SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Źródłoznawstwo i krytyka źródeł - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Źródłoznawstwo i krytyka źródeł
Kod przedmiotu 08.3-WH-HD-ŹiK- 19
Wydział Wydział Humanistyczny
Kierunek Historia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest poznanie głównych kategorii źródeł oraz zdobycie umiejętności związanych z analizą źródłoznawczą.

Wymagania wstępne

Brak

Zakres tematyczny

Źródłoznawstwo- zakres i charakter pojęcia. Klasyfikacja źródeł historycznych i charakterystyka szczegółowa. Źródła historyczne niepisane. Źródła historyczne pisane ( historiograficzne, hagiograficzne, dokumentowe, aktowe, epistolarne, biograficzne). Metody badań źródłoznawczych.

Edycja źródeł historycznych (uwagi ogólne). Praca na źródłach mająca na celu wskazanie ich autorstwa, okoliczności powstania, proweniencji.

 

 

Metody kształcenia

Praca ze źródłem historycznym, prezentacje multimedialne, rozmowa nauczająca, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest umiejętność dokonania krytycznej analizy wskazanego źródła i zaprezentowania wybranego zagadnienia z zakresu tematycznego zajęć w formie multimedialnej. Aktywność na zajęciach.

Literatura podstawowa

1.      K. Bobowski, K. Burski, B. Turoń, Encyklopedia nauk pomocniczych historii nowożytnej i najnowszej, Wrocław 1976 (rozdział źródłoznawstwo).

2.      J. Dąbrowski, Dawne dziejopisarstwo polskie do 1480 r., Wrocław 1964.

3.      Dyplomatyka staropolska, pod red. T. Jurka, Warszawa 2015.

4.      T. Jasiński, O pochodzeniu Galla Anonima, Kraków 2008.

5.      S. Kętrzyński, Zarys nauki o dokumencie polskim wieków średnich, wyd. 2, Poznań 2008.

6.      G. Labuda, Próba nowej systematyki i nowej interpretacji źródeł historycznych, Studia Źródłoznawcze, t. 1, 1957.

7.      G. Labuda, Rozwój metod dziejopisarskich od starożytności do współczesności, cz. 1, do schyłku XIX w., Poznań 2003.

8.      W. Korta , Średniowieczna annalistyka śląska, Wrocław 1966.

9.      B. Kürbis, Dziejopisarstwo wielkopolskie XIII i XIV w., Warszawa 1959.

10.    B. Kürbis, Cztery eseje o źródłoznawstwie, Poznań 2007.

11.    K.Maleczyński, B. Bielińska, A. Gąsiorowski, Dyplomatyka wieków średnich, Warszawa 1971.

12.    I. Sułkowska-Kurasiowa, Księgi wpisów Metryki Koronnej (1447-1794( w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie, Archeion, t. 44, 1966.

13.    J. Szymański, Nauki pomocnicze historii, wydanie dowolne (rozdział: Źródłoznawstwo)

14.    J. Tandecki, K. Kopiński, Edytorstwo źródeł historycznych, Warszawa 2014.

Literatura uzupełniająca

1.      M. Bielińska, Kancelarie i dokumenty wielkopolskie XIII wieku, Wrocław 1967.

2.      S. Borowski, Kryteria oceny źródeł statystycznych, Studia źródłoznawcze, t. 10, 1965.

3.      W. Czapliński, Pamiętnik jako źródło dla historyka nowożytnego, Pamiętnikarstwo polskie, nr 2, 1972.

4.      P. Dymmel, Tradycja rękopiśmienna Roczników Jana Długosza, Warszawa 1992.

5.      P. Dymmel, Bibliografia edytorstwa źródeł historycznych w Polsce, Lublin 2001.

6.      W. Drelicharz, Annalistyka małopolska XIII-XIV w. Kierunki rozwoju wielkich roczników kompilowanych, Kraków 2003.

7.      G. Labuda, Główne linie rozwoju rocznikarstwa polskiego w wiekach średnich, Kwartalnik Historyczny, t. 78, 1971.

8.      M. Plezia, Nowe studia nad Gallem Anonimem, w : Mente et litteris, Poznań 1984.

9.      Polska kancelaria królewska czasów nowożytnych: między władzą a społeczeństwem, red. W. Chorążyczewski, W. Krawczuk, Toruń 2003.

10.    M. Trojanowska, Dokument miejski w polskich badaniach dyplomatycznych, Przegląd Historyczny, t. 63, 1972, z. 1.

11.    Z. Wilk-Woś, Późnośredniowieczna kancelaria arcybiskupów gnieźnieńskich (1437-1493), Łódź 2013.

12.    Z. Wojtkowiak, Nauki pomocnicze historii najnowszej: źródłoznawstwo: źródła narracyjne, Poznań 2001.

 

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Marceli Tureczek, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 10-06-2019 12:29)