SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Konstruowanie programów wychowawczo-profilaktycznych |
| Kod przedmiotu | 05.9-WP-PEDP-KPP |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Pedagogika |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
| Semestr | 5 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Laboratorium | 45 | 3 | 27 | 1,8 | Zaliczenie na ocenę |
Poznanie przez studentów standaryzowanych programów profilaktycznych oraz nabycie umiejętności konstruowania programów profilaktycznych – indywidualnych i grupowych.
Zapoznanie studentów z wybraną wiedzą dotyczącą profilaktyki społecznej. Kształtowanie umiejętności planowania profilaktyki zjawisk patologicznych oraz podejmowania i realizacji działań profilaktycznych jednostkowych i grupowych.
Przegląd i analiza standaryzowanych programów profilaktycznych. Zasady konstruowania programów profilaktycznych według Z.B. Gasia i G. Świątkiewicz. Konstruowanie szkolnego programu profilaktyki - znaczenie diagnozy. Aspekty prawne konstruowania programów wychowawczo-profilaktycznych. Poznanie strategii postępowania profilaktycznego na różnych szczeblach w środowisku lokalnym - rozwijania zainteresowań i aktywizowania środowiska lokalnego. Zastosowanie podejścia systemowego w profilaktyce w planowanych przedsięwzięciach profilaktycznych - kształtowanie współpracy, grupowego rozwiązywania problemów i kształtowania kompetencji komunikacyjnych. Zastosowanie diagnozy w rozwiązaniach systemowych. Konstruowanie indywidualnych programów profilaktyki.
Dyskusja, pokaz, metody problemowe, metoda projektu.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Laboratorium :
Zaplanowanie i skonstruowanie programu wychowawczo-profilaktycznego, prezentacja strategii profilaktycznych; dokonanie indywidualnej diagnozy dziecka i skonstruowanie indywidualnego programu profilaktycznego na przykładzie dziecka w roli (bohater rodziny, maskotka, kozioł ofiarny, niewidzialne dziecko)..
Ocena końcowa
Ocenę końcową stanowi średnia arytmetyczna ocen cząstkowych z laboratorium.
Borzucka-Sitkiewicz K., Profilaktyka społeczna - aspekty teoretyczno-metodyczne, Katowice 2013.
Gaś Z., Profilaktyka w szkole, Warszawa 2006.
Karasowska A., Jak wychowywać i uczyć dzieci z zaburzeniami zachowania, Warszawa.
Szymańska J., Programy profilaktyczne: podstawy profesjonalnej psychoprofilaktyki, Warszawa 2002.
Kowalski M in. Profilaktyka społeczna - edukacja - zdrowie. Twórcze wiązanie teorii i praktyki. Zielona Góra 2018.
Kwaśniewski J. Profilaktyka społeczna i resocjalizacja, Warszawa 2009.
Każdorazowo uaktualniana i przekazywana studentom.
Seweryńska A., Uczeń z rodziny dysfunkcyjnej, Warszawa 2004.
Sobolewska Z., Zajęcia socjoterapeutyczne dla dzieci i młodzieży: zasady projektowania zajęć, Warszawa 1993.
Świątkiewicz G., Profilaktyka w środowisku lokalnym, Warszawa 2002.
Każdorazowo uaktualniana i przekazywana studentom.
Zmodyfikowane przez dr Lidia Wawryk (ostatnia modyfikacja: 04-12-2019 15:24)
