SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Filozofia mediów - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Filozofia mediów
Kod przedmiotu 08.1-WH-FPR-FM-S16
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Filozofia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Występuje w specjalnościach Filozofia praktyczna
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Roman Sapeńko, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z kluczowymi przykładami filozoficznej refleksji odnoszącej się do problematyki mediów. Dzięki temu możliwe stanie się lepsze zrozumienie wpływu mediów na nas i otaczający nas świat, ale też wytworzenie umiejętności krytycznego spojrzenia na współczesną rzeczywistość medialną. Uwaga skupiona będzie na samym procesie komunikacji zapośredniczonej medialnie, co pozwoli głębiej zrozumieć nie tylko technologiczny czy społeczny poziom funkcjonowania mediów, lecz przede wszystkim ten międzyludzki. 

Wymagania wstępne

Brak.

Zakres tematyczny

  1. Specyfika filozoficznej refleksji nad mediami. Filozofia mediów a teoria mediów, medioznawstwo, socjologia mediów, psychologia mediów, antropologia mediów, itp. 
  2. Definicje mediów i główne paradygmaty teoretyczne.
  3. Media w rozważaniach klasyków filozofii — od Platona do Nietzschego. 
  4. Filozofia zapośredniczenia (Kant, Cassirer, Gadamer).
  5. Filozofia medialnej piśmienności (Innis, McLuhan, Havelock, Ong).
  6. Media jako aparaty kultury (Flusser, Ulmer).
  7. Krytyczna filozofia mediów (Szkoła Frankfurcka, Enzensberger, Postman, Baudrillard, Virilio, Keen).
  8. Teorie dyskursów medialnych (Bourdieu, van Dijk). 
  9. Nowe nowe media i problem konwergencji (Bolter, Jenkins, Levinson).
  10. Medialny paradygmat filozofii.  

Metody kształcenia

Wykład. Dyskusja. Analiza tekstu. 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Literatura podstawowa

  1. D. Mersch, Teorie mediów, sic!, Warszawa 2010.
  2. M. McLuhan, Zrozumieć media. Przedłużenie człowieka, Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa 2004.
  3. T. Goban-Klas, Cywilizacja medialna. Geneza, ewolucja, eksplozja, WSiP, Warszawa 2005.

Literatura uzupełniająca

  1. D. Kubicka, A. Kołodziejczyk, Psychologia wpływu mediów, Impuls, Kraków 2007.
  2. W. Chyła, Media jako biotechnosystem, Poznań 2008.
  3. A. Gwóźdź (red.), Ekrany piśmienności, WAiP, Warszawa 2008.
  4. W.J. Potter, Media literacy, SAGE, London 2005.
  5. L. Manovich, Język nowych mediów, Warszawa 2006.
  6. A. Keen, Kult amatora, Warszawa 2007.
  7. S. Lem, Bomba megabitowa, Kraków 1999.
  8. N. Negroponte, Cyfrowe życie, Warszawa 1997.
  9. N. Postman, Technopol, Warszawa 1995.
  10. J. D. Bolter, Grusin [2000] – Jay David Bolter, Richard Grusin, Remediation. Understanding new media, MIT Press, Cambridge 2000.
  11. V. Flusser, Ku filozofii fotografii, Katowice 2004.
  12. H. JenkinsKultura konwergencji. Zderzenie starych i nowych mediów, WAiP, Warszawa 2007.
  13. G. Ulmer, Internet Invention. From literacy to electracy, Longman, New York 2003.
  14. E. Havelock, Przedmowa do Platona, Warszawa 2007.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Dariusz Sagan (ostatnia modyfikacja: 13-06-2019 00:33)