SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Zaburzenia mowy II - opóźniony rozwój mowy, jąkanie |
Kod przedmiotu | 12.9-WL-LOiK-ZMORMJ |
Wydział | Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu |
Kierunek | Logopedia ogólna i kliniczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | podyplomowe |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | - | - | 40 (w tym jako e-learning) |
2,67 (w tym jako e-learning) |
Zaliczenie na ocenę |
Teoretyczne przygotowanie słuchaczy do samodzielnego prowadzenia diagnozy i terapii logopedycznej. Przyswojenie niezbędnej wiedzy teoretycznej i trening umiejętności praktycznej realizacji diagnozy logopedycznej w zakresie rozwoju mowy i płynności (jąkanie, giełkot) mówienia, wspomagania opóźnionego rozwoju mowy i terapii jąkania. Ćwiczenie umiejętności dostosowania metod terapeutycznych w zakresie niepłynności mówienia do indywidualnych potrzeb pacjenta w zależności od przyczyn i wieku.
Anatomia i fizjologia narządów mowy. Etapy prawidłowego rozwoju mowy. Typologia zaburzeń komunikacji językowej. Wprowadzenie do metodyki diagnozy i terapii logopedycznej.
Istota opóźnionego rozwoju mowy – problemy definicyjne. Klasyfikacje opóźnień w rozwoju mowy. Objawy opóźnienia w rozwoju mowy. Wskaźniki i stopnie opóźnienia w rozwoju mowy. Przyczyny opóźnienia rozwoju mowy (psychospołeczne, biologiczne). Problem niepłynności mowy (jąkanie, giełkot) w literaturze. Etiologia zaburzeń płynności mowy. Rozwojowa niepłynność mowy a jąkanie wczesnodziecięce: cechy mowy dziecka jąkającego się. Stadia rozwoju jąkania. Jąkanie pierwotne i wtórne, logofobia. Diagnostyka funkcjonalna dziecka z niesamoistnym opóźnionym rozwojem mowy – elementy MFDR, metody diagnozowania opóźnień (CHAT, Delacato). Metody stymulacji rozwoju zaburzeń zdolności komunikacyjnej dziecka. Praca z rodziną dziecka z opóźnionym rozwojem mowy. Diagnoza różnicowa jąkania i giełkotu, prezentacja testów diagnostycznych. Metody terapii: mówienie rytmiczne, wystukiwania sylab, metoda echa, metoda Cooperów, M. Chęćka, L. Arutiunian, program kompleksowej terapii van Ripera, ćwiczenia wspomagające płynne mówienie (relaksacja, trening autogenny, ćwiczenia oddechowe); terapia grupowa; metody wspierające terapię jąkania.
Ćwiczenia – praca z książka, studium przypadku, praca w grupach, projekt.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ćwiczenia – zaliczenie z ocena na podstawie ocen ze sprawdzianu pisemnego (50%) i projektu (50%).
Adamczyk B., Terapia jąkania dla ubogich, ale chętnych, „Logopedia” 1999, 26.
Byrne R., Pomówmy o zacinaniu, Warszawa 1989.
Chęciek M., Etapy w zmodyfikowanym programie psychofizjologicznej terapii jąkania się, „Logopedia” 1997, 24.
Jastrzębowska G., Opóźnienia rozwoju mowy, [w:] Podstawy neurologopedii, red. T. Gałkowski,
E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Opole 2005.
Jastrzębowska G., Istota i klasyfikacje opóźnień rozwoju mowy, „Audiofonologia” 1997, 10.
Tarkowski Z., Jąkanie wczesnodziecięce, Warszawa 1992.
Tarkowski Z., Jąkanie. Giełkot, [w:] Logopedia: pytania i odpowiedzi: podręcznik akademicki red. T. Gałkowski, G. Jastrzębowska, Opole 1999.
Zaleski T., Opóźnienia w rozwoju mowy, Warszawa 2002.
Jastrzębowska G., Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej, Opole 1998.
Kostecka W., Pomoc logopedyczna dziecku jąkającemu się, „Logopedia” 1999, 26.
Styczek I., Logopedia, Warszawa 1981.
Zmodyfikowane przez dr hab. Ewa Skorek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-09-2019 17:42)