SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Prawo prywatne międzynarodowe |
| Kod przedmiotu | 10.2-WX-PR-PPM-W-S14_pNadGenAYL5W |
| Wydział | Wydział Prawa i Administracji |
| Kierunek | Prawo |
| Profil | praktyczny |
| Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
| Semestr | 5 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 1 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest nabycie wiedzy z zakresu prawa prywatnego międzynarodowego nabycie umiejętności posługiwania się jego instytucjami i pojęciami.
brak
Pojęcie prawa prywatnego międzynarodowego. Prawo prywatne międzynarodowe w znaczeniu wąskim i szerokim. Źródło prawa prywatnego międzynarodowego – prawo wewnętrzne, umowy międzynarodowe, prawo Unii Europejskiej. Struktura normy kolizyjnej. Rodzaje łączników. Zagadnienia związane ze stosowaniem prawa prywatnego międzynarodowego – kwalifikacja pojęć prawnych, odesłanie, klauzula porządku publicznego, przepisy wymuszające swoje zastosowanie, przepisy jednostronne, niejednolite prawo, konflikt przechodni, statut, kwestia wstępna, stosowanie obcego prawa merytorycznego, obejście prawa. Osoby fizyczne. Osoby prawne. Czynności prawne. Przedstawicielstwo. Przedawnienie. Zobowiązania umowne. Zobowiązania pozaumowne. Prawo rzeczowe. Stosunki pomiędzy małżonkami. Stosunki pomiędzy rodzicami a dziećmi. Prawo spadkowe.
wykład konwencjonalny, wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, analiza źródeł
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie ustne lub pisemne. Uzyskanie oceny pozytywnej (co najmniej 50 %).
Podręczniki:
1. M. Pazdan, Prawo prywatne międzynarodowe, Warszawa 2017,
2. J. Gołaczyński, Prawo prywatne międzynarodowe, Warszawa 2015.
Źródła prawa:
1. ustawa Prawo prywatne międzynarodowe z dnia 4 lutego 2011 r. (Dz.U. Nr 80, poz. 432), tj. z dnia 13 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1792),
2. rozporządzenie (WE) nr 864/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczące prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych ( Rzym II ), OJ L 199, 31.7.2007, p. 40–49.
3. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I), OJ L 177, 4.7.2008, p. 6–16,
4. Konwencja o jurysdykcji, prawie właściwym, uznawaniu, wykonywaniu i współpracy w zakresie odpowiedzialności rodzicielskiej oraz środków ochrony dzieci, sporządzona w Hadze w dniu 19 października 1996 r. (Dz.Urz. UE L 151 z 11.06.2008, str. 39; Dz.U. z 2010 r. Nr 172, poz. 1158),
5. rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych (Dz.Urz. UE L 7 z 10.01.2009, str. 1).
Zmodyfikowane przez dr Wiktor Trybka (ostatnia modyfikacja: 29-04-2020 12:21)
