SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Zwierzęta jadowite i trujące - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Zwierzęta jadowite i trujące
Kod przedmiotu 13.1-WB-Biol2P-ZwJ-S19
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Biologia
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2020/2021
Informacje o przedmiocie
Semestr 2
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Bartłomiej Najbar, prof. UZ
  • prof. dr hab. Grzegorz Gabryś
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Laboratorium 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi gatunkami zwierząt trujących i jadowitych w ujęciu systematycznym i środowiskowym. Dotyczy to zarówno zwierząt kręgowych jak i bezkręgowych. Zakłada się, że student będzie potrafił oznaczyć zwierzęta trujące i jadowite na poziomie gatunkowym, rodzajowym bądź rodzinowym. Student zdobędzie wiedzę na temat substancji zawartych w jadach i toksynach produkowanych przez zwierzęta, zarówno krajowe jak i egzotyczne. Student będzie również potrafił określić zagrożenia z jakimi można spotkać się w przypadku kontaktów ze zwierzętami jadowitymi i trującymi a także pozna sposoby unikania tych zagrożeń, neutralizacji jadów i toksyn zwierzęcych a także z metodami leczenia ofiar.

Wymagania wstępne

Zaliczony kurs z zoologii bezkręgowców i ogólna wiedza z zoologii kręgowców na poziomie liceum.

Zakres tematyczny

Ogólna charakterystyka biomorfologiczna i toksykologiczna jadowitych zwierząt bezkręgowych i kręgowych. Zwierzęta pierwotnie jadowite. Zwierzęta toksyczne. Szczegółowa charakterystyka kręgowców i bezkręgowców jadowitych i trujących: ssaki Mammalia, gady Reptilia, płazy Amphibia, ryby Pisces, szkarłupnie Echinodermata, mięczaki Mollusca, stawonogi Arthropoda, pierścienice Annelida, parzydełkowce Cnidaria, Protista. Historia badań nad jadami i truciznami pochodzenia zwierzęcego. Znaczenie zwierząt jadowitych i trujących dla człowieka. Znaczenie jadów i trucizn pochodzenia zwierzęcego w naukach medycznych.

Metody kształcenia

Podająca (część teoretyczna w laboratorium w formie prezentacji multimedialnej).  Praktyczna (laboratorium w formie ćwiczeń przy mikroskopach i binokularach z wykorzystaniem kluczy do oznaczania zwierząt). Samodzielna praca z literaturą przedmiotu (również anglojęzyczną).

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Warunkiem zaliczenia laboratorium jest obecność i aktywny udział w zajęciach, zaliczenie wszystkich kolokwiów obejmujących zagadnienia teoretyczne przedmiotu. Sprawdzona zostanie praktyczna umiejętność rozpoznawania zwierząt jadowitych i trujących oraz substancji zawartych w jadach i toksynach zwierzęcych.

Obowiązuje przygotowanie do ćwiczeń, z weryfikacją w formie ustnej podczas zajęć.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z testu końcowego obejmującego materiał laboratorium. Zaliczenie przeprowadzane jest w formie pisemnej, jako test wyboru jednej z czterech odpowiedzi, zawierający 50 pytań. Czas trwania egzaminu 60 minut. Do zaliczenia na ocenę dostateczną wymagana jest poprawna odpowiedź na co najmniej 33 pytania.

Literatura podstawowa

1. Hammond, P. 2005. Atlas niebezpiecznych zwierząt. Muza SA, Warszawa;

2. Jaroniewski, W. 1973. Gady jadowite. Atlas. PZWS, Warszawa;

3. Piotrowski, F. 1999. Stawonogi. Sprzymierzeńcy i wrogowie człowieka. PWN, Warszawa;

4. Sedlak, K., Tomsickova, M. 2007. Niebezpieczne infekcje odzwierzęce. Bellona SA, Warszawa;

5. Pigulewski, S. W. 1982. Jadowite zwierzęta bezkręgowe. PWN, Warszawa.

 

Literatura uzupełniająca

1. Martinetz, D. 1986. Gifte in unserer Welt. Arsenik-Curare-Coffein. Urania-Verlag, Leipzig, Jena, Berlin;

2. Kurka, A., Pfleger, V. 1984. Jedovati zivocichove. Academia, Praha;

3. Sutherland, S., Sutherland, J. 2006. Venomous creatures of Australia. Fifth ed. Oxford University Press.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Bartłomiej Najbar, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 28-04-2020 13:59)