SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Zaawansowana metodyka wychowania fizycznego
Kod przedmiotu 16.1-WL-WF-ZMWFI
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Wychowanie fizyczne / nauczycielska
Profil praktyczny
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2019/2020
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Halina Guła-Kubiszewska, prof. UZ
  • dr Grażyna Biczysko
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 15 1 Egzamin
Laboratorium 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Wyposażenie studenta w wiedzę w zakresie zdrowia, zachowań zdrowotnych, bezpieczeństwa podczas wszelkich zajęć ruchowych (w ramach lekcji wf i zajęć pozalekcyjnych, obozów, rajdów spływów). Zapoznanie z zasadami promowania i oceniania pracy ucznia szkoły ponadpodstawowej. Odniesienie nabytej wiedzy teoretycznej do etapów  rozwoju fizycznego i motorycznego wychowanków. Rozwijanie umiejętności samodzielnego projektowania, programowania i planowania pracy dydaktyczno - wychowawczej na poziomie szczegółowym (organizacji form i metod pracy z uczniem) na etapie edukacji w szkole ponadpodstawowej. Rozwijać kreatywności studenta  w doborze metod i form pracy z uczniami szkoły ponadpodstawowej. Wdrażanie studenta do odpowiedzialności za  rozwój swoich kompetencji pedagogicznych określonych w standardach kształcenia nauczycieli szkół wyższych. Wdrażanie studentów do procesu mierzenia jakości wychowania fizycznego poprzez obserwacje lekcji wychowania fizycznego. Przygotowanie studentów do praktyki pedagogicznej w szkole ponadpodstawowej.

Wymagania wstępne

Winien posiadać wiedzę o rozwoju psychofizycznym dziecka szkolnego. Winien posiadać umiejętności prowadzenia wszelkich zajęć ruchowych, odbyć i zaliczyć wcześniej praktykę pedagogiczną w szkole podstawowej.  

Zakres tematyczny

Wykład: Cele wychowania fizycznego w procesie szkolnej edukacji - od hetero edukacji do autoedukacji. Cele WF w krajach europejskich i na świecie. Cele etapowe w szkole ponadpodstawowej - Podstawa Programowa (szkoły licealne, branżowe, technika, policealne). Ewaluacja w procesie WF- jakość szkolnego WF a jakość pracy szkoły. Nauczyciel badacz i nowatorstwo pedagogiczne w procesie wychowania fizycznego. Samowiedza uczestnika kultury fizycznej- nowoczesne metody automonitoringu aktywności fizycznej w okresie wczesnej dorosłości. Nauczanie-uczenie się złożonych czynności ruchowych.

Laboratorium: Jakościowe komponenty lekcji WF- ocena lekcji przez nauczyciela i uczniów pod względem jakości realizacji celów dydaktycznych i wychowawczych.  Metody aktywizujące uczniów poznawczo i emocjonalnie do realizacji zadań dydaktyczno - wychowawczych w lekcji WF, koncepcja „wieloperspektywności”, kształcenie multimedialne. Planowanie kierunkowe-autorskie programy nauczania. Planowanie metodyczne- scenariusz lekcji. Wybrane metody realizacji zadań ruchowych- programowanego uczenia się i usprawniania się, problemowa.  Prowadzenie lekcji wf wg scenariusza (warsztaty). Jakość procesu wychowania fizycznego w szkole - obserwacja doradczo - doskonaląca,  diagnozująca i oceniająca. Monitorowanie i dokumentowanie zaangażowania uczniów do uczestnictwa w kulturze fizycznej – kwestionariusz  postaw uczniów wobec kultury fizycznej, IPAQ-  Kwestionariusz aktywności fizycznej, Kalendarz Aktywności fizycznej, elektroniczne sposoby pomiaru aktywności fizycznej.

Metody kształcenia

Wykład  konwencjonalny,  metoda projektu, multimedialna, metody aktywizujące, praca w grupach, warsztaty.

Metody sprawdzania: ocena projektu, obserwacja studenta podczas zajęć, lista obecności i spóźnień, ocena terminowość realizacji zadania, sprawdzian ustny i pisemny.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład - kończy się egzaminem na ocenę, po uzyskaniu przez studenta zaliczenia z laboratorium (egzamin obejmuje materiał wykładowy).

I termin-pisemny (kafeteria pytań otwartych) lub ustny z wcześniej udostępnionych zagadnień egzaminacyjnych. Podczas egzaminu studenci odpowiadają lub piszą na trzy losowo wybrane pytania oceniane w skali 3-5 i ocena końcowa to średnia z tych ocen.

2/ II  termin: tylko ustny (ocena według powyższej skali ocen).

Laboratorium- ocenie podlegają: systematyczność udziału w zajęciach, aktywny udział studenta na zajęciach, obserwacja i samodzielne prowadzenie lekcji, zaliczenie cząstkowych testów (kafeteria pytań otwartych i zamkniętych),  testu końcowego (kafeteria pytań otwartych i zamkniętych) oraz projekty studenckie indywidualne i zespołowe. Wyróżnione obszary są oceniane według ustalonych progów punktowych. Całkowita ocena obliczana jest według skali punktowej: 50%pkt = dostateczny, 60% pkt= dostateczny plus, 70%pkt= dobry, 80%pkt= dobry plus, 90%pkt= bardzo bobry

Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.

Literatura podstawowa

1. Strzyżewski St., 2013, Proces kształcenia i wychowania w kulturze fizycznej. AWF w Katowicach, Katowice.

2. Raczek J. 2010,  Antropomotoryka. Teoria motoryczności człowieka w zarysie, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa

3. Niemierko B. 2007,  Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki, Wydawnictwa Akademickie i profesjonalne, Warszawa

4. Tatarczuk J., 2004, Metodyka wychowania fizycznego. Zagadnienia wybrane. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego. Zielona Góra. 

5. Maszczak T. 2009; Edukacja fizyczna w nowej szkole, AWF w Warszawie, Warszawa

6. Madejski E., Węglarz J., 2008, Wybrane zagadnienia współczesnej metodyki, Kraków.

7. Taraszkiewicz M., Malinowski M. 2003, Planowanie scenariuszy lekcji i materiałów edukacyjnych, Wydawnictwo Verlag Dashöfer, e-book, s. 11-19,  s. 20- 38

8. Umiastowska D. 2014, Metody  nauczania przygotowujące do całożyciowej aktywności fizycznej [w:] K. Skalik, J. Polechoński (red.) Współczesne problemy wychowania fizycznego, Wydawnictwo AWF w Katowicach,  Katowice , s. 165- 175

9. Bronikowski M., 2012, Dydaktyka wychowania fizycznego, fizjoterapii i sportu, AWF Poznań .

10. Pośpiech J., 2003, Wychowanie fizyczne i sport szkolny w krajach europejskich-wybrane problemy, Opole.

11. Czasopisma i podręczniki dostępne w Bibliotece Uniwersyteckiej UZ (bazy danych w układzie alfabetycznym) http://www.bu.uz.zgora.pl/

Literatura uzupełniająca

  1. Majer M., Wierzbicka B. Koncepcja „wieloperspektywności” – sposobem na urozmaicenie lekcji WF. WFiZ 2014 nr 8, s.34-36.
  2. Skalik K., Frömel K., Polechoński J., Groffik D. Efekty dydaktyczno - wychowawcze lekcji WF prowadzonych przez studentów AWF w Katowicach [w:] J. Polechoński, K. Skalik (red.) Współczesne problemy wychowania fizycznego - część 2, Wydawnictwo AWF w Katowicach,  Katowice 2016,  s.191- 213.
  3. Pawłucki A.  Osoba w pedagogice ciała.  Wydawnictwo: Olsztyńska Szkoła Wyższa im. Józefa Rusickiego,  Olsztyn 2005.
  4. Bronikowski M. Wychowanie fizyczne a nowe technologie, AWF Poznań 2015.
  5. Czasopisma: Lider, Kultura fizyczna, Czynności ruchowe człowieka. Uczenie się i wykonywanie w różnych sytuacjach, Centralny Ośrodek Sportu, Warszawa. Wychowanie fizyczne i zdrowotne

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Ewa Skorupka (ostatnia modyfikacja: 23-03-2020 09:03)