SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Konstruowanie wiedzy w przedszkolu i w klasach I-III |
| Kod przedmiotu | 05.2-WP-PPiWM-KWwPiS |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Pedagogika przedszkolna i wczesnoszkolna |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
| Semestr | 6 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Konwersatorium | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Poznanie alternatywnych rozwiązań w edukacji inspirowanych konstruktywizmem, stworzenie spójnej podstawy teoretycznej dla konstruktywistycznego modelu edukacji, poznanie strategii pracy bazujących na potencjale dziecka i stymulujących/wspierających jego rozwój, nabywanie umiejętności projektowania sytuacji spełniających warunki nowości, naukowości, sproblematyzowania i eksploracyjności, kształtowanie postawy twórczego, krytycznego, refleksyjnego i samodzielnego pedagoga.
Wiedza z zakresu psychologii rozwojowej o dziecku w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym.
Ogólne założenia konstruktywizmu (różnorodność treści, metodologia kształcenia, ambitne podejście do treści, współpraca, orientacja na proces, dialog). Zmiana roli nauczyciela z kierownika i przewodnika na facylitatora i współuczestnika procesu edukacyjnego uczniów. Analiza różnic uczenia się konstruktywistycznego i tradycyjnego (błędy i zaniedbania behawioryzmu -infantylizacja, instrumentalizacja, rywalizacja, monolog, orientacja na wynik). Teoretyczne źródła konstruktywizmu konstruktywizm psychologiczny J. Piageta, konstruktywizm społeczny L. Wygotskiego i J. Brunera. Rodzaje wiedzy w edukacji . Znaczenie wiedzy osobistej i jej miejsce w projektowaniu sytuacji edukacyjnych. Znaczenie konfliktu poznawczego. Wspieranie a stymulowanie w edukacji. Budowanie rusztowania. SNR I SAR. Kultura edukacji. Organizacja i projektowanie zajęć inspirowanych zasadą eksplorowania i problematyzowania wiedzy. Podstawy projektowania zajęć opartych na samodzielności i aktywności badawczej uczniów. Organizowanie sytuacji sprzyjających myśleniu krytycznemu i twórczemu uczniów. Tworzenie warunków dla rozwojowej zmiany poznawczej i konstruowania wiedzy przez dziecko. Sytuacje umożliwiające rozpoznawanie potencjału dziecka i stosownie do nich projektowanie zadań o zróżnicowanym poziomie trudności. Praca w grupach jako strategia dydaktyczna; aktywność uczniów, aktywność nauczyciela, modele pracy w grupach. Przegląd aktywizujących metod nauczania.
Dyskusja, metoda rozwiązywania problemów, projekty grupowe, praca z literaturą.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Średnia arytmetyczna ocen: pozytywnej oceny z zadań realizowanych na zajęciach oraz pozytywnej oceny ze sprawdzianu pisemnego
J. Bruner, Kultura edukacji,Universitas, Kraków 2006.
2. D.Klus-Stańska, Konstruowanie wiedzy w szkole, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2002.
3. E.Filipiak, Rozwijanie zdolności uczenia się . Z Wygotskim i Brunerem w tle, GWP, SOPOT 2012.
4. Rozwijanie zdolności uczenia się . Wybrane konteksty i problemy, (red.) E. Filipiak, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2008.
1. Wygotski L. Wybrane prace psychologiczne, PWN, Warszawa 1971 .
2. Wadsworth B.J., Teoria Piageta. Poznawczy i emocjonalny rozwój dziecka, WSiP, Warszawa 1998.
3. Brzezińska A., Społeczna psychologia rozwoju, Scholar ,Warszawa 2000.
4. Nowak-Łojewska A. , Od szkolnego przekazu do konstruowania znaczeń. Wiedza społeczna młodszych uczniów z perspektywy nauczyciela, Uniwersytet Zielonogórski,Zielona Góra 2011.
Zmodyfikowane przez dr Iwona Kopaczyńska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-11-2019 20:36)
