SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Przedmiot do wyboru A4: Ekofilozofia |
Kod przedmiotu | 08.1-WH-CDFP-PE |
Wydział | Wydział Humanistyczny |
Kierunek | Kulturoznawstwo |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 4 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z filozoficznymi koncepcjami ujmującymi świat całościowo, w których człowiek i przyroda stanowią wzajemnie dopełniające się elementy. Przyroda zostanie przedstawiona jako struktura dynamiczna, podlegająca ewolucji wraz z ludzką cywilizacją. Studenci w trakcie zajęć nabywają również kompetencji w zakresie samodzielnej analizy problemów ekologicznych zagrażających przyszłoścvi gatunku ludzkiego..
Znajomość historii kultury i postaw wiedzy biologicznej na .poziomie szkoły średniej
1. Przedmiot, terminologia i podstawowe założenia ekofilozofii. Idea koewolucji świata przyrodniczego i społecznego.
2. Spory w ekofilozofii: antropocentryzm, biocentryzm, ekocentryzm i „teoria wszystkiego”.
3. Miejsce przyrody w systemie wartości ludzkich.
4. Ekologia człowieka. Znaczenie bioróżnorodności dla biosfery.
5-7. Miejsace człowieka w przyrodzie w tradycji filozoficznej (starozytność, średniowiecze, czasy nowożytne)
8. Ekoteologia. Environmentalizm.
9. Ekofilozofia Henryka Skolimowskiego.
10. Koncepcja Gai – James Lovelock i Lynn Margulis.
11. Neonaturalizm. Kulturalizm. Socjobiologia.
12. Ekologia głęboka.
13. Kreowanie ery ekologicznej. Edukacja ekologiczna. Współczesne ruchy proekologiczne.
14-15. Koncepcja zrównoważonego rozwoju.
metoda tekstu przewodniego, metoda projektu, metoda przypadków, dyskusja panelowa
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest systematyczne uczestnictwo w zajęciach . Ocena końcowa z przedmiotu jest wypadkową oceny z ćwiczeń oraz z tekstu końcowego.
1. L. Ferry, Nowy ład ekologiczny. Zwierzę - drzewo – człowiek, Warszawa 1995.
2. S. Konstańczak, Wybrane zagadnienia ekofilozofii, Słupsk 2005.
3. Z. Piątek, Ekofilozofia, Kraków 2008.
4. H. Skolimowski, Filozofia żyjąca. Eko-filozofia jako drzewo życia, Warszawa 1993.
5. K. Waloszczyk, Kryzys ekologiczny w świetle ekofilozofii, Łódź 1996.
1. J.M. Dołęga, Człowiek w zagrożonym środowisku, Warszawa 1993.
2. I. S. Fiut, Ekofilozofia. Geneza i problemy, Kraków 2003.
Wykorzystywane środki dydaktyczne:
a. Encyklopedia multimedialna PWN „Środowisko”;
b. Encyklopedia multimedialna PWN „Ziemia”.
c. Encyklopedia multimedialna PWN „Życie”;
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Stefan Konstańczak (ostatnia modyfikacja: 13-07-2019 22:51)