SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Teoria i praktyka przekładu - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Teoria i praktyka przekładu
Kod przedmiotu 09.4-WH-FGD-TiPP
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Filologia germańska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Występuje w specjalnościach translatoryka
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania niemiecki
Sylabus opracował
  • dr hab. Marek Biszczanik, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu komunikacji międzyjęzykowej, realizowanej za pośrednictwem tłumacza, przekazanie wiedzy z zakresu analizy tekstu na potrzeby tłumacza, rozwinięcie umiejętności analizy i krytyki przekładu, rozwinięcie umiejętności pracy w grupie i dyskusji nad tekstem oryginalnym i możliwymi wariantami jego przekładu. Kształtuje się też podstawowe umiejętności językowe związane z pracą tłumacza.

 

Wymagania wstępne

Znajomość języka niemieckiego na poziomie co najmniej B2.

Zakres tematyczny

Podczas zajęć omówione zostaną podstawowe pojęcia teorii i praktyki przekładu:

- przekład jako proces twórczy i rezultat tłumaczenia, język wyjściowy, język docelowy, jednostka przekładu,

- typy przekładu, ich cechy charakterystyczne,

- przekład ustny i pisemny,

- stylizacja, rodzaje stylizacji, redagowanie i transformacje w procesie przekładu,

- cechy przekładu: miejsce, środowisko oraz sposoby wykonywania przekładu, kontekst, kierunek tłumaczenia, typ tłumaczonych tekstów, kompetencje tłumacza, role tłumacza środowiskowego,

- rola tłumacza w świecie, predyspozycje i kwalifikacje tłumacza,

- kompetencja tłumacza, trudności w pracy tłumacza, kształcenie tłumaczy,

- granice przekładalności, kryteria dobrego przekładu, ocena jakości przekładu.

Metody kształcenia

Omówienie wybranych problemów i zagadnień związanych z warsztatem tłumacza i jego pracą; praca z tekstem; dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Zaliczenie z oceną na podstawie: ocena przygotowanych praktycznych zadań translatorycznych, ocena umiejętności zastosowania podstaw warsztatu tłumacza przy realizacji zadań praktycznych oraz aktywny udział w zajęciach wraz z realizacją całości pracy domowej.

 

Literatura podstawowa

  • Lipiński K., Vademecum tłumacza, Kraków 2004.
  • Pieńkos J., Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Zakamycze 2003.
  • Wojtasiewicz O.A., Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa 2005.
  • oraz każdorazowo ustalana przez prowadzącego.

Literatura uzupełniająca

  • Barańczak S., Ocalone w tłumaczeniu, Kraków 2004.
  • Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004.
  • Kielar B., Zarys translatorski, Warszawa 2003.
  • Kłos P.; Matulewska A.; Nowak-Korcz P., Problemy przekładu specjalistycznego na przykładzie tekstów z dziedziny prawa, biologii, biotechnologii i medycyny, Poznań 2007.
  • Kopczyński A., Zaliwska-Okrutna U. (red.), Język rodzimy a język obcy. Komunikacja, przekład, dydaktyka, Warszawa 2002.
  • Legeżyńska A., Tłumacz i jego kompetencje autorskie, Warszawa 1999.
  • Lipiński K., Mity przekładoznawstwa, Kraków 2004.
  • Tomaszkiewicz T., Terminologia tłumaczenia, Poznań 2004.
  • Tabakowska E., O przekładzie na przykładzie, Kraków 2003.
  • oraz każdorazowo ustalana przez prowadzącego.

Uwagi

brak


Zmodyfikowane przez dr hab. Marek Biszczanik, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 31-05-2019 08:39)