię, fleksję, fonetykę itd. W tym przypadku przedmiotem analizy będą określone podsystemy języka polskiego i niemieckiego. Uchwycone w trakcie analizy empirycznej przykłady różnic i podobieństw stanowią podstawę do formułowania wniosków uogólniających (reguł kontrastywnych), które kształtują świadomość językową i tym samym umożliwiają efektywną naukę i użycie języka w sytuacjach komunikacyjnych. Opis kontrastywny danych par językowych jest również nieodzowny przy opracowywaniu materiałów i podręczników do nauki języka obcego. Stosując profilaktykę najczęściej popełnianych błędów interferencyjnych zwraca się uwagę zarówno na różnice jak i podobieństwa w budowie języków.

Wymagania wstępne

Brak wymagań wstępnych. 

Natomiast należy oczekiwać, że studenci mają podstawową wiedzę na temat budowy języka ojczystego wymaganą na poziomie maturalnym, potrafią rozróżniać części mowy i części zdania oraz znają podstawową terminologię językoznawczą w tym zakresie.

 

 

Zakres tematyczny

Punktem wyjścia analizy kontrastywnej jest opis, na podstawie którego dokonuje się porównań. W tym celu studenci zapoznają się z praktycznymi metodami opisu językoznawczego. Zajęcia będą skupiały się na zagadnieniach ekwiwalencji i interferencji z uwzględnieniem następujących elementów:

- interferencja segmentalna i suprasegmentalna

- interferencja leksykalna

- interferencja gramatyczna

- interferencja pragmalingwistyczna

- transfer dodatni i ujemny

- tertium comparationis

Metody kształcenia

Prezentacja wybranych zagadnień z zakresu gramatyki kontrastywnej w formie krótkich opracowań popartych przykładami (PowerPoint, folie), analiza tekstów źródłowych i przykładów reprezentatywnych dla danego zjawiska podsystemu językowego w celu odkrywania podobieństw (abstrahowanie) i formułowania reguł (uogólnianie) w procesie indukcji i dedukcji.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Udział w zajęciach, zaprezentowanie pozytywnie ocenionej analizy kontrastywnej zdania, części mowy lub wzorca komunikacji językowej oraz zaliczenie w formie ustnej lub pisemnej kluczowych treści przerabianego materiału pod koniec semestru.

 

 

Literatura podstawowa

  • Bartnicka, B. (2004): Grammatik des Polnischen. Muenchen.
  • Engel, U. et al.(2000): Deutsch-polnische kontrastive Grammatik. Band I-II. Warszawa.
  • Grzegorczykowa, R. / Laskowski, R. / Wróbel, H. (1998): Gramatyka współczesnego języka polskiego. Warszawa.
  • Helbig, G. / Buscha, J. (2001): Deutsche Grammatik fuer den Auslaenderunterricht. Berlin.

Literatura uzupełniająca

  • Gladrow, W. (2015): Sprechen ist mehr als Sprache. Der Wunsch im Polnischen und Deutschen im Meer der Sprachhandlungsmuster. Hamburg
  • Kątny, A. (1994): Zu ausgewählten Aktionsarten im Polnischen und deren Entsprechungen im Deutschen. Rzeszów. 
  • Kotin, M. (2015): Sprachgeschichte und Sprachvergleich. Einige Überlegungen zur kontrastiven Grammatik aus sprachhistorischer Sicht. Hamburg.
  • Kotorova, E. / Zuchewicz, T. (2015): Initiativer und reaktiver Ratschlag im Deutschen und Polnischen: pragmatische, strukturelle und funktionale Aspekte. Hamburg.
  • Morciniec, N. / Prędota, S. (1990): Fonetyka kontrastywna języka niemieckiego i polskiego. Wrocław.
  • Prędota, S. (1989): Die polnisch-deutsche Interferenz im Bereich der Aussprache. Wrocław.
  • Schatte, Cz. (1989): Partizipialkonstruktionen im Deutschen und Polnischen. Katowice.
  • Tęcza, Z (2010): Gramatyka angielska i niemiecka w opisie równoległym. Rzeszów.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Piotr Krycki (ostatnia modyfikacja: 27-05-2019 19:34)